Een kikker is elk lid van een diverse en grotendeels vleesetende groep van korte, staartloze amfibieën die de orde Anura vormen (Oudgrieks an-, zonder + oura, staart). De oudste fossiele "proto-kikker" verscheen in het vroege Trias van Madagaskar, maar moleculaire klokdatering suggereert dat hun oorsprong 265 miljoen jaar geleden verder teruggaat naar het Perm. Kikkers zijn wijd verspreid, variërend van de tropen tot subarctische gebieden, maar de grootste concentratie aan soortenrijkdom is in tropische regenwouden. Er zijn ongeveer 4800 geregistreerde soorten, goed voor meer dan 85% van de bestaande soorten amfibieën. Ze zijn ook een van de vijf meest diverse gewervelde ordes.

Het lichaamsplan van een volwassen kikker wordt over het algemeen gekenmerkt door een stevig lichaam, uitstekende ogen, een gespleten tong, ledematen eronder gevouwen en de afwezigheid van een staart bij volwassenen. Naast het leven in zoet water en op het droge, zijn de volwassenen van sommige soorten aangepast om ondergronds of in bomen te leven. De huid van de kikker is klierachtig, met afscheidingen die variëren van onsmakelijk tot giftig. Warty kikkersoorten worden gewoonlijk padden genoemd, maar het onderscheid tussen kikkers en padden is gebaseerd op informele naamgevingsconventies die zich eerder op de wratten concentreren dan op taxonomie of evolutionaire geschiedenis; sommige padden zijn nauwer verwant aan kikkers dan aan andere padden. De huiden van kikkers variëren in kleur van goed gecamoufleerd gevlekt bruin, grijs en groen tot levendige patronen van felrood of geel en zwart om giftigheid te adverteren en roofdieren te waarschuwen.

Kikkers leggen hun eieren meestal in water. De eieren komen uit in waterlarven die kikkervisjes worden genoemd met staarten en interne kieuwen. Ze hebben zeer gespecialiseerde raspende monddelen die geschikt zijn voor herbivore, allesetende of planktivore diëten. De levenscyclus is voltooid wanneer ze in volwassenen veranderen. Een paar soorten leggen eieren op het land of omzeilen het kikkervisje. Volwassen kikkers hebben over het algemeen een vleesetend dieet dat bestaat uit kleine ongewervelde dieren, maar er bestaan ​​allesetende soorten en een paar voeden zich met fruit. Kikkers zijn uiterst efficiënt in het omzetten van wat ze eten in lichaamsgewicht. Ze zijn een belangrijke voedselbron voor roofdieren en maken deel uit van de dynamiek van het voedselweb van veel van 's werelds ecosystemen. De huid is semi-permeabel, waardoor ze gevoelig zijn voor uitdroging, dus ze leven op vochtige plaatsen of hebben speciale aanpassingen om met droge habitats om te gaan. Kikkers produceren een breed scala aan vocalisaties, vooral in hun broedseizoen, en vertonen veel verschillende soorten complex gedrag om partners aan te trekken, roofdieren af ​​te weren en over het algemeen te overleven.

Kikkers worden door mensen gewaardeerd als voedsel en hebben ook veel culturele rollen in literatuur, symboliek en religie. De kikkerpopulatie is sinds de jaren vijftig aanzienlijk afgenomen. Meer dan een derde van de soorten wordt met uitsterven bedreigd en meer dan honderdtwintig worden sinds de jaren tachtig uitgestorven. Het aantal misvormingen bij kikkers neemt toe en een opkomende schimmelziekte, chytridiomycosis, heeft zich over de hele wereld verspreid. Natuurbeschermingsbiologen proberen de oorzaken van deze problemen te begrijpen en op te lossen.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden op thema: Kikker PNG-afbeelding gratis download afbeelding, kikkers