Gif - In de biologie zijn vergiften stoffen die verstoringen in organismen veroorzaken, meestal door een chemische reactie of andere activiteit op moleculaire schaal, wanneer een organisme een voldoende hoeveelheid absorbeert.

De geneeskunde (met name veterinaire) en zoölogie onderscheiden vaak een gif van een toxine en van een gif. Gifstoffen zijn gifstoffen die door organismen in de natuur worden geproduceerd en gifstoffen zijn gifstoffen die door een beet of steek worden geïnjecteerd (dit is exclusief voor dieren). Het verschil tussen gif en andere vergiften is de toedieningsmethode.

Industrie, landbouw en andere sectoren gebruiken giftige stoffen om andere redenen dan hun toxiciteit. De meeste giftige industriële verbindingen hebben bijbehorende veiligheidsinformatiebladen en worden geclassificeerd als gevaarlijke stoffen. Gevaarlijke stoffen zijn onderworpen aan uitgebreide regelgeving voor productie, aanschaf en gebruik in overlappende domeinen van veiligheid en gezondheid op het werk, volksgezondheid, kwaliteitsnormen voor drinkwater, luchtverontreiniging en milieubescherming. Vanwege de mechanica van moleculaire diffusie, diffunderen veel giftige verbindingen snel op biologische schaal in biologische weefsels, lucht, water of grond. Volgens het entropieprincipe is chemische besmetting doorgaans duur of onhaalbaar om te keren, tenzij specifieke chelaatvormers of microfiltratieprocessen beschikbaar zijn. Chelaatvormers zijn vaak breder van omvang dan het acute doelwit en daarom vereist hun inname een zorgvuldige medische of veterinaire supervisie.

Pesticiden zijn een groep stoffen waarvan de toxiciteit voor verschillende insecten en andere dieren die als ongedierte worden beschouwd (bijv. Ratten en kakkerlakken) hun voornaamste doel is. Hiervoor worden al duizenden jaren natuurlijke bestrijdingsmiddelen gebruikt (bijv. Geconcentreerd tafelzout is giftig voor veel slakken). Bioaccumulatie van chemisch bereide landbouwinsecticiden is een bron van zorg voor de vele soorten, vooral vogels, die insecten als primaire voedselbron consumeren. Selectieve toxiciteit, gecontroleerde toepassing en gecontroleerde biologische afbraak zijn grote uitdagingen bij de ontwikkeling van herbiciden en pesticiden en bij de chemische technologie in het algemeen, aangezien alle levensvormen op aarde een onderliggende biochemie delen; organismen die uitzonderlijk zijn in hun veerkracht op milieugebied, worden geclassificeerd als extremofielen, die grotendeels radicaal verschillende vatbaarheden vertonen.

Een gif dat de voedselketen binnenkomt - of het nu van industriële, agrarische of natuurlijke oorsprong is - is misschien niet onmiddellijk giftig voor het eerste organisme dat het gif opneemt, maar kan zich verder concentreren in roofzuchtige organismen verderop in de voedselketen, met name carnivoren en alleseters , vooral met betrekking tot in vet oplosbare vergiften die eerder in biologisch weefsel worden opgeslagen dan uitgescheiden in urine of andere op water gebaseerde afvalstoffen.

Twee veel voorkomende gevallen van acute natuurlijke vergiftiging zijn theobrominevergiftiging bij honden en katten en paddestoelvergiftiging bij mensen. Honden en katten zijn geen natuurlijke herbivoren, maar een door Theobroma cacao ontwikkelde chemische afweer kan desalniettemin dodelijk zijn. Veel alleseters, waaronder mensen, consumeren gemakkelijk eetbare schimmels en daarom zijn veel schimmels geëvolueerd om definitief oneetbaar te worden, in dit geval als een directe verdediging.

Afgezien van voedsel komen veel gifstoffen gemakkelijk het lichaam binnen via de huid en longen. Fluorwaterstofzuur is een berucht contactcontactgif, naast de corrosieve schade. Natuurlijk voorkomend zuur gas is een berucht, snelwerkend atmosferisch gif (zoals vrijkomt door vulkanische activiteit of booreilanden). Plantaardige contactirriterende stoffen, zoals die van poison ivy of poison oak, worden vaak geclassificeerd als allergenen in plaats van vergiften; het effect van een allergeen is als zodanig geen gif, maar om de natuurlijke afweer van het lichaam tegen zichzelf te keren. Gif kan ook het lichaam binnendringen via de tanden (in het controversiële geval van tandheelkundige wanpraktijken), defecte medische implantaten of door injectie (wat de basis is van dodelijke injectie in het kader van de doodstraf).

In 2013 vonden 3,3 miljoen gevallen van onopzettelijke menselijke vergiftiging plaats. Dit resulteerde in 98.000 doden wereldwijd, vergeleken met 120.000 doden in 1990. In de moderne samenleving trekken gevallen van verdacht overlijden de aandacht van de lijkschouwer en forensische onderzoekers. Hoewel arseen een natuurlijk voorkomend omgevingsgif is, kreeg het kunstmatige concentraat ooit de bijnaam overervingpoeder. In het middeleeuwse Europa was het gebruikelijk dat vorsten persoonlijke proevers gebruikten om de koninklijke moord te dwarsbomen, in de vroege dagen van de apotheker.

Een toenemend probleem sinds de isolatie van natuurlijk radium door Marie en Pierre Curie in 1898 - en de daaropvolgende komst van de kernfysica en nucleaire technologieën - zijn radiologische vergiften. Deze worden geassocieerd met ioniserende straling, een toxiciteitswijze die duidelijk verschilt van chemisch actieve vergiften. Bij zoogdieren worden chemische vergiften vaak van moeder op nakomelingen overgedragen via de placenta tijdens de dracht of via de moedermelk tijdens de borstvoeding. Daarentegen kan radiologische schade worden overgedragen van moeder of vader op nakomelingen door genetische mutatie, die - zo niet dodelijk bij een miskraam of kindertijd, of een directe oorzaak van onvruchtbaarheid - dan weer kan worden doorgegeven aan een volgende generatie. Atmosferisch radon is een natuurlijk radiologisch gif met een toenemende impact sinds mensen van de levensstijl van jagers-verzamelaars door grotwoningen zijn overgestapt naar steeds meer ingesloten structuren die radon in gevaarlijke concentraties kunnen bevatten. De vergiftiging van Alexander Litvinenko in 2006 was een nieuw gebruik van radiologische moord, vermoedelijk bedoeld om het normale onderzoek naar chemische vergiften te omzeilen.

Vergiftigingen die wijd verspreid zijn in het milieu staan ​​bekend als vervuiling. Deze zijn vaak van menselijke oorsprong, maar vervuiling kan ook ongewenste biologische processen omvatten zoals giftig rood getij, of acute veranderingen in de natuurlijke chemische omgeving die worden toegeschreven aan invasieve soorten, die giftig of schadelijk zijn voor de vorige ecologie (vooral als de vorige ecologie was geassocieerd met menselijke economische waarde of een gevestigde industrie zoals het oogsten van schelpdieren).

De wetenschappelijke disciplines van ecologie en beheer van milieuhulpbronnen bestuderen de milieu-levenscyclus van giftige verbindingen en hun complexe, diffuse en sterk met elkaar verbonden effecten.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Poison PNG-afbeeldingen gratis downloaden