Een kus is het aanraken of aandrukken van de lippen tegen een andere persoon of een voorwerp. Culturele connotaties van zoenen lopen sterk uiteen. Afhankelijk van de cultuur en de context kan een kus gevoelens uiten van liefde, passie, romantiek, seksuele aantrekkingskracht, seksuele activiteit, seksuele opwinding, genegenheid, respect, begroeting, vriendschap, vrede en veel geluk. In sommige situaties is een kus een ritueel, formeel of symbolisch gebaar dat toewijding, respect of sacrament aangeeft. Het woord kwam van Oud-Engels cyssan ("kussen"), op zijn beurt van coss ("een kus").

Antropologen zijn verdeeld in twee scholen over de oorsprong van zoenen, de ene gelooft dat het instinctief en intuïtief is en de andere dat het is geëvolueerd van wat bekend staat als zoenen, een proces dat door moeders wordt gebruikt om hun baby's te voeden door gekauwd voedsel door te geven aan hun baby's 'monden.

De vroegste verwijzing naar kussenachtig gedrag komt uit de Veda's, Sanskrietgeschriften die het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme ongeveer 3500 jaar geleden informeerden, volgens Vaughn Bryant, een antropoloog aan de Texas A & M University die gespecialiseerd is in de geschiedenis van de kus.

Kristoffer Nyrop identificeerde een aantal soorten kussen, waaronder kussen van liefde, genegenheid, vrede, respect en vriendschap. Hij merkt echter op dat de categorieën enigszins gekunsteld en overlappend zijn, en dat sommige culturen meer soorten hebben, waaronder de Fransen met twintig en de Duitsers met dertig.

Het kussen van andermans lippen is in veel culturen wereldwijd een veel voorkomende uitdrukking van genegenheid of warme begroeting geworden. Maar in bepaalde culturen werd kussen alleen geïntroduceerd via Europese nederzettingen, waarvoor het niet routinematig voorkwam. Dergelijke culturen omvatten bepaalde inheemse volken van Australië, de Tahitianen en vele stammen in Afrika.

Een kus kan ook worden gebruikt om gevoelens uit te drukken zonder erotisch element, maar kan desalniettemin "veel dieper en duurzamer" zijn, schrijft Nyrop. Hij voegt eraan toe dat zulke kussen liefde kunnen uitdrukken 'in de ruimste en meest uitgebreide betekenis van het woord, en een boodschap brengen van loyale genegenheid, dankbaarheid, medeleven, sympathie, intense vreugde en diep verdriet'.

Nyrop schrijft dat het meest voorkomende voorbeeld het 'intense gevoel is dat ouders tot hun nageslacht breit', maar hij voegt eraan toe dat kussen van genegenheid niet alleen veel voorkomen tussen ouders en kinderen, maar ook tussen andere leden van dezelfde familie, waaronder degenen buiten de directe familiekring, 'overal waar diepe genegenheid mensen verenigt'. Over de traditie wordt in de Bijbel geschreven, want toen Esau Jacob na een lange scheiding ontmoette, rende hij op hem af, viel op zijn nek en kuste hem (Genesis 33: 4), Mozes begroette zijn schoonvader en kuste hem (Exodus 18: 7), en Orpa kuste haar schoonmoeder voordat ze haar verliet (Ruth 1: 4). De familiekus was traditioneel bij de Romeinen en kussen van genegenheid worden vaak genoemd door de vroege Grieken, zoals wanneer Odysseus, bij het bereiken van zijn huis, zijn trouwe herders ontmoet.

Genegenheid kan een oorzaak zijn van zoenen 'in alle leeftijden op ernstige en plechtige momenten', merkt Nyrop op, 'niet alleen onder degenen die van elkaar houden, maar ook als een uiting van diepe dankbaarheid. Toen de apostel Paulus afscheid nam van de oudsten van de gemeente in Efeze, "ze huilden allemaal pijnlijk, vielen op Paulus 'nek en kusten hem" (Handelingen 20:37). Kussen kunnen ook worden uitgewisseld tussen volslagen vreemden, zoals wanneer er een diep medeleven is met of de warmste interesse in een ander persoon.

Volkspoëzie was de bron van liefdevolle kusjes waar ze soms een belangrijke rol speelden, zoals wanneer ze de macht hadden om bezweringen af ​​te werpen of om verbanden van hekserij en tovenarij te verbreken, waarbij ze vaak een man in zijn oorspronkelijke vorm herstelden. Nyrop merkt op dat de poëtische verhalen over de "verlossende kracht van de kus te vinden zijn in de literatuur van veel landen, vooral bijvoorbeeld in de Oud-Franse Arthur-romances (Lancelot, Guiglain, Tirant le blanc) waarin de prinses wordt veranderd door slechte kunsten tot een vreselijke draak, en kan alleen haar menselijke vorm hervatten als een ridder dapper genoeg is om haar te kussen. ' In de omgekeerde situatie, in het verhaal van "Belle en het Beest", vertelde een getransformeerde prins het meisje vervolgens dat hij was behekst door een slechte fee, en dat hij niet opnieuw tot een man kon worden gemaakt, tenzij een dienstmeisje verliefd op hem werd en kuste hem, ondanks zijn lelijkheid.

Een kus van genegenheid kan ook na de dood plaatsvinden. In Genesis 50: 1 staat geschreven dat toen Jacob dood was, "Joseph op het gezicht van zijn vader viel en op hem weende en hem kuste". En er wordt verteld over Abu Bakr, Mohammeds eerste leerling, schoonvader en opvolger, dat, toen de profeet dood was, hij de tent van laatstgenoemde binnenging, zijn gezicht blootlegde en hem kuste. Nyrop schrijft dat "de kus het laatste tedere bewijs is van liefde aan iemand van wie we hebben gehouden en waarvan in de oudheid werd aangenomen dat hij de mensheid naar de onderwereld volgde".

Kussen op de lippen kan een fysieke uiting zijn van genegenheid of liefde tussen twee mensen waarbij het gevoel van aanraking, smaak en geur betrokken is. [20] Volgens de psycholoog Menachem Brayer zijn, hoewel veel "zoogdieren, vogels en insecten liefkozingen uitwisselen" die kussen van genegenheid lijken te zijn, het in menselijke zin geen kussen zijn.

Enquêtes geven aan dat zoenen de op één na meest voorkomende vorm van fysieke intimiteit is onder adolescenten in de Verenigde Staten (na hand in hand te hebben gehouden), en dat ongeveer 85% van de 15 tot 16-jarige adolescenten in de VS het heeft ervaren.

De kus op de lippen kan worden uitgevoerd tussen twee vrienden of familie. Deze zet is bedoeld om genegenheid voor een vriend uit te drukken. In tegenstelling tot zoenen uit liefde, heeft een vriendelijke kus geen seksuele connotatie. De kus op de lippen is een praktijk die te vinden is in de tijd van Patriarchen (Bijbel). In het oude Griekenland werd de kus op de mond gebruikt om een ​​concept van gelijkheid tussen mensen van dezelfde rang uit te drukken. In de middeleeuwen werd de vredeskus aanbevolen door de katholieke kerk. De kus op de lippen kwam ook veel voor bij ridders. Het gebaar is weer populair geworden bij jongeren, vooral in Engeland.

Een kus is het aanraken of aandrukken van de lippen tegen een andere persoon of een voorwerp. Culturele connotaties van zoenen lopen sterk uiteen. Afhankelijk van de cultuur en de context kan een kus gevoelens uiten van liefde, passie, romantiek, seksuele aantrekkingskracht, seksuele activiteit, seksuele opwinding, genegenheid, respect, begroeting, vriendschap, vrede en veel geluk. In sommige situaties is een kus een ritueel, formeel of symbolisch gebaar dat toewijding, respect of sacrament aangeeft. Het woord kwam van Oud-Engels cyssan ("kussen"), op zijn beurt van coss ("een kus").

Antropologen zijn verdeeld in twee scholen over de oorsprong van zoenen, de ene gelooft dat het instinctief en intuïtief is en de andere dat het is geëvolueerd van wat bekend staat als zoenen, een proces dat door moeders wordt gebruikt om hun baby's te voeden door gekauwd voedsel door te geven aan hun baby's 'monden.

De vroegste verwijzing naar kussenachtig gedrag komt uit de Veda's, Sanskrietgeschriften die het hindoeïsme, [2] boeddhisme en jainisme ongeveer 3500 jaar geleden informeerden, volgens Vaughn Bryant, een antropoloog aan de Texas A & M University die gespecialiseerd is in de geschiedenis van de kus .

Kristoffer Nyrop identificeerde een aantal soorten kussen, waaronder kussen van liefde, genegenheid, vrede, respect en vriendschap. Hij merkt echter op dat de categorieën enigszins gekunsteld en overlappend zijn, en dat sommige culturen meer soorten hebben, waaronder de Fransen met twintig en de Duitsers met dertig.

Het kussen van andermans lippen is in veel culturen wereldwijd een veel voorkomende uitdrukking van genegenheid of warme begroeting geworden. Maar in bepaalde culturen werd kussen alleen geïntroduceerd via Europese nederzettingen, waarvoor het niet routinematig voorkwam. Dergelijke culturen omvatten bepaalde inheemse volken van Australië, de Tahitianen en vele stammen in Afrika.

Een kus kan ook worden gebruikt om gevoelens uit te drukken zonder erotisch element, maar kan desalniettemin "veel dieper en duurzamer" zijn, schrijft Nyrop. Hij voegt eraan toe dat zulke kussen liefde kunnen uitdrukken 'in de ruimste en meest uitgebreide betekenis van het woord, en een boodschap brengen van loyale genegenheid, dankbaarheid, medeleven, sympathie, intense vreugde en diep verdriet'.

Nyrop schrijft dat het meest voorkomende voorbeeld het 'intense gevoel is dat ouders tot hun nageslacht breit', maar hij voegt eraan toe dat kussen van genegenheid niet alleen veel voorkomen tussen ouders en kinderen, maar ook tussen andere leden van dezelfde familie, waaronder die van buiten de directe familiekring ", overal waar diepe genegenheid mensen verenigt. Over de traditie wordt in de Bijbel geschreven, zoals toen Esau Jacob na een lange scheiding ontmoette, hij naar hem toe rende, op zijn nek viel en hem kuste (Genesis 33: 4) Mozes begroette zijn schoonvader en kuste hem (Exodus 18: 7), en Orpa kuste haar schoonmoeder voordat ze haar verliet (Ruth 1: 4). De familiekus was traditioneel bij de Romeinen en kusten van genegenheid worden vaak genoemd door de vroege Grieken, zoals wanneer Odysseus, bij het bereiken van zijn huis, zijn trouwe herders ontmoet.

Genegenheid kan een oorzaak zijn van zoenen 'in alle leeftijden op ernstige en plechtige momenten', merkt Nyrop op, 'niet alleen onder degenen die van elkaar houden, maar ook als een uiting van diepe dankbaarheid. Toen de apostel Paulus afscheid nam van de oudsten van de gemeente in Efeze, "ze huilden allemaal pijnlijk, vielen op Paulus 'nek en kusten hem" (Handelingen 20:37). Kussen kunnen ook worden uitgewisseld tussen volslagen vreemden, zoals wanneer er een diep medeleven is met of de warmste interesse in een ander persoon.

Volkspoëzie was de bron van liefdevolle kusjes waar ze soms een belangrijke rol speelden, zoals wanneer ze de macht hadden om bezweringen af ​​te werpen of om verbanden van hekserij en tovenarij te verbreken, waarbij ze vaak een man in zijn oorspronkelijke vorm herstelden. Nyrop merkt op dat de poëtische verhalen over de "verlossende kracht van de kus te vinden zijn in de literatuur van veel landen, vooral bijvoorbeeld in de Oud-Franse Arthur-romances (Lancelot, Guiglain, Tirant le blanc) waarin de prinses wordt veranderd door slechte kunsten tot een vreselijke draak, en kan alleen haar menselijke vorm hervatten als een ridder dapper genoeg is om haar te kussen. ' In de omgekeerde situatie, in het verhaal van "Belle en het Beest", vertelde een getransformeerde prins het meisje vervolgens dat hij was behekst door een slechte fee, en dat hij niet opnieuw tot een man kon worden gemaakt, tenzij een dienstmeisje verliefd op hem werd en kuste hem, ondanks zijn lelijkheid.

Een kus van genegenheid kan ook na de dood plaatsvinden. In Genesis 50: 1 staat geschreven dat toen Jacob dood was, "Joseph op het gezicht van zijn vader viel en op hem weende en hem kuste". En er wordt verteld over Abu Bakr, Mohammeds eerste leerling, schoonvader en opvolger, dat, toen de profeet dood was, hij de tent van laatstgenoemde binnenging, zijn gezicht blootlegde en hem kuste. Nyrop schrijft dat "de kus het laatste tedere bewijs is van liefde aan iemand van wie we hebben gehouden en waarvan in de oudheid werd aangenomen dat hij de mensheid naar de onderwereld volgde".

Kussen op de lippen kan een fysieke uiting zijn van genegenheid of liefde tussen twee mensen waarbij het gevoel van aanraking, smaak en geur betrokken is. Volgens de psycholoog Menachem Brayer zijn, hoewel veel "zoogdieren, vogels en insecten liefkozingen uitwisselen" die kussen van genegenheid lijken te zijn, het in menselijke zin geen kussen zijn.

Enquêtes geven aan dat zoenen de op één na meest voorkomende vorm van fysieke intimiteit is onder adolescenten in de Verenigde Staten (na hand in hand te hebben gehouden), en dat ongeveer 85% van de 15 tot 16-jarige adolescenten in de VS het heeft ervaren.

De kus op de lippen kan worden uitgevoerd tussen twee vrienden of familie. Deze zet is bedoeld om genegenheid voor een vriend uit te drukken. In tegenstelling tot zoenen uit liefde, heeft een vriendelijke kus geen seksuele connotatie. De kus op de lippen is een praktijk die te vinden is in de tijd van Patriarchen (Bijbel). In het oude Griekenland werd de kus op de mond gebruikt om een ​​concept van gelijkheid tussen mensen van dezelfde rang uit te drukken. In de middeleeuwen werd de vredeskus aanbevolen door de katholieke kerk. De kus op de lippen kwam ook veel voor bij ridders. Het gebaar is weer populair geworden bij jongeren, vooral in Engeland.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Kiss PNG-afbeeldingen gratis downloaden