Deoxyribonucleïnezuur (/ di ?? ksi? Ra? Bo? Nj ?? kli ?? k, -? Kle?.? K / (Over dit geluid luisteren); DNA) is een draadachtige keten van nucleotiden die de genetische instructies dragen gebruikt bij de groei, ontwikkeling, werking en reproductie van alle bekende levende organismen en vele virussen. DNA en ribonucleïnezuur (RNA) zijn nucleïnezuren; naast eiwitten, lipiden en complexe koolhydraten (polysacchariden), zijn ze een van de vier belangrijkste soorten macromoleculen die essentieel zijn voor alle bekende levensvormen. De meeste DNA-moleculen bestaan ​​uit twee biopolymere strengen die om elkaar heen zijn gewikkeld om een ​​dubbele helix te vormen.

De twee DNA-strengen worden polynucleotiden genoemd omdat ze zijn samengesteld uit eenvoudigere monomeereenheden die nucleotiden worden genoemd. Elk nucleotide bestaat uit een van de vier stikstofbevattende nucleobasen (cytosine [C], guanine [G], adenine [A] of thymine [T]), een suiker die deoxyribose wordt genoemd en een fosfaatgroep. De nucleotiden zijn in een keten met elkaar verbonden door covalente bindingen tussen de suiker van het ene nucleotide en het fosfaat van het volgende, wat resulteert in een afwisselende suiker-fosfaatruggengraat. De stikstofbasen van de twee afzonderlijke polynucleotidestrengen worden volgens basenpaarregels (A met T en C met G) aan elkaar gebonden met waterstofbruggen om dubbelstrengs DNA te maken.

De complementaire stikstofbasen zijn verdeeld in twee groepen, pyrimidines en purines. In een DNA-molecuul zijn de pyrimidines thymine en cytosine, de purines zijn adenine en guanine.

DNA slaat biologische informatie op. De DNA-ruggengraat is bestand tegen splitsing en beide strengen van de dubbelstrengige structuur slaan dezelfde biologische informatie op. Deze informatie wordt gerepliceerd als en wanneer de twee strengen uit elkaar gaan. Een groot deel van het DNA (meer dan 98% voor mensen) is niet-coderend, wat betekent dat deze secties niet dienen als patronen voor eiwitsequenties.

De twee DNA-strengen lopen in tegengestelde richting van elkaar en zijn dus antiparallel. Aan elke suiker is een van de vier soorten nucleobasen gehecht (informeel basen). Het is de sequentie van deze vier nucleobasen langs de ruggengraat die voor biologische informatie codeert. RNA-strengen worden gemaakt met behulp van DNA-strengen als sjabloon in een proces dat transcriptie wordt genoemd. Onder de genetische code worden deze RNA-strengen vertaald om de sequentie van aminozuren in eiwitten te specificeren in een proces dat translatie wordt genoemd.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: DNA PNG-afbeeldingen gratis downloaden