Stewardessen of cabinepersoneel (ook bekend als stewards / stewardessen, stewardessen / stewardessen, cabinepersoneel) zijn leden van een vliegtuigbemanning die voornamelijk door luchtvaartmaatschappijen wordt ingezet om de veiligheid en het comfort van passagiers aan boord van commerciële vluchten, op bepaalde zakenvliegtuigen en op enkele militaire vliegtuigen.

De rol van een stewardess vloeit voort uit die van vergelijkbare functies op passagiersschepen of passagierstreinen, maar heeft een directere betrokkenheid bij passagiers vanwege de beperkte vertrekken in vliegtuigen. Bovendien draait het werk van een stewardess in veel grotere mate om veiligheid dan die van vergelijkbaar personeel bij andere vormen van vervoer. Stewardessen aan boord van een vlucht vormen samen een cabinepersoneel, in tegenstelling tot piloten en ingenieurs in de cockpit.

De Duitser Heinrich Kubis was in 1912 de eerste stewardess ter wereld. Kubis was voor het eerst aanwezig bij de passagiers aan boord van de DELAG Zeppelin LZ 10 Schwaben. Hij woonde ook de beroemde LZ 129 Hindenburg bij en was aan boord toen het in brand vloog. Hij overleefde door uit een raam te springen toen het de grond naderde.

De oorsprong van het woord "steward" in het transport wordt weerspiegeld in de term "chief steward" zoals gebruikt in de terminologie van het zeevervoer. De term purser en chief steward worden vaak door elkaar gebruikt en beschrijven personeel met vergelijkbare taken onder zeevarende beroepen. Deze taalkundige afleiding is het resultaat van de internationale Britse maritieme traditie (dat wil zeggen de eerste stuurman) die teruggaat tot de 14e eeuw en de civiele Amerikaanse koopvaardij waar de Amerikaanse luchtvaart enigszins op is gemodelleerd. Vanwege internationale verdragen en overeenkomsten, waarin alle scheepspersoneel dat internationaal vaart op vergelijkbare wijze wordt gedocumenteerd door hun respectieve landen, wijst de US Merchant Marine dergelijke taken toe aan de hoofdsteward in de algemene rang- en commandostructuur waarvan achtervolgers niet positioneel zijn vertegenwoordigd of rooster.

Imperial Airways van het Verenigd Koninkrijk had "cabin boys" of "stewards"; in de jaren 1920. In de VS was Stout Airways de eerste die in 1926 stewards in dienst had en werkte aan Ford Trimotor-vliegtuigen tussen Detroit en Grand Rapids, Michigan. Western Airlines (1928) en Pan American World Airways (Pan Am) (1929) waren de eerste Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen die stewards in dienst hadden om voedsel te serveren. Fokker-vliegtuigen voor tien passagiers die in het Caribisch gebied werden gebruikt, hadden rentmeesters in het tijdperk van gokreizen naar Havana, Cuba vanuit Key West, Florida. Leidende stewardessen vervullen in veel gevallen ook de rol van purser, steward of chief steward in de moderne luchtvaartterminologie.

De eerste vrouwelijke stewardess was een 25-jarige geregistreerde verpleegster genaamd Ellen Church. In 1930 ingehuurd door United Airlines, zag ze ook voor het eerst verpleegsters aan boord van vliegtuigen. Andere luchtvaartmaatschappijen volgden dit voorbeeld en huurden verpleegsters in om als stewardess te dienen, en noemden toen "stewardessen" of "stewardessen" op de meeste van hun vluchten. In de Verenigde Staten was de baan een van de weinige in de jaren dertig om vrouwen toestemming te geven, wat in combinatie met de Grote Depressie leidde tot een groot aantal sollicitanten voor de weinige beschikbare posities. Tweeduizend vrouwen meldden zich in december 1935 aan voor slechts 43 vacatures van Transcontinental en Western Airlines.

Vrouwelijke stewardessen vervingen snel de mannelijke, en in 1936 hadden ze de rol bijna overgenomen. Ze werden niet alleen geselecteerd op hun kennis, maar ook op hun kenmerken. Een artikel uit de New York Times uit 1936 beschreef de vereisten:

De meisjes die in aanmerking komen voor gastvrouwen moeten tenger zijn; gewicht 100 tot 118 pond; hoogte 5 voet tot 5 voet 4 inch; leeftijd 20 tot 26 jaar. Voeg daarbij het rigide lichamelijk onderzoek dat elk vier keer per jaar moet ondergaan en u bent verzekerd van de bloei die bij een perfecte gezondheid hoort.

Drie decennia later vermeldde een advertentie uit 1966 van de New York Times voor stewardessen bij Eastern Airlines deze vereisten:

Afgestudeerd aan de middelbare school, alleenstaand (weduwen en gescheiden zonder kinderen overwogen), 20 jaar oud (meisjes 19 1/2 kunnen een aanvraag indienen voor toekomstige overweging). 5'2 "maar niet meer dan 5'9", gewicht 105 tot 135 in verhouding tot de hoogte en minimaal 20/40 zicht zonder bril.

Uiterlijk werd beschouwd als een van de belangrijkste factoren om stewardess te worden. Destijds waren luchtvaartmaatschappijen van mening dat de uitbuiting van vrouwelijke seksualiteit hun winst zou vergroten; zo waren de uniformen van vrouwelijke stewardessen vaak nauwsluitend, compleet met witte handschoenen en hoge hakken.

In de Verenigde Staten moesten ze ongehuwd zijn en werden ze ontslagen als ze besloten te trouwen. De vereiste om een ​​geregistreerde verpleegster te zijn bij een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij werd versoepeld naarmate er meer vrouwen werden aangenomen, en verdween bijna volledig tijdens de Tweede Wereldoorlog omdat veel verpleegsters zich bij het militaire verpleegkundig korps voegden.

Ruth Carol Taylor was de eerste Afro-Amerikaanse stewardess in de Verenigde Staten. Taylor, ingehuurd in december 1957, op 11 februari 1958, was de stewardess op een vlucht van Mohawk Airlines van Ithaca naar New York, de eerste keer dat een dergelijke functie was bekleed door een Afro-Amerikaan. Ze werd binnen zes maanden ontslagen als gevolg van het toenmalige huwelijksverbod van Mohawk.

De eerste klagers van de Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission waren vrouwelijke stewardessen die klaagden over leeftijdsdiscriminatie, gewichtsvereisten en huwelijksverboden. (Oorspronkelijk werden vrouwelijke stewardessen ontslagen als ze de leeftijd van 32 of 35 jaar bereikten, afhankelijk van de luchtvaartmaatschappij, werden ze ontslagen als ze de gewichtsregels overschreden, en moesten ze single zijn bij aanwerving en ontslagen als ze trouwden.) In 1968 verklaarde de EEOC de leeftijd beperkingen op de tewerkstelling van stewardessen als illegale discriminatie op grond van geslacht op grond van titel VII van de Civil Rights Act van 1964. Ook in 1968 oordeelde het EEOC dat seks geen bonafide beroepsvereiste was om stewardess te zijn. De beperking van het in dienst nemen van alleen vrouwen werd in 1971 bij alle luchtvaartmaatschappijen opgeheven vanwege de beslissende rechtszaak van Diaz vs. Pan Am. De regel van het niet-huwelijk werd in de jaren tachtig in de hele Amerikaanse luchtvaartindustrie afgeschaft. De laatste dergelijke brede categorische discriminatie, de gewichtsbeperkingen, werd in de jaren negentig versoepeld door middel van geschillen en onderhandelingen. Luchtvaartmaatschappijen hebben nog steeds vaak zicht- en lengtevereisten en vereisen mogelijk dat stewardessen een medische evaluatie doorstaan.

Aangezien er in 2036 41.030 nieuwe vliegtuigen zullen zijn, verwacht Boeing vanaf 2017 839.000 nieuwe cabinepersoneelsleden: 298.000 in Azië-Pacific (37%), 169.000 in Noord-Amerika (21%) en 151.000 in Europa (19%).

Een onderzoek uit 2018 wees uit dat hogere gevallen van borstkanker, melanoom, baarmoeder, gastro-intestinale, cervicale en schildklierkanker bij stewardessen.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Stewardess PNG-afbeeldingen gratis downloaden