Bal, arılar ve bazı ilgili böcekler tarafından yapılan tatlı, yapışkan bir gıda maddesidir. Arılar, bitkilerin şekerli salgılarından (çiçek nektarı) veya diğer böceklerin salgılarından (bal özü gibi), yetersizlik, enzimatik aktivite ve su buharlaşması ile bal üretir. Arılar, bal peteği adı verilen balmumu yapılarında depolar. Bal arıları (Apis cinsi) tarafından üretilen bal çeşitliliği, dünya çapında ticari üretimi ve insan tüketimi nedeniyle en iyi bilinen çeşididir. Bal, yabani arı kolonilerinden veya evcil arıların kovanlarından, arıcılık veya arıcılık olarak bilinen bir uygulamadan toplanır.

Bal, tatlılığını monosakkaritler fruktoz ve glikozdan alır ve sükroz (sofra şekeri) ile aynı göreceli tatlılığa sahiptir. Pişirme için çekici kimyasal özelliklere ve tatlandırıcı olarak kullanıldığında belirgin bir tada sahiptir. Çoğu mikroorganizma balda büyümez, bu nedenle kapalı bal binlerce yıl sonra bile bozulmaz.

Bir çorba kaşığı (15 ml) bal, 46 kalori (kcal) enerji sağlar. Fazla miktarda alınmadığında bal güvenli kabul edilir.

Bal kullanımı ve üretimi eski bir etkinlik olarak uzun ve değişik bir tarihe sahiptir. İspanya'daki Cuevas de la Araña'daki birkaç mağara resmi, en az 8000 yıl önce bal için yiyecek arayan insanları tasvir ediyor.

Bal, yemleme sırasında kas aktivitesinin metabolizmasını desteklemek için tüketilen şekerler olarak kullanılmak üzere nektar toplayan arılar tarafından üretilir veya uzun süreli bir gıda kaynağı olarak saklanır. Toplama sırasında arılar, uçuş kaslarının metabolik aktivitesini desteklemek için toplanan nektarın bir kısmına erişir ve toplanan nektarın çoğunluğu balığa, sindirime ve depolamaya yöneliktir. Soğuk havalarda veya diğer gıda kaynakları az olduğunda, yetişkin ve larva arıları depolanan balı gıda olarak kullanırlar.

Kovandan ayrılan bir yiyecek arısı, şeker açısından zengin çiçek nektarını toplar, hortumundan emer ve besin midesine sadece dorsal olan provantrikülüsüne (bal midesi veya mahsulü) yerleştirir. Bal midesi, yaklaşık 40 mg nektar veya arının yüksüz ağırlığının yaklaşık% 50'sini tutar, bu da binin üzerinde çiçek ve bir saatten fazla sürebilir. Nektar genellikle% 70 ila 80'lik bir su içeriği ile başlar. Arıların hipofaringeal bezinden tükürük enzimleri ve proteinleri, şekeri parçalamaya başlamak ve su içeriğini biraz yükseltmek için nektara eklenir. Yem arısı kovanlara geri döner ve nürtarı kovan arılarına aktarırlar. Kovan arıları daha sonra bal midelerini nektarı yutmak ve yeniden canlandırmak için kullanırlar ve kısmi sindirilene kadar alt çeneleri arasında tekrar tekrar kabarcıklar oluştururlar. Kabarcıklar hacim başına geniş bir yüzey alanı oluşturur ve suyun bir kısmı buharlaştırma yoluyla uzaklaştırılır. Arı sindirim enzimleri sükrozu bir glikoz ve fruktoz karışımına hidrolize eder ve diğer nişastaları ve proteinleri parçalayarak asitliği arttırır.

Arılar, ürün depolama kalitesinde peteklere ulaşana kadar nektarı bir arıdan diğerine geçirerek, 20 dakika kadar süre boyunca yetersizlik ve sindirim ile bir grup olarak çalışır. Daha sonra petek hücrelerine yerleştirilir ve hala yüksek su içeriği (yaklaşık% 50 ila 70) ve kontrolsüz yeni oluşturulmuş baldaki şekerlerin fermente olmasına neden olacak doğal mayalar yüksekte iken mühürsüz bırakılır. Arılar, büyük miktarda vücut ısısı oluşturabilen birkaç böcek arasındadır ve kovan arılar, yaklaşık 35 ° C (95 °) oldukça sabit bir sıcaklık sağlamak için kovan sıcaklığını sürekli olarak vücutlarıyla ısıtma veya su buharlaştırma ile soğutma şeklinde düzenler. F) bal depolama alanlarında. Arı kovanı arıların sürekli olarak hava sirkülasyonu yapmak ve baldan suyu% 18 civarında bir içeriğe buharlaştırmak için kanatlarını çırparak, şeker konsantrasyonunu doyma noktasının ötesine yükseltir ve fermantasyonu önler. Arılar daha sonra mühürlemek için balmumu ile hücreleri kaplar. Bir arıcı tarafından kovandan çıkarıldığı gibi, balın uzun bir raf ömrü vardır ve uygun şekilde kapatılırsa fermente olmaz.

Güney ve Orta Amerika'da bulunan Brachygastra lecheguana ve Brachygastra mellifica gibi bir dizi yaban arısı türünün nektarla beslendiği ve bal ürettiği bilinmektedir.

Polistes versicolor gibi bazı eşekarısı, yaşam gereksinimlerinin ortasında polenle beslenmek ve bal ihtiyaçlarını beslemek arasında dönüşümlü olarak bal tüketerek enerji ihtiyaçlarını daha iyi sağlayabilir.

Bal, yabani arı kolonilerinden veya evcil arı kovanlarından toplanır. Ortalama olarak, bir kovan yılda yaklaşık 65 kilo bal üretecektir. Yabani arı yuvaları bazen bir honeyguide kuşu takip edilerek bulunur.

Arı kovanından güvenli bir şekilde bal toplamak için, arıcılar tipik olarak bir arı sigara içen kullanarak arıları sakinleştirir. Duman, bir besleme içgüdüsünü tetikler (kovanın kaynaklarını olası bir yangından kurtarma girişimi), onları daha az agresif hale getirir ve arıların iletişim kurmak için kullandıkları feromonları gizler. Petek kovandan çıkarılır ve bal, ezilerek veya bir bal çıkarıcı kullanılarak çıkarılır. Daha sonra bal genellikle balmumu ve diğer döküntüleri uzaklaştırmak için süzülür.

Çıkarılabilir çerçevelerin icat edilmesinden önce, hasadı yürütmek için arı kolonileri genellikle feda edildi. Biçerdöver mevcut tüm balı alır ve bir sonraki bahar tüm koloniyi değiştirir. Çıkarılabilir çerçevelerin icat edilmesinden bu yana, hayvancılık ilkeleri çoğu arıcıların arı kovanında bir miktar bal bırakarak veya koloniye şeker suyu veya kristal gibi bir bal ikamesi sağlayarak kışın hayatta kalabilmek için yeterli depoya sahip olmalarını sağladı. şeker (genellikle "şekerleme tahtası" şeklinde). Kışın hayatta kalmak için gerekli yiyecek miktarı, arıların çeşitliliğine ve yerel kışların uzunluğuna ve şiddetine bağlıdır.

Birçok hayvan türü yabani veya yerli bal kaynaklarına çekilir.

Yüz gram bal, önemli miktarda temel besin içermeyen yaklaşık 304 kilokalori enerji sağlar. % 17 su ve% 82 karbonhidrattan oluşan bal, düşük yağ, diyet lifi ve protein içeriğine sahiptir.

Bu clipart bal ücretsiz PNG görüntüleri indirebilirsiniz, Bal PNG görüntü ücretsiz indir