Owczarek niemiecki (niem. Deutscher Sch? Ferhund) to rasa psów użytkowych średniej i dużej wielkości, która pochodzi z Niemiec. W języku angielskim oficjalnie uznaną nazwą rasy jest Owczarek Niemiecki (czasami w skrócie GSD). Rasa była oficjalnie znana jako alzacka w Wielkiej Brytanii do 1977 roku, kiedy to zmieniono jej nazwę z powrotem na owczarek niemiecki. Owczarek niemiecki to stosunkowo nowa rasa psów, której początki sięgają 1899 r. Jako część grupy pasterskiej, owczarki niemieckie są psami pracującymi stworzonymi pierwotnie do wypasu owiec. Jednak od tego czasu, ze względu na swoją siłę, inteligencję, wyszkolenie i posłuszeństwo, owczarki niemieckie na całym świecie są często preferowaną rasą do wielu rodzajów pracy, w tym pomocy dla osób niepełnosprawnych, poszukiwań i ratownictwa, ról policyjnych i wojskowych oraz . Owczarek niemiecki jest drugą co do wielkości rasą zarejestrowaną przez American Kennel Club i siódmą najbardziej zarejestrowaną rasą przez The Kennel Club w Wielkiej Brytanii.

Owczarki niemieckie to psy średniej i dużej wielkości. Standardowa wysokość w kłębie rasy wynosi 60–65 cm (24–26 cali) dla samców i 55–60 cm (22–24 cali) dla samic. Owczarki niemieckie są dłuższe niż wysokie, z idealną proporcją od 10 do 8 1/2. Oficjalny wzorzec rasy AKC nie określa standardowego zakresu wagowego, mają wypukłe czoło, długą kwadratową kufę z mocnymi szczękami i czarnym nosem. Oczy są średniej wielkości i brązowe. Uszy są duże i stoją prosto, otwarte z przodu i równoległe, ale często są odciągane do tyłu podczas ruchu. Owczarek niemiecki ma długą szyję, która jest podnoszona podekscytowana i opuszczana, gdy porusza się w szybkim tempie. Ogon jest puszysty i sięga do stawu skokowego.

Owczarki niemieckie mają dwuwarstwową sierść, która jest przylegająca i gęsta z grubym podszerstkiem. Płaszcz akceptowany jest w dwóch wariantach; średnie i długie. Gen długowłosy jest recesywny, co sprawia, że ​​odmiana długowłosa jest rzadsza. Leczenie odmiany długich włosów różni się w zależności od standardów; są akceptowane, ale nie konkurują ze standardowymi psami owłosionymi w niemieckich i brytyjskich Związkach Kynologicznych, podczas gdy mogą konkurować ze standardowymi psami powlekanymi, ale są uważane za winę w American Kennel Club. FCI zaakceptowało typ długowłosy w 2010 roku, wymieniając go jako odmianę b - podczas gdy typ krótkowłosy jest wymieniony jako odmiana a.

Najczęściej owczarki niemieckie są brązowe / czarne lub czerwono / czarne. Większość odmian kolorowych ma czarne maski i czarne znaczenia na ciele, od klasycznego „siodła” po ogólny „koc”. Rzadsze odmiany kolorystyczne obejmują odmiany sobolowe, czysto czarne, czysto białe, wątrobiane, srebrne, niebieskie i panda. Odmiany całkowicie czarne i sobolowe są dopuszczalne zgodnie z większością norm; jednakże błękit i wątróbka są uważane za poważne wady, a całkowicie biały jest podstawą do natychmiastowej dyskwalifikacji z wystawiania w pokroju na wszystkich wystawach rasowych i specjalistycznych.

Owczarki niemieckie są psami umiarkowanie aktywnymi i są opisywane w standardach rasy jako pewne siebie. Rasa charakteryzuje się chęcią do nauki i chęcią posiadania celu. Są ciekawi, co czyni je doskonałymi psami stróżującymi i nadają się do misji poszukiwawczych. Mogą stać się nadopiekuńczy w stosunku do swojej rodziny i terytorium, zwłaszcza jeśli nie są odpowiednio uspołecznieni. Nie są skłonni do bezpośredniego przyjaźni z nieznajomymi. Owczarki niemieckie są bardzo inteligentne i posłuszne, a także opiekuńcze wobec swoich właścicieli.

Podczas gdy australijski raport z 1999 roku zawiera statystyki pokazujące, że owczarki niemieckie są trzecią rasą, która najprawdopodobniej zaatakuje osobę w niektórych australijskich lokalizacjach, po uwzględnieniu ich popularności odsetek ataków GSD spada do 38.

Według programu telewizyjnego National Geographic Channel Dangerous Encounters ugryzienie owczarka niemieckiego ma siłę ponad 1060 niutonów (238 funtów siły) (w porównaniu z rottweilerem, ponad 1180–1460 niutonów (265–328 funtów siły). byk 1050 niutonów (235 funtów siły), labrador retriever, około 1000 niutonów (230 funtów siły) lub człowiek, około 380 niutonów (86 funtów siły)).

Współczesna rasa owczarka niemieckiego jest krytykowana przez niektórych za odchodzenie od pierwotnej ideologii Maxa von Stephanitza, zgodnie z którą owczarki niemieckie powinny być hodowane głównie jako psy pracujące, a hodowla powinna być ściśle kontrolowana, aby szybko wyeliminować wady. Uważał, że przede wszystkim należy hodować owczarki niemieckie ze względu na inteligencję i zdolności do pracy.

Owczarki niemieckie są popularnymi psami pracującymi. Są znane z tego, że są łatwe w szkoleniu i dobre do wykonywania zadań i przestrzegania instrukcji. Są szczególnie dobrze znani ze swojej pracy policyjnej, wykorzystywanej do śledzenia przestępców, patrolowania zagrożonych obszarów oraz wykrywania i przetrzymywania podejrzanych. Dodatkowo tysiące owczarków niemieckich zostało użytych przez wojsko. Zwykle szkolone do służby zwiadowczej, służą do ostrzegania żołnierzy o obecności wrogów, min-pułapkach lub innych zagrożeniach. Owczarki niemieckie były również szkolone przez grupy wojskowe do spadochronu z samolotu lub jako broń przeciwpancerna. Były używane w czasie II wojny światowej jako psy kurierskie, psy ratownicze i osobiste psy stróżujące. Wiele z tych psów zostało zabranych do domu przez zagranicznych żołnierzy, którzy byli pod wrażeniem ich inteligencji.

Owczarek niemiecki jest jedną z najczęściej używanych ras w wielu różnych rolach zapachowych. Należą do nich między innymi poszukiwania i ratownictwo, wyszukiwanie zwłok, wykrywanie narkotyków, wykrywanie materiałów wybuchowych, przyspieszaczy i psów do wykrywania min. Nadają się do tych zawodów ze względu na silny węch i zdolność do pracy bez względu na czynniki rozpraszające. Kiedyś owczarek niemiecki był rasą wybraną prawie wyłącznie na psa przewodnika dla osób niedowidzących. Kiedy oficjalne szkolenie psów przewodników rozpoczęło się w Szwajcarii w latach dwudziestych pod przewodnictwem Dorothy Eustis, wszystkie tresowane psy były samicami owczarków niemieckich. Eksperyment dotyczący testów temperamentu przeprowadzony na grupie labradorów i owczarków niemieckich wykazał, że retriever osiągał średnio wyższe wyniki w zakresie stabilności emocjonalnej i zdolności szybkiego powrotu do zdrowia po przerażających sytuacjach, współpracy i życzliwości; podczas gdy owczarki niemieckie były lepsze w agresji i zachowaniu obronnym. Wyniki te sugerowały, że labrador retriever był bardziej odpowiedni do pracy z psem przewodnikiem, podczas gdy owczarki niemieckie były bardziej odpowiednie do pracy w policji. Obecnie do tej pracy częściej wykorzystuje się labradory i golden retriever, chociaż nadal trenuje się owczarki niemieckie. W 2013 roku około 15% psów wyszkolonych przez Guide Dogs of America to owczarki niemieckie, a pozostała część to labrador retriever i golden retriever. Stowarzyszenie Psy Przewodników dla Niewidomych w Wielkiej Brytanii stwierdza, że ​​skrzyżowania Golden Retriever i Labrador Retriever są najlepszymi psami przewodnikami, chociaż szkolą również niektóre owczarki niemieckie, a także inne rasy. Psy przewodniki dla niewidomych w Stanach Zjednoczonych szkoli tylko labradory, golden retrieverów i krzyżówki między tymi rasami. Guide Dogs Queensland w Australii szkoli również tylko Labrador Retriever i Golden Retriever.

Owczarki niemieckie są nadal wykorzystywane do wypasu owiec na łąkach obok ogrodów i pól uprawnych. Oczekuje się, że będą patrolować granice, aby powstrzymać owce przed przekraczaniem i niszczeniem upraw. W Niemczech i innych miejscach te umiejętności są testowane w testach z psami użytkowymi, znanymi również jako HGH (Herdengebrauchshund).

Jeden meksykański owczarek niemiecki, Zuyaqui, został poddany sekcji, a jego ciało zostało wystawione w „Narco Museum” w Sedenie w Meksyku. Uważany jest za psa, który złapał najwięcej narkotyków w historii meksykańskiej policji i wojska.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Owczarek niemiecki Obrazy PNG do pobrania za darmo