Breakdancing که به آن breaking یا b-boying / b-girling نیز گفته می شود ، یک سبک ورزشی رقص خیابانی است. در حالی که از نظر میزان تنوع موجود در رقص متنوع است ، رقصیدن به طور عمده از چهار نوع حرکت تشکیل شده است: حرکت به سمت بالا ، سقوط ، حرکت قدرت و یخ زدن. Breakdancing به طور معمول به موسیقی هیپ هاپ ، فانک و موسیقی ضرب و شتم تنظیم می شود ، اگرچه روندهای مدرن انواع مختلفی از موسیقی را در طیف های خاصی از سرعت و الگوهای ضرب و شتم امکان پذیر می سازد.

Breakdancing توسط جوانان آفریقایی آمریکایی در اواخر دهه شصت و اوایل دهه 1970 ایجاد شد. اولین گروه های رقصنده شامل "پادشاهان زولو" و "کلارک کنت" بودند. در اواسط دهه هفتاد ، رقص شروع به پخش به جوامع دیگر کرد و محبوبیت پیدا کرد. در همین زمان ، رقص در بین آمریکایی های آفریقایی تبار محبوبیت خود را از دست می داد.

تمرین کننده این رقص را b-boy ، b-girl یا breaker می نامند. اگرچه اصطلاح "breakdance" غالباً برای اشاره به رقص در فرهنگ عامه و در صنعت سرگرمی جریان اصلی به کار می رود ، "b-boying" و "break" اصطلاحات اصلی هستند و توسط اکثر پیشکسوتان و برجسته ترین تمرین کنندگان ترجیح داده می شوند. .

بسیاری از عناصر شکست رقص را می توان در سایر فرهنگ های پیش از میلاد قبل از دهه 1970 مشاهده کرد. پیشگامان پسران B ، ریچارد "پاهای دیوانه" Colon و کنت "کن سوئیفت" گاببرت ، هر دو از Rock Steady Crew ، از فیلم های جیمز براون و کونگ فو به عنوان تأثیرات یاد می کنند. بسیاری از حرکات آکروباتیک مانند شعله ور شدن ، اتصالات روشنی را با ژیمناستیک نشان می دهد. جان مک گرگور در کتاب "راب روی روی دریای بالتیک" در سال 1877 ، دیدن نزدیکی نورک را توصیف می کند ... جوانی کاملاً به تنهایی ، که بیش از همه در مورد غیرقابل توصیف جهش در هوا مشغول تمرین و بارگیری بود ... و سپس هنگامی که پای فوقانی او یک دایره بزرگ را توصیف کرد ، روی دست خود را برای یک نقطه گرد کرد. حکاکی نشان می دهد یک مرد جوان ظاهراً در حال رقصیدن است. این رقص "Giesse Harad Polska" یا "رقص ناحیه سالمون" نامیده می شد. در سال 1894 توماس ادیسون فیلم های والتر ویلکینز ، دنی تلیور و جو رستوس را رقصید و "خرابی" را انجام داد. در سال 1898 ، او یک رقصنده خیابانی جوان را که در حال توری های آکروباتیک بود ، فیلمبرداری کرد. با این حال ، در دهه 1970 بود که b-boying به عنوان یک سبک رقص تعریف شده در ایالات متحده توسعه یافت. همچنین شواهدی از این سبک رقص در Kaduna ، نیجریه در سال 1959 وجود دارد.

دی جی های مستقر در برونکس با شروع DJ Kool Herc بخش های ضرب و شتم ریتمیک (که به عنوان "وقفه" نیز شناخته می شوند) سوابق رقص را بدست می آورند و با حلقه های متوالی آنها را طولانی می کنند. استراحت یک پایه ریتمیک را فراهم کرد که به رقبا اجازه می داد مهارت های بداهه خود را در طول مدت استراحت نمایش دهد. این منجر به اولین نبردها - مسابقات رقص مبتنی بر نوبت بین دو نفر یا خدمه رقص با توجه به خلاقیت ، مهارت و موسیقیایی شد. این نبردها در cyphers اتفاق افتاد - حلقه هایی از مردم که در اطراف breakers جمع می شدند. اگرچه در بدو شروع ، پسران اولیه "نزدیک به 90 درصد آفریقایی-آمریکایی" بودند ، اما خدمه رقص مانند "SalSoul" و "انجمن Rockwell" تقریباً به طور کامل توسط پورتوریکو-آمریکایی ها جمع شدند.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: Break dance PNG را دانلود کنید