جمجمه یک ساختار استخوانی است که سر را در بیشتر مهره ها تشکیل می دهد. از ساختارهای صورت پشتیبانی می کند و حفره محافظی برای مغز ایجاد می کند. جمجمه از دو بخش تشکیل شده است: کرانیوم و فک پایین. در انسان این دو بخش عبارتند از نوروكرانیم و ویسكروكانیوم یا اسكلت صورت كه شامل بزرگترین استخوان آن می باشد. جمجمه قسمت اعظم اسکلت را تشکیل می دهد و محصولی از سفالیزاسیون است که در مغز قرار دارد و چندین ساختار حسی مانند چشم ، گوش ، بینی و دهان را شامل می شود. در انسان این ساختارهای حسی بخشی از اسکلت صورت هستند.

کارکردهای جمجمه شامل حفاظت از مغز ، رفع فاصله بین چشم ها برای ایجاد دید کلیشه ای و همچنین تنظیم موقعیت گوش ها برای ایجاد محلی سازی صدا جهت و فاصله صداها است. در بعضی از حیوانات مانند شاخکهای شاخدار ، جمجمه نیز با تهیه مانت (روی استخوان جلو) برای شاخها ، عملکرد دفاعی دارد.

کلمه انگلیسی "جمجمه" احتمالاً از اصطلاح نورسینای قدیم "skulle" گرفته شده است ، در حالی که کلمه لاتین cranium از ریشه یونانی (kranion) گرفته شده است.

جمجمه از تعدادی استخوان مسطح ذوب شده تشکیل شده است و حاوی بسیاری از فرمامین ها ، فسیل ها ، فرایندها و چندین حفره یا سینوس است. در جانورشناسی ، دهانه هایی در جمجمه وجود دارد که بنام fenestrae نامیده می شود.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: Skull PNG را دانلود کنید