Tequila (hiszpańska wymowa: [te? Kila] (About this soundlisten)) jest regionalnym napojem destylowanym i rodzajem napoju alkoholowego wytwarzanego z niebieskiej agawy, głównie w obszarze otaczającym miasto Tequila, 65 km (40 mil) na północny zachód Guadalajary oraz w górach Jaliscan (Los Altos de Jalisco) w środkowo-zachodnim stanie Jalisco w Meksyku. Pomijając różnice w regionie pochodzenia, tequila jest rodzajem mezcalu (a regiony produkcji tych dwóch napojów pokrywają się). Różnica polega na tym, że tequila musi używać tylko niebieskich roślin agawy, a nie jakiegokolwiek rodzaju agawy. Tequila jest powszechnie podawana w Meksyku, a na całym świecie w postaci shota z solą i limonką.

Czerwona wulkaniczna gleba w regionie wokół miasta Tequila jest szczególnie dobrze przystosowana do uprawy niebieskiej agawy i każdego roku zbiera się tam ponad 300 milionów roślin. [2] Agawa rośnie różnie w zależności od regionu. Niebieskie agawy uprawiane na wyżynach regionu Los Altos są większe i słodsze w zapachu i smaku. Z drugiej strony agawy zbierane na nizinach mają bardziej ziołowy zapach i smak.

Meksykańskie przepisy stanowią, że tequila może być produkowana tylko w stanie Jalisco i niektórych gminach w stanach Guanajuato, Michoac? N, Nayarit i Tamaulipas. Tequila jest uznawana za meksykański produkt o nazwie pochodzenia w ponad 40 krajach. Jest chroniony przez NAFTA w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych [6] na mocy umów dwustronnych z poszczególnymi krajami, takimi jak Japonia i Izrael, i jest produktem o chronionej nazwie pochodzenia w państwach składowych Unii Europejskiej od 1997 r.

Tequila może być produkowana z zawartością alkoholu od 35 do 55% (od 70 do 110 w USA). Zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych tequila musi zawierać co najmniej 40% alkoholu (80 dowodów amerykańskich), aby była sprzedawana w Stanach Zjednoczonych.

Sadzenie, pielęgnacja i zbieranie agawy pozostaje wysiłkiem ręcznym, w dużej mierze niezmienionym przez nowoczesne maszyny rolnicze i polegającym na wielowiekowej wiedzy. Ludzie, którzy ją zbierają, jimadore, mają dogłębną wiedzę na temat tego, jak rośliny powinny być uprawiane, przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Regularnie przycinając wszelkie quiotes (kilkumetrową łodygę wyrastającą ze środka rośliny), jimadores zapobiegają wczesnemu kwitnieniu i zamieraniu agawy, umożliwiając jej pełne dojrzewanie. Jimadores muszą być w stanie określić, kiedy każda roślina jest gotowa do zbioru, i używając specjalnego noża zwanego coa (z okrągłym ostrzem na długim tyczce), ostrożnie odciąć liście z pi? A (soczysty rdzeń Roślina). Jeśli zbierane są zbyt późno lub zbyt wcześnie, piły, które mogą średnio od 70 kg (150 funtów) na nizinach do 110 kg (240 funtów) na wyżynach, nie będą miały odpowiedniej ilości węglowodanów do fermentacji.

Po zebraniu piтa są transportowane do pieców, gdzie są powoli pieczone, aby rozbić złożone fruktany na proste fruktozy. Następnie upieczone piły są rozdrabniane lub rozgniatane pod dużym kamiennym kołem zwanym tahona. Pozostające po sobie włókno miazgi lub bagazo [ba ?? aso] jest często ponownie wykorzystywane jako kompost lub pasza dla zwierząt, ale może nawet zostać spalone jako paliwo lub przetworzone na papier. Niektórzy producenci lubią dodawać niewielką ilość bagazo z powrotem do swoich zbiorników fermentacyjnych, aby uzyskać mocniejszy smak agawy w produkcie końcowym.

Wyciągnięty sok z agawy następnie wlewa się na kilka dni do dużych drewnianych lub ze stali nierdzewnej kadzi w celu fermentacji, w wyniku czego powstaje brzeczka lub mosto [mosto] o niskiej zawartości alkoholu. Ta brzeczka jest następnie destylowana raz w celu uzyskania czegoś, co nazywa się „ordinario [o? I? Na? Jo]”, a następnie drugi raz w celu wyprodukowania czystej „srebrnej” tequili. Prawo wymaga co najmniej dwóch destylacji. Kilku producentów tacy jak Casa Noble (ze względu na ich „kryształową” ekspresję) i Corzo (ze względu na ich ekspresję a? ejo) eksperymentowali z destylacją produktu po raz trzeci, ale nie przyjęło się to jako trend, a niektórzy twierdzą, że usuwa zbyt wiele aromatu agawy z tequili.Stamtąd tequila jest albo butelkowana jako srebrna tequila, albo jest pompowana do drewnianych beczek, aby dojrzeć, gdzie nabiera łagodniejszego smaku i bursztynowego koloru.

Można zauważyć różnice w smaku tequili z nizinnych i góralskich roślin agawy. Rośliny uprawiane na wyżynach często dają tequilę słodszą i bardziej owocową, podczas gdy agawy nizinne nadają tequili bardziej ziemisty smak.

W przeciwieństwie do innych etapów produkcji tequili, fermentacja jest jednym z niewielu etapów, na które człowiek nie ma wpływu. Fermentacja to przemiana cukrów i węglowodanów w alkohol przez drożdże w warunkach beztlenowych, co oznacza, że ​​podczas procesu nie występuje tlen. Fermentacja jest również prowadzona w środowisku nieaseptycznym, co zwiększa bakteryjną aktywność tequili. Udział mikroorganizmów ze środowiska (drożdży i bakterii) sprawia, że ​​fermentacja jest procesem spontanicznym, w wyniku którego powstają liczne produkty uboczne, które wpływają na smak i aromat tequili.

Podczas procesu fermentacji do porcji dodaje się inokulum, aby przyspieszyć tempo fermentacji. Po dodaniu inokulum fermentacja może trwać od około 20 godzin do 3 dni. Jeśli inokulum nie zostanie dodane, fermentacja może zająć do 7 dni. Szybkość fermentacji jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość i smak produkowanej tequili. Najlepsze są brzeczki fermentowane powoli, ponieważ ilość wytwarzanych związków organoleptycznych jest większa. Zawartość alkoholu pod koniec fermentacji wynosi 4-9%

Tequila to napój destylowany, który powstaje w wyniku fermentacji cukrów znajdujących się w niebieskiej agawie po ugotowaniu, a głównym cukrem jest fruktoza. W procesie fermentacji na wyższą zawartość alkoholu w tequili wpływa wiele czynników, którymi są cząsteczki takie jak alkohol izobutylowy i izoamylowy oraz etanol. Parametry te obejmują rodzaj szczepu drożdży, wiek samej agawy, temperaturę i stosunek węgla do azotu. Jednak największy wpływ na produkcję wyższych alkoholi mają rodzaj użytego szczepu drożdży i czynniki węgiel / azot, co nie jest zaskakujące, ponieważ produkcja wyższego alkoholu i etanolu jest nieodłączną właściwością metabolizmu każdego szczepu. Typ drożdży najczęściej występujących w tequili to Saccharomyces cerevisiae, który zawiera wiele szczepów. [Potrzebne źródło] Na przykład agawa CF1, rodzaj drożdży, produkuje znacznie więcej etanolu niż szczep CF2, ponieważ mechanizmy metabolizmu drożdży różnią się od nawzajem. Na ten czynnik mogą wpływać różne praktyki rolnicze stosowane przy uprawie różnych szczepów drożdży. Stwierdzono, że im wyższy stosunek węgla do azotu, tym wyższa produkcja wyższych alkoholi, takich jak alkohol izobutylowy i alkohol izoamylowy. Wysoki stosunek powoduje, że w procesie fermentacji jest mniej azotu, co skutkuje reakcjami deaminacji aminokwasów, prowadzącymi do syntezy wyższych alkoholi. Ścieżka Ehrlicha to nazwa tego procesu, w którym a-cetokwasy są dekarboksylowane i przekształcane w aldehydy i wyższe alkohole. Również temperatura procesu fermentacji ma duży wpływ na zawartość alkoholu w otrzymanym produkcie. Na przykład badanie przeprowadzone przez Pinal et al. stwierdzili, że hodowanie dwóch szczepów w temperaturze 35 stopni w porównaniu z temperaturą 30 stopni daje więcej alkoholu izoamylowego. Wyższa temperatura sugeruje, że jest to znacznie bardziej optymalny warunek dla drożdży do fermentacji destylowanego napoju. Wreszcie wiek samej agawy, im starsza roślina, tym większa produkcja alkoholu. W badaniach wykazano, że stężenie alkoholu amylowego wzrosło wraz z wiekiem rośliny o 30%. Jednak stwierdzono również, że podczas stosowania młodszych roślin występuje wyższe stężenie metanolu. Może to wynikać z różnic w praktykach rolniczych, które występują podczas pielęgnacji roślin w różnym wieku.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Tequila obrazy PNG do pobrania za darmo