Lemury to klad naczelnych strepsirrhine endemicznych na wyspie Madagaskar. Słowo lemur wywodzi się od słowa lemury (duchy lub duchy) z mitologii rzymskiej i zostało po raz pierwszy użyte do opisania smukłego lorisa ze względu na jego nocne nawyki i wolne tempo, ale później zostało zastosowane do naczelnych na Madagaskarze. Podobnie jak w przypadku innych naczelnych strepsirryny, takich jak lorysy, potto i galagi (dzieci krzaczaste), lemury są podobne do naczelnych. Pod tym względem lemury są często mylone z naczelnymi przodkami, podczas gdy w rzeczywistości lemury nie dały początku małpom i małpom, ale ewoluowały niezależnie.

Ze względu na bardzo sezonowy klimat Madagaskaru, ewolucja lemurów wytworzyła poziom różnorodności gatunkowej dorównujący jakiejkolwiek innej grupie naczelnych. Krótko po przybyciu ludzi na wyspę około 2000 lat temu istniały lemury wielkości samca goryla. Obecnie istnieje prawie 100 gatunków lemurów, a większość z tych gatunków została odkryta lub uzyskała pełny status gatunku od lat 90-tych; jednak klasyfikacja taksonomiczna lemura jest kontrowersyjna i zależy od zastosowanego pojęcia gatunku. Nawet taksonomia wyższego poziomu jest kwestionowana, przy czym niektórzy eksperci wolą umieszczać większość lemurów w obrębie lemurowatych podrzędnych, podczas gdy inni wolą Lemuriformes, aby zawierały wszystkie żyjące strepsirrhines, umieszczając wszystkie lemury w nadrodzinie Lemuroidea, a wszystkie lemury i galagi w nadrodzinie Lorisoidea.

Waży od 30-gramowego (1,1 uncji) mysiego lemura do 9-kilogramowego (20 funtów) indri, lemury mają wiele wspólnych podstawowych cech naczelnych, takich jak rozbieżne palce na rękach i stopach oraz paznokcie zamiast pazurów (w większości gatunków). Jednak ich stosunek wielkości mózgu do ciała jest mniejszy niż u naczelnych człekokształtnych, a wśród wielu innych cech, które dzielą z innymi naczelnymi strepsirrhine, mają „mokry nos” (rhinarium). Lemury są na ogół najbardziej towarzyskie z naczelnych strepsirrhine i komunikują się bardziej za pomocą zapachów i wokalizacji niż za pomocą sygnałów wizualnych. Wiele adaptacji lemurów jest odpowiedzią na bardzo sezonowe środowisko Madagaskaru. Lemury mają stosunkowo niskie podstawowe tempo przemiany materii i mogą wykazywać sezonowe rozmnażanie, spoczynek (taki jak hibernacja lub letarg) lub dominację społeczną samic. Większość z nich je różnorodne owoce i liście, a niektórzy są specjalistami. Chociaż wiele z nich ma podobną dietę, różne gatunki lemurów dzielą te same lasy, różnicując nisze.

Badania lemurów w XVIII i XIX wieku koncentrowały się na taksonomii i zbieraniu okazów. Chociaż obserwacje terenowe napływały od wczesnych odkrywców, współczesne badania ekologii i zachowania lemurów zaczęły się na dobre dopiero w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Początkowo utrudnione przez niestabilność polityczną i zamieszanie na Madagaskarze w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku, badania terenowe wznowiono w latach osiemdziesiątych i znacznie poprawiły zrozumienie tych naczelnych. Obiekty badawcze, takie jak Centrum Duke Lemur, zapewniły możliwości badawcze w bardziej kontrolowanych warunkach. Lemury są ważne dla badań, ponieważ ich mieszanka cech przodków i cech wspólnych z naczelnymi antropoidami może dostarczyć wglądu w ewolucję naczelnych i człowieka. Jednak wiele gatunków lemurów jest zagrożonych wyginięciem z powodu utraty siedlisk i polowań. Chociaż lokalne tradycje ogólnie pomagają chronić lemury i ich lasy, nielegalne pozyskiwanie drewna, powszechne ubóstwo i niestabilność polityczna utrudniają i podważają wysiłki na rzecz ochrony. Z powodu tych zagrożeń i ich malejącej liczby Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uważa lemury za najbardziej zagrożone ssaki na świecie, zauważając, że od 2013 r. Aż 90% wszystkich gatunków lemurów jest zagrożonych wyginięciem w ciągu następnych 20-25 lat.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Obrazy Lemur PNG do pobrania za darmo