Tequila (İspanyolca telaffuzu: [te? Kila] (Bu ses listesi hakkında))) bölgesel olarak damıtılmış bir içecek ve mavi agave bitkisinden, özellikle Tequila şehrini çevreleyen bölgede, alkollü içecek türüdür (65 km (40 mi)) Guadalajara ve Orta Batı Meksika eyaleti Jalisco'nun Jaliscan Highlands (Los Altos de Jalisco). Menşe bölgesindeki farklılıkların yanı sıra, tekila bir çeşit mezkaldır (ve iki içeceğin üretim bölgeleri örtüşmektedir). Ayrımı, tekila herhangi bir agave türü yerine sadece mavi agave bitkileri kullanmak zorunda olmasıdır. Tekila Meksika'da düzenli olarak ve dünyanın geri kalanında tuz ve kireçle bir atış olarak servis edilir.

Tekila şehri çevresindeki bölgedeki kırmızı volkanik toprak, mavi agavın büyümesi için özellikle uygundur ve her yıl 300 milyondan fazla bitki hasat edilmektedir. [2] Agave bölgeye bağlı olarak farklı büyür. Los Altos bölgesinde dağlık bölgelerde yetişen mavi agaçların büyüklüğü daha büyüktür ve aroma ve tat bakımından daha tatlıdır. Öte yandan, ovalarda hasat edilen agavlarda daha otsu bir koku ve lezzet vardır.

Meksika yasaları tekila'nın sadece Jalisco eyaletinde ve Guanajuato, Michoacın, Nayarit ve Tamaulipas eyaletlerinde sınırlı belediyelerde üretilebileceğini belirtmektedir. Tekila, 40'tan fazla ülkede Meksika menşeli bir ürün olarak tanınmaktadır. Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki NAFTA aracılığıyla, [6] Japonya ve İsrail gibi ülkelerle yapılan ikili anlaşmalar yoluyla korunmaktadır ve 1997'den bu yana Avrupa Birliği'nin kurucu ülkelerinde menşe ürün korumalı olarak tanımlanmaktadır.

Tekila% 35 ila 55 arasında alkol içeriği (70 ila 110 ABD kanıtı) arasında üretilebilir. ABD yasalarına göre, tekila Amerika Birleşik Devletleri'nde satılacak en az% 40 alkol (80 ABD kanıtı) içermelidir.

Agave bitkisinin ekimi, bakımı ve hasat edilmesi, modern tarım makineleri tarafından büyük ölçüde değişmeden ve asırlık know-how'a güvenerek manuel bir çaba olmaya devam etmektedir. Onu hasat eden erkekler, jimadore, bitkilerin nasıl yetiştirilmesi gerektiği, nesilden nesile aktarılması konusunda samimi bilgiye sahiptir.

Herhangi bir quiote (bitkinin merkezinden büyüyen birkaç metrelik bir sap) düzenli olarak kırparak, jimadorlar agave'nin çiçeklenmesini ve erken ölmesini önleyerek tamamen olgunlaşmasını sağlar. Jimadorlar, her bitkinin ne zaman hasat edilmeye hazır olduğunu söyleyebilmeli ve coa (uzun bir kutup üzerinde dairesel bir bıçak ile) adı verilen özel bir bıçak kullanarak, yaprakları pi? A'dan (etli çekirdek) bitki). Çok geç veya çok erken hasat edilirse, ovalarda ortalama 70 kg (150 lb) olan ve dağlık bölgelerde 110 kg (240 lb) olan pi? As, fermantasyon için doğru miktarda karbonhidrat içermeyecektir.

Hasattan sonra pilatalar, karmaşık fruktanlarını basit fruktozlara ayırmak için yavaşça pişirildikleri fırınlara taşınır. Sonra, pişmiş pi? Tahona adı verilen büyük bir taş tekerleğin altında parçalanır veya ezilir. Arkada kalan posa lifi veya bagazo [ba] aso genellikle kompost veya hayvan yemi olarak yeniden kullanılır, ancak yakıt olarak yakılabilir veya kağıda işlenebilir. Bazı üreticiler nihai üründe daha güçlü bir agave aroması için fermantasyon tanklarına az miktarda bagazo eklemeyi sever.

Ekstre edilen agav suyu daha sonra birkaç gün boyunca fermente etmek için büyük ahşap veya paslanmaz çelik kaplara dökülür, böylece bir wort veya düşük alkol içeriği ile mosto [? Mosto] elde edilir. Bu wort daha sonra bir kez "sıradan [o ?? i? Na? Jo) denilen şeyi üretmek için damıtılır ve daha sonra net bir" gümüş "tekila üretmek için ikinci kez damıtılır. Casa Noble ("Kristal" ifadeleri için) ve Corzo (a? ejo ifadeleri için) gibi ürünleri üçüncü kez damıtmayı denemişlerdir, ancak bu bir eğilim olarak görülmemiştir ve bazıları bunun çok fazla kaldırdığını söylemiştir. Oradan, tekila ya gümüş tekila olarak şişelenir ya da daha yumuşak bir lezzet ve kehribar rengi geliştirdiği yaşa kadar tahta fıçılara pompalanır.

Ova ve yayla agav bitkilerinden yapılan tekila arasındaki tat farklılıkları fark edilebilir. Yaylalarda yetişen bitkiler genellikle daha tatlı ve daha lezzetli bir tekila verirken, ova agavları tekilaya daha toprak bir lezzet verir.

Diğer tekila üretim aşamalarından farklı olarak, fermantasyon insan kontrolünün birkaç adımından biridir. Fermantasyon, şekerler ve karbonhidratların anerobik koşullarda maya yoluyla alkole dönüştürülmesidir, yani işlem sırasında oksijenin mevcut olmadığı anlamına gelir. Fermantasyon ayrıca tekilanın bakteriyel aktivitesini arttıran aseptik olmayan bir ortamda gerçekleştirilir. Mikroorganizmaların çevreden (mayalar ve bakteriler) katılımı, fermantasyonu, tekila lezzetine ve aromasına katkıda bulunan birçok yan ürüne neden olan kendiliğinden bir süreç haline getirir.

Fermantasyon işlemi sırasında, fermantasyon hızını hızlandırmak için partiye aşı eklenir. Aşı eklendiğinde fermantasyon yaklaşık 20 saat ila 3 gün sürebilir. Aşı eklenmezse, fermantasyon 7 gün kadar sürebilir. Fermantasyon oranı üretilen tekila kalitesi ve lezzetinde önemli bir faktördür. Yavaş fermente edilen ürünler en iyisidir çünkü üretilen organoleptik bileşiklerin miktarı daha fazladır. Fermantasyonun sonunda alkol içeriği% 4-9 arasındadır.

Tekila, mavi agav bitkisinden pişirildikten sonra ana şeker fruktoz olan şekerlerin fermantasyonundan yapılan damıtılmış bir içecektir. Fermantasyon süreci boyunca, birçok faktör, izobutil alkol ve izoamil alkol ve etanol gibi moleküller olan tekilanın daha yüksek alkol içeriğini etkiler. Bu parametreler, maya suşunun tipini, agav bitkisinin kendisinin yaşını, sıcaklığı ve karbon / azot oranını içerir. Bununla birlikte, kullanılan maya suşunun türü ve karbon / azot faktörleri, daha yüksek alkollerin üretimi üzerinde en büyük etkiye sahiptir, bu şaşırtıcı değildir, çünkü daha yüksek alkol ve etanol üretimi, her bir suşun metabolizmasının özünde bir özelliktir. Tekilada en yaygın olarak bulunan maya türü, birçok suş içeren Saccharomyces cerevisiae'dir. bir başka. Bu faktör, farklı maya türlerini yetiştirmek için ortaya çıkan farklı tarım uygulamalarından etkilenebilir. Karbon / azot oranı ne kadar yüksek olursa, izobütil alkol ve izoamil alkol gibi daha yüksek alkollerin üretiminin o kadar yüksek olduğu bulunmuştur. Yüksek bir oran, fermantasyon işleminde daha az azot bulunduğunu, bu da amino asitlerin deaminasyon reaksiyonlarıyla sonuçlanarak daha yüksek alkollerin sentezine yol açar. Ehrlich yolu, a-seto asitlerin dekarboksilatlandığı ve aldehitlere ve daha yüksek alkollere dönüştürüldüğü bu işlemin adıdır. Fermantasyon işleminin sıcaklığı da elde edilen ürünün alkol içeriğini büyük ölçüde etkiler. Örneğin, Pinal ve ark. 30 derecelik bir sıcaklığa kıyasla 35 derecelik bir sıcaklıkta iki suşun yetiştirilmesinin daha fazla izoamil alkol ürettiği bulunmuştur. Daha yüksek sıcaklık, bunun mayanın damıtılmış içeceği fermente etmesi için çok daha uygun bir koşul olduğunu göstermektedir. Son olarak, agav bitkisinin yaşı, bitki büyüdükçe alkol üretimi de artar. Bir çalışmada, bitki% 30 oranında yaşlandıkça amil alkol konsantrasyonunun arttığı gösterilmiştir. Bununla birlikte, daha genç bitkiler kullanılırken daha yüksek bir metanol konsantrasyonu olduğu da bulunmuştur. Bunun nedeni, farklı yaşlardaki bitkilere bakılırken ortaya çıkan tarımsal uygulamalardaki farklılıklar olabilir.

Bu sayfada ücretsiz PNG resimleri indirebilirsiniz: Tekila PNG görüntüler ücretsiz indir