Wieprzowina to kulinarna nazwa mięsa świni domowej (Sus scrofa domesticus). Jest to najczęściej spożywane mięso na świecie, o czym świadczy hodowla świń sięgająca 5000 lat pne.

Wieprzowina jest spożywana zarówno świeżo ugotowana, jak i zakonserwowana. Peklowanie wydłuża okres przydatności do spożycia produktów wieprzowych. Szynka, wędzona wieprzowina, baleron, boczek i kiełbasa to przykłady konserw wieprzowych. Wędliny to gałąź kuchni poświęcona gotowym produktom mięsnym, w tym wielu z wieprzowiny.

Świnia jest najpopularniejszym mięsem we wschodniej i niemuzułmańskiej części Azji Południowo-Wschodniej (Indochiny, Filipiny, Singapur, Timor Wschodni), a także bardzo powszechne w świecie zachodnim, zwłaszcza w Europie Środkowej. Jest wysoko ceniony w kuchni azjatyckiej ze względu na zawartość tłuszczu i przyjemną konsystencję. Spożycie wieprzowiny jest zabronione przez żydowskie, muzułmańskie i rastafariańskie prawo żywieniowe z powodów religijnych, z kilkoma sugerowanymi możliwymi przyczynami.

Wędliny to gałąź kuchni poświęcona gotowym produktom mięsnym, takim jak bekon, szynka, kiełbasa, terriny, galantyny, pasztety i confit, przede wszystkim wieprzowe. Pierwotnie przeznaczone do konserwowania mięs przed pojawieniem się chłodzenia, dziś preparaty te są przygotowywane z uwzględnieniem smaków, które pochodzą z procesów konserwowania. W XV-wiecznej Francji lokalne cechy regulowały handlarzy w przemyśle spożywczym w każdym mieście. Cechami, które produkowały wędliny, były charcuterie. Członkowie tego cechu produkowali tradycyjną gamę wędlin gotowanych lub solonych i suszonych, które różniły się, czasem wyraźnie, w zależności od regionu. Jedynym „surowym” mięsem, jakie wolno było sprzedawać charcuties, był smalec niewytopiony. Włóczęga przygotował liczne pozycje, w tym pasztety, rillette, kiełbaski, bekon, nóżki i ser.

Przed masową produkcją i przeprojektowaniem trzody chlewnej w XX wieku wieprzowina w Europie i Ameryce Północnej była tradycyjnie daniem jesiennym - świnie i inne zwierzęta hodowlane trafiały na rzeź jesienią po wzroście wiosną i tuczu latem. Ze względu na sezonowość mięsa w zachodniej historii kulinarnej, jabłka (zbierane późnym latem i jesienią) były podstawowym składnikiem świeżej wieprzowiny. Całoroczna dostępność mięsa i owoców nie zmniejszyła popularności tego połączenia na zachodnich talerzach.

Wieprzowina jest popularna we wschodniej Azji i na Pacyfiku, gdzie pieczeń w całości jest popularnym elementem kuchni wysp Pacyfiku. Spożywana jest na wiele sposobów i bardzo ceniona w kuchni chińskiej. Obecnie Chiny są największym konsumentem wieprzowiny na świecie. Przewiduje się, że w 2012 r. Spożycie wieprzowiny wyniesie 53 miliony ton, co stanowi ponad połowę światowego spożycia wieprzowiny. W Chinach wieprzowina jest preferowana ze względów ekonomicznych i estetycznych. świnia jest łatwa do karmienia i nie jest wykorzystywana do pracy. Świnie domowe żywią się również odchodami ludzkimi, zmniejszając w ten sposób koszty karmienia i pomagając w recyklingu. Barwy mięsa i tłuszczu wieprzowego są uważane za bardziej apetyczne, a smak i zapach określane jako słodsze i czystsze. Uważa się również, że jest łatwiejszy do strawienia. Zgodnie z wiejską tradycją, wieprzowina jest udostępniana w celu świętowania ważnych okazji i tworzenia więzi. W Chinach wieprzowina jest tak ważna, że ​​naród utrzymuje „strategiczną rezerwę wieprzowiny”. Czerwona duszona wieprzowina (hong shao rou), przysmak z prowincji Hunan, zainspirował Mao Zedonga. Inne popularne dania z chińskiej wieprzowiny to słodko-kwaśna wieprzowina, bakkwa i charsiu. Na Filipinach, ze względu na 300 lat hiszpańskiej kolonizacji i wpływów, lechon, czyli całe pieczone prosię, jest narodowym przysmakiem.

Wieprzowina jest szczególnie popularna jako składnik kiełbas. Wiele tradycyjnych europejskich kiełbas jest wytwarzanych z wieprzowiny, w tym chorizo, fuet, kiełbasa Cumberland i salami. Wiele marek amerykańskich hot dogów i większość śniadaniowych kiełbasek jest wytwarzanych z wieprzowiny. Przetwarzanie wieprzowiny na kiełbaski i inne produkty we Francji określane jest jako wędliny.

Szynka i boczek przygotowywane są ze świeżej wieprzowiny przez peklowanie solą (marynowanie) lub wędzenie. W ten sposób w przypadku łopatki i szynki piknikowej utwardza ​​się najczęściej łopatki i udka, natomiast boczek chrupiący i okrągły pochodzi z boku (od schabu okrągły, od brzucha pasmowaty).

Jego zawartość mioglobiny jest niższa niż w wołowinie, ale znacznie wyższa niż w kurczaku. USDA traktuje wieprzowinę jako mięso czerwone. Wieprzowina jest bardzo bogata w tiaminę (witaminę B1). Wieprzowina pozbawiona tłuszczu jest chudsza niż mięso większości zwierząt domowych, ale zawiera dużo cholesterolu i tłuszczów nasyconych.

W 1987 roku amerykańska National Pork Board rozpoczęła kampanię reklamową, mającą na celu pozycjonowanie wieprzowiny jako „innego białego mięsa” - z powodu publicznego postrzegania kurczaka i indyka (białego mięsa) jako zdrowszych od czerwonego mięsa. Kampania odniosła duży sukces i spowodowała, że ​​87% konsumentów identyfikowało wieprzowinę z hasłem. Zarząd wycofał slogan 4 marca 2011 roku.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Mięso wieprzowe Obrazy PNG do pobrania za darmo