Jamnik jest psem o krótkich nogach i długiej sylwetce.

Jamnik standardowej wielkości został opracowany do wąchania, ścigania i wypłukiwania borsuków i innych zwierząt żyjących w norach, podczas gdy miniaturowy jamnik został wyhodowany do polowania na mniejsze ofiary, takie jak króliki. W Stanach Zjednoczonych używano ich również do śledzenia rannych jeleni i polujących na psy preriowe.

Jamniki biorą również udział w pokazach konformacyjnych, próbach terenowych i wielu innych imprezach organizowanych przez organizacje psów rasowych, takie jak American Kennel Club (AKC). Według AKC jamnik zajmuje 13. miejsce pod względem popularności wśród ras psów w Stanach Zjednoczonych.

Chociaż w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii rasa jest zaliczana do grupy psów gończych lub psów gończych, ma swoją własną grupę w krajach należących do F? D? Ration Cynologique Internationale (World Canine Federation). Wiele jamników, zwłaszcza podtyp szorstkowłosy, może wykazywać zachowanie i wygląd podobne do psów z grupy terierów. Można argumentować za klasyfikacją grupy zapachów (lub psów gończych), ponieważ rasa ta została opracowana w celu wykorzystania zapachu do tropienia i polowania na zwierzęta i prawdopodobnie pochodzi od rasy Saint Hubert Hound, podobnie jak wiele współczesnych psów gończych, takich jak ogary i bassety; ale z wytrwałą osobowością i zamiłowaniem do kopania, które prawdopodobnie rozwinęły się od teriera, można również argumentować, że mogą należeć do grupy terierów lub „psów ziemi”.

Typowy jamnik jest długowłosy i muskularny z krótkimi, przysadzistymi nogami. Jego przednie łapy są nieproporcjonalnie duże, mają kształt wiosła i szczególnie nadają się do kopania. Jego skóra jest na tyle luźna, że ​​nie rozdziera się podczas drążenia tuneli w ciasnych norach, aby ścigać zdobycz. Jamnik ma głęboką klatkę piersiową, która zapewnia odpowiednią pojemność płuc dla wytrzymałości podczas polowania. Jego pysk jest długi. Zgodnie ze standardami AKC dla rasy „blizny po ranach honorowych nie będą uznawane za wadę”, ponieważ jamnik jest psem myśliwskim.

Istnieją trzy odmiany umaszczenia jamnika: szata gładka (krótkowłosy), długowłosa i szorstkowłosa. Jamniki długowłose mają jedwabistą sierść oraz krótkie pióra na nogach i uszach. Jamniki szorstkowłose to najmniej pospolita odmiana umaszczenia w Stanach Zjednoczonych (choć najczęściej występuje w Niemczech) i najnowsza szata, która pojawia się w standardach hodowlanych. Jamniki mają szeroką gamę kolorów i wzorów, z których najczęściej jest czerwony. Ich ubarwienie bazowe może być jednokolorowe (czerwone lub kremowe), podpalane (czarne podpalane, czekoladowe podpalane, niebieskie podpalane lub izabella podpalane), a u psów szorstkowłosych kolor określany jako dziki. Wzory takie jak cętkowany (merle), sobolowy, pręgowany i srokaty mogą również wystąpić na każdym z kolorów podstawowych. Jamniki z tego samego miotu mogą rodzić się w różnych umaszczeniach w zależności od budowy genetycznej rodziców. Dominującym umaszczeniem rasy jest rudy, a następnie czarny podpalany. Podpalane psy szpiczaste mają brązowe (lub kremowe) znaczenia na oczach, uszach, łapach i ogonie. Czerwień waha się od miedzi do głębokiej rdzy, z lub bez niejako pospolitych czarnych włosów usianych wzdłuż grzbietu, twarzy i na brzegach uszu, nadających charakter i niemal polerowany wygląd; jest to określane wśród hodowców i entuzjastów jako „nakładka” lub „sadzenie”. Siedzenia nie należy mylić z bardziej nietypowym umaszczeniem określanym jako sobol. Z daleka jamnik sobolowy wygląda trochę jak czarny podpalany pies. Jednak po dokładniejszym zbadaniu można zauważyć, że wzdłuż górnej części ciała psa każdy włos jest w rzeczywistości opasany czerwonym paskiem u podstawy w pobliżu skóry, przechodzącym w przeważającej części w czerń na całej długości pasma. Dodatkowym wyrazistym umaszczeniem jest pręgowany wzór. „Pręgowany” odnosi się do ciemnych pasów na jednolitym tle - zwykle czerwonych. Jeśli jamnik jest pręgowany na ciemnej sierści i ma podpalane punkty, będzie miał pręgowanie tylko na podpalanych punktach. Nawet pojedynczy, samotny pręgowany pręgowany pręgowany jest pręgowany. Jeśli jamnik ma jedną plamkę cętki, jest to cętkowana.

Dachshund Club of America (DCA) i American Kennel Club (AKC) uważają, że zarówno wzór srokaty, jak i podwójny cętkowany (podwójny merle) są niestandardowe. Jednak oba typy są nadal pokazywane, a czasami nawet wygrywają w ringu konformacyjnym.

Psy, które są podwójnie nakrapiane, mają wzór merle przypominający cętkowany, ale z wyraźnymi białymi plamami, które pojawiają się, gdy gen cętek wyraża się dwukrotnie w tym samym obszarze sierści. DCA wykluczyło sformułowanie „podwójnie pstrokaty” ze standardu w 2007 r. I obecnie używa ściśle sformułowania „pstrokaty”, ponieważ gen podwójnego pstrokatego jest powszechnie odpowiedzialny za ślepotę i głuchotę.

Jamniki występują w trzech rozmiarach: standardowym, miniaturowym i kaninchen (po niemiecku "królik"). Chociaż rozmiary standardowe i miniaturowe są uznawane prawie powszechnie, rozmiar królika nie jest uznawany przez kluby w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Wielkość królika jest uznawana przez F? D? Ration Cynologique Internationale (World Canine Federation) (FCI), do której należą kluby hodowlane z 83 krajów na całym świecie. , często nazywane „małpami”, nie jest to oficjalna klasyfikacja.

W pełni dorosły jamnik standardowy waży średnio od 16 funtów (7,3 kg) do 32 funtów (15 kg), podczas gdy odmiana miniaturowa zwykle waży mniej niż 12 funtów (5,4 kg). Kaninchen waży od 8 funtów (3,6 kg) do 11 funtów (5,0 kg). Zgodnie ze standardami klubu kynologicznego, miniatura (i kaninchen, jeśli jest uznawana) różni się od pełnowymiarowej tylko wielkością i wagą, dlatego potomstwo po miniaturowych rodzicach nigdy nie może ważyć więcej niż miniaturowy standard, aby również zostać uznanym za miniaturę. Podczas gdy wiele podziałów klubów kynologicznych używa wagi do klasyfikacji, na przykład American Kennel Club, inne standardy kennel clubów określają różnicę między miniaturą a standardem na podstawie obwodu klatki piersiowej; Niektóre kluby kynologiczne, takie jak Niemcy, mierzą nawet obwód klatki piersiowej, oprócz wzrostu i wagi.

H. L. Mencken powiedział, że „Jamnik to półtora psa wysokiego i półtorarogatego psa”, chociaż określa się je jako „dwa psy długie”. Ta cecha sprawiła, że ​​są dość rozpoznawalną rasą i są przedstawiani w wielu żartach i kreskówkach, szczególnie The Far Side autorstwa Gary'ego Larsona.

Jamniki są zabawne, ale psy myśliwskie mogą być dość uparte i znane ze swojej skłonności do ścigania małych zwierząt, ptaków i piłek tenisowych z wielką determinacją i zaciekłością. Wiele jamników jest upartych, co czyni je wyzwaniem do wyszkolenia.

Jamniki mogą być agresywne w stosunku do obcych i innych psów. Mimo to są oceniani w inteligencji psów jako przeciętny pies pracujący z trwałą zdolnością do wykonywania wyszkolonych poleceń przez 50% lub więcej czasu. Zajmują 49. miejsce w Inteligencji psów Stanleya Corena, mając przeciętną inteligencję pracy i posłuszeństwa. Mogą głośno szczekać. Niektóre szczekają dość często i mogą wymagać treningu, aby przestać, podczas gdy inne nie będą szczekać wcale. Jamniki są znane ze swojego oddania i lojalności wobec swoich właścicieli, choć potrafią być beznadziejne wobec obcych. Niektóre jamniki zbyt często pozostawiane same sobie są podatne na lęk separacyjny i mogą żuć przedmioty w domu, aby złagodzić stres.

Jamniki są z natury norowcami i często nudzą się lub są zmęczone w kocach i innych przedmiotach wokół domu.

Jamniki mogą być trudne do włamania, a do tego często potrzebna jest cierpliwość i konsekwencja.

Zgodnie ze standardami rasy American Kennel Club, „jamnik jest bystry, żywy i odważny aż do zuchwałości, wytrwały w pracy nad i pod ziemią, z dobrze rozwiniętymi wszystkimi zmysłami. Każdy przejaw nieśmiałości jest poważną wadą”. Ich temperament i mowa ciała sprawiają wrażenie, że nie znają lub nie dbają o swój stosunkowo mały rozmiar. Podobnie jak wiele małych psów myśliwskich, będą wyzwaniem dla większego psa. Jamniki pobłażliwe mogą stać się żwawe lub niezwykle uparte.

Wiele jamników nie lubi nieznanych ludzi i wiele z nich warczy lub szczeka na nich. Chociaż jamnik jest ogólnie psem energicznym, niektóre są uspokajające. Zachowanie tego psa jest takie, że nie jest to pies dla każdego. Znudzony, niewprawny jamnik stanie się destrukcyjny. W przypadku niewłaściwego wychowania i braku socjalizacji w młodym wieku jamniki mogą stać się agresywne lub przestraszone. Wymagają opiekuńczego, kochającego właściciela, który rozumie ich potrzebę rozrywki i ruchu.

Jamniki mogą nie być najlepszymi zwierzętami dla małych dzieci. Jak każdy pies, jamniki potrzebują odpowiedniego wprowadzenia w młodym wieku. Dobrze wytresowane jamniki i dobrze wychowane dzieci zwykle dobrze się dogadują. W przeciwnym razie mogą być agresywne i gryźć nieznane dziecko, zwłaszcza takie, które szybko się wokół nich porusza lub dokucza. Jednak wiele jamników jest bardzo tolerancyjnych i lojalnych wobec dzieci w swojej rodzinie, ale te dzieci powinny pamiętać o wrażliwości grzbietu rasy.

Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Pensylwanii w 2008 roku na 6000 właścicieli psów, z którymi przeprowadzono wywiady, wykazało, że psy mniejszych ras były bardziej podatne na „genetyczne predyspozycje do agresywnego zachowania”. Jamniki zostały ocenione jako najbardziej agresywne, przy czym 20% ugryzło nieznajomych, a także wysokie wskaźniki ataków na inne psy i ich właścicieli. W badaniu zauważono, że ataki małych psów prawdopodobnie nie spowodowały poważnych obrażeń iz tego powodu były prawdopodobnie zaniżone.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Jamnik Obrazy PNG do pobrania za darmo