De schedel is een benige structuur die bij de meeste gewervelde dieren het hoofd vormt. Het ondersteunt de structuren van het gezicht en zorgt voor een beschermende holte voor de hersenen. De schedel bestaat uit twee delen: de schedel en de onderkaak. In de mens zijn deze twee delen het neurocranium en het viscerocranium of gezichtsskelet dat de onderkaak als zijn grootste bot omvat. De schedel vormt het voorste deel van het skelet en is een product van cephalisatie - het huisvesten van de hersenen en verschillende sensorische structuren zoals de ogen, oren, neus en mond. Bij mensen maken deze sensorische structuren deel uit van het gezichtsskelet.

Functies van de schedel omvatten bescherming van de hersenen, het fixeren van de afstand tussen de ogen om stereoscopisch zicht mogelijk te maken, en het fixeren van de positie van de oren om lokalisatie van de richting en afstand van geluiden mogelijk te maken. Bij sommige dieren, zoals gehoornde hoefdieren, heeft de schedel ook een verdedigende functie door de houder (op het frontale bot) voor de hoorns te voorzien.

Het Engelse woord "schedel" is waarschijnlijk afgeleid van het Oudnoors "skulle", terwijl het Latijnse woord cranium afkomstig is van de Griekse wortel (kranion).

De schedel bestaat uit een aantal gesmolten platte botten en bevat veel foramina, fossae, processen en verschillende holtes of sinussen. In de zoölogie zijn er openingen in de schedel die fenestrae worden genoemd.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Skull PNG-afbeeldingen gratis downloaden