Patlamış mısır veya patlamış mısır, ısıtıldığında genişleyen ve şişen çeşitli mısır çekirdeğidir.

Bir patlamış mısır çekirdeğinin güçlü kabuğu, tohumun% 14-20 nemli sert, nişastalı endospermini içerir, bu da çekirdek ısıtıldığında buhara dönüşür. Buhardan gelen basınç, gövde kopana kadar birikmeye devam ederek, çekirdeğin orijinal boyutunun 20 ila 50 katı kadar kuvvetli bir şekilde genişlemesine ve son olarak soğumasına izin verir.

Bazı mısır suşları (Zea mays olarak taksonomiye tabi tutulur) spesifik olarak haşhaş mısırları olarak yetiştirilir. Zea mays çeşidi everta, özel bir çakmaktaşı mısır, bunlardan en yaygın olanıdır.

Altı ana mısır türü göçük mısır, çakmaktaşı mısır, bakla mısır, patlamış mısır, un mısır ve tatlı mısırdır.

Her patlamış mısır çekirdeği belirli miktarda nem ve yağ içerir. Diğer tahılların aksine, patlamış mısır çekirdeğinin dış gövdesi hem güçlü hem de neme karşı dayanıklıdır ve içerideki nişasta neredeyse tamamen sert bir türden oluşur.

Çekirdek içindeki yağ ve su ısıtıldıkça, çekirdekteki nemi basınçlı buhara dönüştürürler. Bu koşullar altında, çekirdeğin içindeki nişasta jelatinleşir, yumuşar ve bükülebilir hale gelir. Tutulan buharın iç basıncı, gövdenin kırılma noktasına ulaşılana kadar artmaya devam eder: yaklaşık 135 psi (930 kPa) basınç ve 180 ° C (356 ° F) sıcaklık. Bunun üzerine tekne hızla patlar ve patlar, çekirdek içindeki basınçta ani bir düşüşe ve endospermin nişastasını ve proteinlerini havadar köpüğe genişleten buharın buna karşılık gelen hızlı bir genişlemesine neden olur. Köpük hızla soğudukça, nişasta ve protein polimerleri tanıdık gevrek puf haline getirilir. Geliştirilmiş haşhaş verimi sağlamak için özel çeşitler yetiştirilir. Bazı vahşi türlerin çekirdekleri patlayacak olsa da, ekili tür özel bir çakmaktaşı mısır olan Zea mays everta'dır.

Bu sayfada ücretsiz PNG resimleri indirebilirsiniz: Patlamış mısır PNG resimleri bedava indir