آدامس ماده ای نرم و منسجم است که بدون جویدن بلعیده می شود. آدامس مدرن از پایه آدامس ، شیرین کننده ها ، نرم کننده ها / پلاستیک کننده ها ، طعم دهنده ها ، رنگ ها و به طور معمول یک روکش پلیول سخت یا پودری تشکیل شده است. [1] بافت آن به دلیل خاصیت فیزیکی-شیمیایی اجزای پلیمری ، پلاستیک ساز و رزین که از خصوصیات الاستیک - پلاستیکی ، چسبنده و جویدنی آن است ، یادآور لاستیک است.

به نظر می رسد که سنت فرهنگی آدامس از طریق یک روند تکاملی همگرا شکل گرفته است ، زیرا اثری از این عادت در بسیاری از تمدنهای اولیه به طور جداگانه پدید آمده است. هر یک از پیش سازهای اولیه آدامس از رشد طبیعی محلی به منطقه گرفته می شد و کاملاً از میل غریزی برای استحکام جویده می شدند. آدامس های اولیه لزوماً تمایل به به دست آوردن مزایای تغذیه ای از مواد جویدنی خود ندارند ، اما در بعضی مواقع به دنبال تحریک طعم دهنده و تمیز کردن دندان ها یا قابلیت های خوشبو کننده نفس بودند. آدامس در بسیاری از اشکال از دوره نوسنگی وجود داشته است. آدامس های 6000 ساله ساخته شده از تار پوست درخت توس ، با اثر انگشت ، در Kierikki فنلاند یافت شده است. اعتقاد بر این است که تار که از آن لثه ساخته شده است ، دارای خاصیت ضد عفونی کننده و سایر داروهای دارویی است. این ماده از نظر شیمیایی شبیه به تار نفت است و از این طریق با سایر آدامس های اولیه متفاوت است. آزتک ها ، به عنوان مایاها باستان قبل از آنها ، از ذغال سنگ ، آدامس درخت طبیعی ، به عنوان پایه ای برای ساختن ماده ای مانند لثه و برای چسباندن اشیاء در استفاده روزمره استفاده می کردند. فرم های آدامس ها نیز در یونان باستان جویده می شدند. یونانیان باستان آدامس ماستیک ، که از رزین درخت ماستیک ساخته شده ، جوید. صمغهای ماستیک مانند تار پوست درخت غان ، دارای خاصیت ضد عفونی کننده بوده و اعتقاد بر این است که برای حفظ سلامت دهان و دندان از آن استفاده شده است. هر دو خوشه و ماستیک رزین های درختی هستند. بسیاری از فرهنگ های دیگر مواد مانند آدامس را که از گیاهان ، علف ها و رزین ها تهیه شده است جوید.

اگرچه آدامس را می توان به تمدنهای مختلف جهان بازگرداند ، اما نوسازی و تجاری سازی این محصول عمدتاً در ایالات متحده صورت گرفت. سرخپوستان آمریکایی رزینی را که از شیره درختان صنوبر تهیه شده ، جویدند. مهاجران جدید انگلستان این عمل را انتخاب كردند و در سال 1848 ، جان ب. كورتیس اولین آدامس تجاری به نام "State of Maine Pure Spruce Gum" را تهیه و فروخت. به این ترتیب ، غربی شدن صنعتی ، با فراموش کردن لثه های درختی ، آدامس را از طریق اولین آمریکایی ها دوباره کشف کرد. در حدود سال 1850 ، آدامس ساخته شده از موم پارافین ، که یک محصول نفتی است ، ساخته شد و به زودی از محبوبیت آدامس صنوبر فراتر رفت. برای شیرین کردن این لثه های اولیه ، این جوجه اغلب از یک بشقاب پودر قند استفاده می کند ، که برای حفظ شیرینی آنها مرتباً لثه ها را فرو می برد. ویلیام سمپل در 28 دسامبر سال 1869 حق ثبت اختراع اولیه در مورد آدامس ، ثبت اختراع شماره 98304 را ثبت کرد.

در این کلیپ آرت می توانید تصاویر PNG: آدامس PNG تصاویر رایگان را بارگیری کنید