Wilk szary lub wilk szary (Canis lupus [a]), znany również jako wilk leśny lub wilk zachodni, [b] jest psem pochodzącym z dzikiej przyrody i odległych obszarów Eurazji i Ameryki Północnej. Jest to największy zachowany członek swojej rodziny, z samcami średnio 43-45 kg (95-99 funtów) i kobietami 36-38,5 kg (79-85 funtów). Podobnie jak wilk rudy, odróżnia go od innych gatunków Canis większym rozmiarem i mniej spiczastymi rysami, szczególnie na uszach i kufie. Jego zimowe futro jest długie i puszyste, z przewagą cętkowanej szarości, chociaż występuje również prawie czysta biel, czerwień lub brąz do czerni. Począwszy od 2005 roku, 37 podgatunków C. lupus zostało rozpoznanych przez MSW3.

Wilk szary jest drugim najbardziej wyspecjalizowanym przedstawicielem rodzaju Canis, po wilku etiopskim, o czym świadczą jego morfologiczne przystosowanie do polowania na dużą zdobycz, bardziej stadny charakter i wysoce zaawansowane ekspresyjne zachowanie. Niemniej jednak jest wystarczająco blisko spokrewniony z mniejszymi gatunkami Canis, takimi jak wilk wschodni, kojot i szakal złocisty, aby stworzyć płodne hybrydy. Jest to jedyny gatunek Canis, który ma zasięg obejmujący zarówno Stary, jak i Nowy Świat, i pochodzi z Eurazji w plejstocenie, kolonizując Amerykę Północną co najmniej trzy razy podczas Rancholabrean. Jest to zwierzę towarzyskie, podróżujące w rodzinach nuklearnych składających się z par, którym towarzyszy dorosłe potomstwo pary. Szary wilk jest zazwyczaj drapieżnikiem wierzchołkowym w całym swoim zasięgu, a tylko ludzie i tygrysy stanowią dla niego poważne zagrożenie. Żywi się głównie dużymi kopytnymi, chociaż zjada również mniejsze zwierzęta, zwierzęta gospodarskie, padlinę i śmieci.

Wilk szary jest jednym z najbardziej znanych i dobrze zbadanych zwierząt na świecie, o którym napisano prawdopodobnie więcej książek niż o jakimkolwiek innym dzikim gatunku. Ma długą historię związaną z ludźmi, była pogardzana i polowana w większości społeczności pasterskich z powodu ataków na zwierzęta gospodarskie, a jednocześnie była szanowana w niektórych społeczeństwach rolniczych i zbierackich. Chociaż strach przed wilkami jest wszechobecny w wielu społecznościach ludzkich, większość odnotowanych ataków na ludzi przypisywano zwierzętom chorym na wściekliznę. Nie wściekłe wilki atakowały i zabijały ludzi, głównie dzieci, ale jest to rzadkie, ponieważ wilki są stosunkowo nieliczne, żyją z dala od ludzi i rozwinęły strach przed ludźmi ze strony myśliwych i pasterzy.

Tutaj możesz pobrać darmowe obrazy wilków PNG, kliparty i obrazki