Plaża to ukształtowanie terenu wzdłuż zbiornika wodnego, który składa się z luźnych cząstek. Cząsteczki tworzące plażę są zwykle wykonane ze skał, takich jak piasek, żwir, żwir, kamyki. Cząsteczki mogą być również pochodzenia biologicznego, na przykład muszle mięczaków lub glony koralowe.

Niektóre plaże posiadają infrastrukturę stworzoną przez człowieka, taką jak stanowiska ratowników, przebieralnie, prysznice, szałasy i bary. Mogą również mieć w pobliżu miejsca noclegowe (takie jak ośrodki wypoczynkowe, obozy, hotele i restauracje). Dzikie plaże, zwane również niezabudowanymi lub nieodkrytymi plażami, nie są zagospodarowane w ten sposób. Dzikie plaże można docenić ze względu na ich nietknięte piękno i zachowaną przyrodę.

Plaże zwykle występują na obszarach wzdłuż wybrzeża, gdzie fale lub prąd powodują odkładanie się i przeróbkę osadów.

Chociaż słowo „plaża” kojarzy się najczęściej z brzegiem morza, plaże znajdują się również nad jeziorami i wzdłuż dużych rzek.

Plaża może odnosić się do:

Te pierwsze zostały szczegółowo opisane poniżej; większe jednostki geologiczne są omówione gdzie indziej pod słupkami.

Plaża ma kilka charakterystycznych części, które są związane z procesami, które ją tworzą i kształtują. Część znajdująca się głównie nad wodą (w zależności od przypływu) i mniej lub bardziej aktywnie pod wpływem fal w pewnym momencie przypływu jest nazywana plażą. Wał to złoże materiału stanowiącego aktywną linię brzegową. Nasyp ma grzebień (górę) i ścianę - ta ostatnia jest zboczem prowadzącym w dół w kierunku wody z grzbietu. Na samym dnie czoła może znajdować się koryto, a dalej w stronę morza jeden lub więcej długich prętów brzegowych: lekko podniesione, podwodne nasypy powstały w miejscu, w którym fale zaczynają się załamywać.

Złoża piasku mogą rozciągać się w głąb lądu od grzbietu nasypu, gdzie mogą występować oznaki jednego lub więcej starszych grzbietów (plaża sztormowa) wynikających z bardzo dużych fal sztormowych i pozostających poza wpływem normalnych fal. W pewnym momencie wpływ fal (nawet fal burzowych) na materiał tworzący plażę ustaje, a jeśli cząsteczki są wystarczająco małe (rozmiar piasku lub mniejsze), wiatr kształtuje obiekt. Tam, gdzie siłą rozprowadzającą ziarna w głębi lądu jest wiatr, osad za plażą zamienia się w wydmę.

Te cechy geomorficzne tworzą tzw. Profil plaży. Profil plaży zmienia się sezonowo ze względu na zmianę energii fal w miesiącach letnich i zimowych. Na obszarach o klimacie umiarkowanym, gdzie lato charakteryzuje się spokojniejszym morzem i dłuższymi okresami między przełamywaniem grzbietów fal, latem profil plaży jest wyższy. Łagodne działanie fal w tym sezonie ma tendencję do przenoszenia osadu w górę plaży w kierunku nasypu, gdzie jest on osadzany i pozostaje, gdy woda się cofa. Wiatry przybrzeżne przenoszą go dalej w głąb lądu, tworząc i wzmacniając wydmy.

I odwrotnie, profil plaży jest niższy w porze sztormowej (zima na obszarach o klimacie umiarkowanym) ze względu na zwiększoną energię fal i krótsze okresy między przełamywaniem grzbietów fal. Fale o wyższej energii łamiące się w krótkich odstępach czasu mają tendencję do mobilizowania osadów z płycizn, utrzymując je w zawieszeniu, gdzie są narażone na przenoszenie wzdłuż plaży przez prądy przybrzeżne lub przenoszenie do morza w celu utworzenia prętów przybrzeżnych, zwłaszcza jeśli prąd przybrzeżny napotyka wypływ z rzeki lub zalewającego strumienia. Usuwanie osadu z nasypu i wydmy powoduje w ten sposób zmniejszenie profilu plaży.

Na obszarach tropikalnych pora sztormowa zwykle przypada na miesiące letnie, przy czym spokojniejsza pogoda jest zwykle kojarzona z sezonem zimowym.

Jeśli sztormy zbiegają się z niezwykle wysokimi przypływami lub z niezwykłą falą, taką jak przypływ lub tsunami, które powodują znaczne zalanie wybrzeża, cofająca się woda może spowodować erozję znacznych ilości materiału z przybrzeżnej równiny lub wydm za nasypem. Przepływ ten może zmienić kształt linii brzegowej, powiększyć ujścia rzek i stworzyć nowe delty u ujść strumieni, które nie były wystarczająco silne, aby przezwyciężyć ruch osadów na brzegu.

Granica między plażą a wydmą jest trudna do zdefiniowania w terenie. Przez dłuższy okres czasu między nimi zawsze dochodzi do wymiany osadu. Linia dryfu (najwyższy punkt materiału osadzonego przez fale) jest jednym z potencjalnych punktów rozgraniczających. Byłby to punkt, w którym mógłby wystąpić znaczny ruch wiatru w piasku, ponieważ normalne fale nie zwilżają piasku poza tym obszarem. Jednak linia dryfu prawdopodobnie przesunie się w głąb lądu pod atakiem fal sztormowych.

Na tej stronie możesz pobrać bezpłatne obrazy PNG: Bezpłatne pobieranie obrazów PNG na plaży