De grijze wolf of grijze wolf (Canis lupus [a]), ook bekend als de houtwolf of westerse wolf, [b] is een hond afkomstig uit de wildernis en afgelegen gebieden van Eurazië en Noord-Amerika. Het is het grootste nog bestaande lid van zijn familie, met mannetjes van gemiddeld 43-45 kg (95-99 lb) en vrouwtjes 36-38,5 kg (79-85 lb). Net als de rode wolf onderscheidt hij zich van andere Canis-soorten door zijn grotere omvang en minder puntige kenmerken, vooral op de oren en snuit. De wintervacht is lang en bossig en overwegend gevlekt grijs van kleur, hoewel bijna puur wit, rood of bruin tot zwart ook voorkomt. Vanaf 2005 worden 37 ondersoorten van C. lupus erkend door MSW3.

De grijze wolf is het op één na meest gespecialiseerde lid van het geslacht Canis, na de Ethiopische wolf, zoals blijkt uit zijn morfologische aanpassingen aan de jacht op grote prooien, zijn meer gezellige karakter en zijn zeer geavanceerde expressieve gedrag. Het is niettemin nauw verwant genoeg met kleinere Canis-soorten, zoals de oostelijke wolf, coyote en gouden jakhals om vruchtbare hybriden te produceren. Het is de enige soort van Canis met een verspreidingsgebied dat zowel de Oude als de Nieuwe Wereld omvat, en is ontstaan ​​in Eurazië tijdens het Pleistoceen, waarbij Noord-Amerika tijdens ten minste drie afzonderlijke gelegenheden tijdens de Rancholabrean werd gekoloniseerd. Het is een sociaal dier, dat reist in atoomfamilies bestaande uit een gekoppeld paar, vergezeld van de volwassen nakomelingen van het paar. De grijze wolf is typisch een toproofdier in zijn hele bereik, met alleen mensen en tijgers die er een ernstige bedreiging voor vormen. Hij voedt zich voornamelijk met grote hoefdieren, maar hij eet ook kleinere dieren, vee, aas en afval.

De grijze wolf is een van 's werelds bekendste en best onderzochte dieren, met waarschijnlijk meer boeken erover geschreven dan welke andere diersoort dan ook. Het heeft een lange geschiedenis van associatie met mensen, omdat het in de meeste pastorale gemeenschappen werd veracht en opgejaagd vanwege de aanvallen op vee, terwijl het daarentegen werd gerespecteerd in sommige agrarische en jager-verzamelaarsamenlevingen. Hoewel de angst voor wolven alomtegenwoordig is in veel menselijke samenlevingen, wordt het merendeel van de geregistreerde aanvallen op mensen toegeschreven aan dieren die lijden aan hondsdolheid. Niet-hondsdolle wolven hebben mensen aangevallen en gedood, voornamelijk kinderen, maar dit is zeldzaam, aangezien er relatief weinig wolven zijn, van mensen leven en angst voor mensen hebben ontwikkeld door jagers en herders.

Hier kunt u gratis PNG-wolfafbeeldingen, clipart en afbeeldingen downloaden