زغال اخته گیاهان گلدار چند ساله با انواع توت های نیلی رنگ از بخش سیانوکوکوس موجود در جنس Vaccinium است (جنس که شامل زغال اخته ، زغال اخته و توت فرنگی نیز هست). گونه های موجود در بخش سیانوکوک رایج ترین میوه هایی است که به عنوان "زغال اخته" به فروش می رسد و بومی آمریکای شمالی است (زغال اخته های تجاری با گل های بزرگ تجاری تا دهه 1930 وارد اروپا نمی شدند).

درخت زغال اخته معمولاً بوته های سجده است که می تواند از 10 سانتی متر (3.9 اینچ) تا 4 متر (13 فوت) از ارتفاع متفاوت باشد. در تولید تجاری زغال اخته ، گونه های کوچکتر به "زغال اخته کمبود" معروف هستند (مترادف با "وحشی") ، در حالی که گونه های بزرگتر به "زغال اخته بلوز" معروف هستند.

برگها می توانند به صورت برگریز یا به رنگ سبز همیشه سبز ، تخمک گذاری شده به لنس باشد و 1-8 سانتی متر (3/3 تا 3/15 در اینچ) بلند و 5/3 تا 5/5 سانتی متر (0/20 تا 38/38 در) پهن باشند. گلها به شکل زنگ ، سفید ، صورتی کمرنگ یا قرمز ، گاهی مایل به سبز مایل به سبز است. این میوه 5-16 میلی متر توت (0/0/0 تا 63/3 در) با یک تاج شعله ور در انتها است. آنها ابتدا مایل به سبز مایل به سبز ، سپس مایل به بنفش مایل به قرمز و سرانجام بنفش تیره هنگام رسیدن. آنها در یک پوشش محافظ از موم اپیکوتولیک پودری ، که به صورت محاوره ای به عنوان "شکوفه" شناخته می شود ، پوشیده شده اند. آنها در زمان بالغ ، دارای اسیدیته متغیر ، طعم شیرینی دارند. بوته های زغال اخته به طور معمول در اواسط فصل رشد میوه بارور می شوند: زمان باردهی تحت تأثیر شرایط محلی مانند ارتفاع و عرض جغرافیایی قرار می گیرد ، بنابراین اوج محصول بسته به این شرایط می تواند از ماه مه تا آگوست (در نیمکره شمالی) متفاوت باشد.

در این کلیپ آرت می توانید تصاویر PNG: Blueberry PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید