Een egel is een van de stekelige zoogdieren van de onderfamilie Erinaceinae, in de eulipotyphlan-familie Erinaceidae. Er zijn zeventien soorten egels in vijf geslachten, gevonden door delen van Europa, Azië en Afrika en bij introductie in Nieuw-Zeeland. Er zijn geen egels afkomstig uit Australië en geen levende soort afkomstig uit Amerika (het uitgestorven geslacht Amphechinus was ooit aanwezig in Noord-Amerika). Egels delen verre afkomst met spitsmuizen (familie Soricidae), met gymnures mogelijk de tussenliggende schakel, en zijn de afgelopen 15 miljoen jaar weinig veranderd. Net als veel van de eerste zoogdieren hebben ze zich aangepast aan een nachtelijke manier van leven. De doornige bescherming van egels lijkt op die van de niet-verwante stekelvarkens, die knaagdieren zijn, en echidna's, een soort monotreme.

De naam egel kwam rond het jaar 1450 in gebruik, afgeleid van het Midden-Engelse heyghoge, van heyg, hegge ("hedge"), omdat het heggen en hoge, hogge ("hog") bezoekt, vanwege zijn varkensachtige snuit. Andere namen zijn urchin, hedgepig en furze-pig. Het verzamelnaamwoord voor een groep egels is matrix.

Egels zijn gemakkelijk te herkennen aan hun stekels, holle haren die stijf zijn gemaakt met keratine. Hun stekels zijn niet giftig of met weerhaken en komen, in tegenstelling tot de stekels van een stekelvarken, niet gemakkelijk los van hun lichaam. De stekels van het onvolwassen dier vallen echter normaal gesproken uit als ze worden vervangen door volwassen stekels. Dit wordt "quilling" genoemd. Stekels kunnen ook afstoten als het dier ziek is of onder extreme stress staat.

Een verdediging die alle soorten egels bezitten, is het vermogen om in een strakke bal te rollen, waardoor alle stekels naar buiten wijzen. De rug van de egel bevat twee grote spieren die de positie van de pennen regelen. Wanneer het wezen in een bal wordt gerold, beschermen de stekels op de rug het weggestopte gezicht, de voeten en de buik, die niet quilled zijn. Aangezien de effectiviteit van deze strategie afhangt van het aantal stekels, zullen sommige woestijnegelken die zijn geëvolueerd om minder gewicht te dragen, eerder vluchten of zelfs aanvallen, waardoor een indringer met de stekels wordt geramd; voor die soorten in een stekelige bal rollen is een laatste redmiddel. De verschillende soorten zijn ten prooi aan verschillende roofdieren: terwijl bosegel vooral prooi is voor vogels (vooral uilen) en fretten, kleinere soorten zoals de egel met lange oren ten prooi vallen aan vossen, wolven en mangoesten.

Egels zijn voornamelijk nachtdieren, hoewel sommige soorten ook overdag actief kunnen zijn. Egels slapen een groot deel van de dag onder struiken, gras, rotsen, of meestal in in de grond gegraven holen, met verschillende gewoonten onder de soorten. Alle wilde egels kunnen overwinteren, hoewel ze dat niet allemaal doen, afhankelijk van temperatuur, soort en overvloed aan voedsel.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Hedgehog PNG-afbeeldingen gratis downloaden