Het oor is het gehoororgaan en, bij zoogdieren, het evenwicht. Bij zoogdieren wordt gewoonlijk beschreven dat het oor uit drie delen bestaat: het buitenoor, het middenoor en het binnenoor. Het buitenoor bestaat uit de oorschelp en de gehoorgang. Aangezien het buitenoor bij de meeste dieren het enige zichtbare deel van het oor is, verwijst het woord "oor" vaak alleen naar het uitwendige deel. Het middenoor omvat de trommelholte en de drie gehoorbeentjes. Het binnenoor zit in het benige labyrint en bevat structuren die essentieel zijn voor verschillende zintuigen: de halfcirkelvormige kanalen, die balans en oogbeweging mogelijk maken bij beweging; de utricle en saccule, die balans in stilstand mogelijk maken; en het slakkenhuis, dat horen mogelijk maakt. De oren van gewervelde dieren zijn enigszins symmetrisch aan weerszijden van het hoofd geplaatst, een opstelling die een goede lokalisatie bevordert.

Het oor ontwikkelt zich vanaf het eerste keelholtezakje en zes kleine zwellingen die zich ontwikkelen in het vroege embryo, otische placodes genaamd, die zijn afgeleid van ectoderm.

Het oor kan worden aangetast door ziekte, waaronder infectie en traumatische schade. Ooraandoeningen kunnen leiden tot gehoorverlies, oorsuizingen en evenwichtsstoornissen zoals duizeligheid, hoewel veel van deze aandoeningen ook kunnen worden beïnvloed door hersenschade of neurale paden die uit het oor leiden.

Het oor is al duizenden jaren in talloze culturen versierd met oorbellen en andere sieraden en is onderworpen aan chirurgische en cosmetische veranderingen.

In deze galerij kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Ear PNG-afbeelding gratis downloaden