Een komeet is een ijzig, klein lichaam van het zonnestelsel dat, wanneer het dicht bij de zon komt, opwarmt en gassen begint af te geven, een proces dat uitgassen wordt genoemd. Hierdoor ontstaat een zichtbare sfeer of coma, en soms ook een staart. Deze verschijnselen zijn te wijten aan de effecten van zonnestraling en de zonnewind die op de kern van de komeet werkt. Komeetkernen variëren van een paar honderd meter tot tientallen kilometers in doorsnee en bestaan ​​uit losse verzamelingen ijs, stof en kleine rotsachtige deeltjes. De coma kan tot 15 keer de diameter van de aarde zijn, terwijl de staart een astronomische eenheid kan strekken. Indien voldoende helder, kan een komeet zonder behulp van een telescoop vanaf de aarde worden gezien en kan hij een boog van 30 ° (60 manen) langs de hemel afschermen. Kometen worden sinds de oudheid door veel culturen waargenomen en vastgelegd.

Kometen hebben meestal zeer excentrische elliptische banen en ze hebben een breed scala aan orbitale perioden, variërend van meerdere jaren tot mogelijk enkele miljoenen jaren. Kometen met een korte periode vinden hun oorsprong in de Kuipergordel of de bijbehorende verspreide schijf, die buiten de baan van Neptunus ligt. Aangenomen wordt dat kometen met een lange periode afkomstig zijn van de Oortwolk, een bolvormige wolk van ijzige lichamen die zich uitstrekt van buiten de Kuipergordel tot halverwege de dichtstbijzijnde ster. Kometen met een lange periode worden vanuit de Oortwolk in beweging gezet naar de zon door zwaartekrachtverstoringen veroorzaakt door passerende sterren en het galactische getij. Hyperbolische kometen kunnen eenmaal door het binnenste zonnestelsel gaan voordat ze naar de interstellaire ruimte worden geslingerd. Het uiterlijk van een komeet wordt een verschijning genoemd.

Kometen onderscheiden zich van asteroïden door de aanwezigheid van een uitgebreide, door zwaartekracht ongebonden atmosfeer rond hun centrale kern. Deze atmosfeer heeft delen die de coma (het centrale deel onmiddellijk rond de kern) en de staart worden genoemd (een typisch lineaire sectie die bestaat uit stof of gas dat uit de coma wordt geblazen door de lichte druk van de zon of dat het zonnewindplasma naar buiten stroomt). Uitgestorven kometen die vele malen dicht bij de zon zijn gepasseerd, hebben echter bijna al hun vluchtige ijs en stof verloren en kunnen op kleine asteroïden lijken. Asteroïden zouden een andere oorsprong hebben dan kometen, omdat ze eerder in de baan van Jupiter zijn gevormd dan in het buitenste zonnestelsel. De ontdekking van hoofdgordel-kometen en actieve kleine centaurplaneten heeft het onderscheid tussen asteroïden en kometen vervaagd.

Vanaf november 2014 zijn er 5.253 bekende kometen, een aantal dat gestaag toeneemt naarmate ze worden ontdekt. Dit vertegenwoordigt echter slechts een klein deel van de totale potentiële komeetpopulatie, aangezien het reservoir van komeetachtige lichamen in het buitenste zonnestelsel (in de Oort-wolk) wordt geschat op één biljoen. Ongeveer één komeet per jaar is met het blote oog zichtbaar, hoewel veel daarvan zwak en niet spectaculair zijn. Bijzonder heldere voorbeelden worden "grote kometen" genoemd. Kometen zijn bezocht door onbemande sondes zoals Rosetta van de European Space Agency, die de eerste ooit was die een robotachtig ruimtevaartuig op een komeet landde, en NASA's Deep Impact, die een krater op komeet Tempel 1 schoot om het interieur te bestuderen.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Comet PNG-afbeeldingen gratis downloaden