گوشت گاو نام آشپزی گوشت گاوها به ویژه ماهیچه های اسکلتی است. انسان ها از زمان ماقبل تاریخ ، گوشت گاو را می خورند. [1] گوشت گاو منبع پروتئین و مواد مغذی باکیفیت است.

بیشتر گوشت ماهیچه های اسکلتی گوشت گاو می تواند مانند برشته کردن قسمت های خاصی مانند کباب ، دنده های کوتاه یا استیک (filet mignon ، sirloin استیک ، استیپ رامپ ، استیک دنده ای ، استیک چشم دنده ، استیک آویز و غیره) مورد استفاده قرار گیرد. برش های دیگر مورد پردازش قرار می گیرند (گوشت گاو و یا گوشت گاو دانه ای). از طرف دیگر معمولاً رنده ها معمولاً با گوشت گاوهای قدیمی تر ، لاغر (بنابراین سخت تر) مخلوط می شوند ، زمینی ، چرخ شده یا در کالباس ها استفاده می شوند. خون در بعضی از انواع مختلف به نام سوسیس خون استفاده می شود. قسمتهای دیگری که خورده می شوند شامل ماهیچه های دیگر و ساق پا نیز می باشد ، از جمله می توان به عصاره لب ، کبد ، زبان ، برآمدگی از شبکیه یا شکمبه ، غدد (خصوصاً لوزالمعده و تیموس که به آن شیرین گفته می شود) ، قلب ، مغز (گرچه در جایی ممنوع است خطر ابتلا به آنسفالوپاتی اسفنجی گاو ، BSE ، معمولاً به عنوان بیماری گاو دیوانه ، کلیه ها و بیضه های مناقصه گاو وجود دارد (در ایالات متحده به عنوان سیب زمینی سرخ شده گوجه فرنگی ، صدف دهلیزی یا صدف کوهی راکی ​​شناخته شده است). بعضي از روده ها به طور طبيعي طبخ و خورده مي شوند ، اما اغلب به عنوان آسياب هاي طبيعي طبيعي تميز مي شوند. از استخوان ها برای تهیه سهام گاو استفاده می شود.

گوشت گاو از تندرها و تلیسه ها مشابه است. بسته به اقتصاد ، تعداد تلیسه هایی که برای پرورش نگهداری می شوند متفاوت است. گوشت گاو نرهای قدیمی ، به دلیل اینکه معمولاً سفت تر است ، غالباً برای خرد کردن (که به عنوان گوشت گاو در ایالات متحده شناخته می شود) استفاده می شود. گاوهایی که برای گوشت گاو پرورش داده می شوند ممکن است اجازه دهند در مزارع مرتفع گردند یا ممکن است در بعضی از مراحل قلم ها به عنوان بخشی از یک عملیات بزرگ تغذیه به نام خوراک (یا عملیات تغذیه متمرکز حیوانات) که در آنجا معمولاً از جیره دانه تغذیه می شوند ، محصور شوند. پروتئین ، خشن و ویتامین / ماده معدنی

گوشت گاو سومین گوشت پر مصرف در جهان است که حدود 25٪ از تولید گوشت در سراسر جهان را به خود اختصاص داده است ، پس از گوشت خوک و طیور به ترتیب 38٪ و 30٪. در تعداد مطلق ، ایالات متحده ، برزیل و جمهوری خلق چین سه مصرف کننده بزرگ گوشت گاو در جهان هستند. با این وجود اروگوئه بیشترین سرانه مصرف گوشت گاو و گوشت گاو را به دنبال دارد و پس از آن آرژانتین و برزیل قرار دارند. براساس داده های OECD ، متوسط ​​اروگوئه ای در سال 2014 بیش از 42 کیلو گرم (93 پوند) گوشت گاو یا گوشت گاو خورده است که بالاترین میزان مصرف سرانه گوشت گاو / گوشت گاو در سرانه جهان را نشان می دهد. در مقایسه ، متوسط ​​آمریکایی فقط در همان سال حدود 24 کیلوگرم گوشت گاو یا 53 کیلو گرم گوشت گاو مصرف می کند ، در حالی که کشورهای آفریقایی مانند موزامبیک ، غنا و نیجریه کمترین گوشت و گاو را در هر گاو مصرف می کنند.

در سال 2015 ، بزرگترین صادرکنندگان گوشت گاو در جهان هند ، برزیل و استرالیا بودند. تولید گوشت گاو برای اقتصادهای اروگوئه ، کانادا ، پاراگوئه ، مکزیک ، آرژانتین ، بلاروس و نیکاراگوئه نیز مهم است.

تولید گوشت گاو در هر گرم پروتئین تأثیر محیطی بالایی دارد.

گوشت گاو ابتدا به برش های اصلی تقسیم می شود ، تکه های گوشت در ابتدا قصابی. اینها بخشهای اساسی است که از آنها استیک ها و زیرمجموعه های دیگر بریده می شوند. اصطلاح "برش اولیه" کاملاً متفاوت از "برش اصلی" است ، که برای توصیف برش های با کیفیت بالاتر در نظر گرفته می شود. از آنجا که پاها و ماهیچه های گردن حیوان بیشترین کار را انجام می دهند ، آنها سخت ترین هستند. با فاصله گرفتن از سماق و شاخ ، گوشت گوشت تندتر می شود. کشورها و غذاهای مختلف دارای بریدگی ها و نام های مختلفی هستند ، و گاهی اوقات برای برش های مختلف از همین نام استفاده می کنند. به عنوان مثال ، برش که در ایالات متحده به عنوان "بریس" توصیف شده است از قسمت قابل توجهی متفاوت از لاشه نسبت به تیپ انگلیس است.

برای بهبود حساسیت به گاو ، غالباً پیر می شود (یعنی در یخچال نگهداری می شود) به آنزیم های پروتئولیتیک درون زا اجازه می دهد پروتئین های ساختاری و میوفیبرهار را تضعیف کنند. پیری مرطوب با استفاده از بسته بندی های خلاء برای کاهش فساد و از بین رفتن عملکرد انجام می شود. پیری خشک شامل حلقوی آویز (معمولاً دنده یا لنگه) در کولرهای کنترل رطوبت است. سطوح بیرونی خشک می شود و می تواند از رشد قالب ها پشتیبانی کند (و باکتری های فاسد اگر بیش از حد مرطوب باشند) و در نتیجه از بین می روند و تلفات تبخیر می شود.

تبخیر پروتئین های باقی مانده را متمرکز کرده و شدت طعم را افزایش می دهد. قالب ها می توانند یک طعم مانند آجیل را کمک کنند. بعد از دو تا سه روز اثرات قابل توجهی مشاهده می شود. بیشتر اثر مناقصه در 10 روز اول رخ می دهد. گوشت گاو جعبه ای ، که در بسته بندی های خلاء ذخیره و توزیع می شود ، در حقیقت ، در هنگام توزیع پیری است. استیک های پریمیوم برای 21 تا 28 روز یا سن مرطوب تا 45 روز برای حداکثر تأثیر در طعم و حساسیت ، سن را خشک می کنند.

گوشت از بریدگی های کمتر و یا گاوهای مسن تر می توان با مجبور کردن تیغه های کوچک و تیز از طریق بریدگی ها به منظور ایجاد اختلال در پروتئین ها ، مکانیکی چربی زدایی کرد. همچنین ، می توان از راه حل های آنزیم های پروتئولیتیک اگزوژن (پاپائین ، بروملین یا فیشین) برای تقویت آنزیم های درون زا تزریق کرد. به همین ترتیب ، می توان از محلول های نمک و فسفات سدیم برای نرم شدن و تورم پروتئین های میوفیبیلار استفاده کرد. این باعث بهبود آبرو و حساسیت می شود. نمک می تواند طعم را بهبود بخشد ، اما فسفات می تواند یک طعم صابون را ایجاد کند.

گوشت گاو منبع پروتئین کامل است و منبع غنی (20٪ یا بیشتر از مقدار روزانه ، DV) نیاسین ، ویتامین B12 ، آهن و روی است. [65] گوشت قرمز مهمترین منبع رژیم غذایی کارنیتین است و مانند سایر گوشت ها (گوشت خوک ، ماهی ، گوشت گاو ، بره و غیره) منبع کراتین است. کراتین در طول پخت و پز به کراتینین تبدیل می شود.

در این صفحه شما می توانید تصاویر PNG رایگان: گوشت گاو PNG تصاویر را دانلود کنید