W folklorze wilkołak (staroangielski: werwulf, „człowiek-wilk”) lub czasami likantrop jest człowiekiem zdolnym do zmiany kształtu w wilka (lub, szczególnie we współczesnym filmie, w terantropijną hybrydę podobną do wilka), celowo lub później poddanie się przekleństwu lub utrapieniu (często ugryzienie lub zadrapanie przez innego wilkołaka). Wczesne źródła wiary w tę zdolność lub dolegliwości, zwane likantropią, to Petronius (27–66) i Gerwaza z Tilbury (1150–1228).

Wilkołak jest koncepcją szeroko rozpowszechnioną w folklorze europejskim, istniejącą w wielu wariantach, które łączy wspólny rozwój chrześcijańskiej interpretacji leżącego u podstaw folkloru europejskiego rozwiniętego w okresie średniowiecza. Od wczesnych czasów nowożytnych wierzenia o wilkołakach rozprzestrzeniły się również do Nowego Świata wraz z kolonializmem. Wiara w wilkołaki rozwinęła się równolegle z wiarą w czarownice w późnym średniowieczu i we wczesnym okresie nowożytnym. Podobnie jak wszystkie procesy o czary jako całość, proces rzekomych wilkołaków pojawił się w dzisiejszej Szwajcarii (zwłaszcza w Wallis i Vaud) na początku XV wieku i rozprzestrzenił się w całej Europie w XVI wieku, osiągając szczyt w XVII i zanikając w XVIII wieku.

Prześladowania wilkołaków i związany z nimi folklor stanowią integralną część zjawiska „polowania na czarownice”, aczkolwiek marginalną, gdyż oskarżenia o likantropię są zaangażowane tylko w niewielką część procesów o czary. We wczesnym okresie oskarżenia o likantropię (przemianę w wilka) mieszały się z oskarżeniami o ujeżdżanie wilka lub czarowanie go. Przypadek Petera Stumppa (1589) doprowadził do znaczącego wzrostu zainteresowania i prześladowań rzekomych wilkołaków, głównie we francuskojęzycznej i niemieckojęzycznej Europie. Zjawisko to utrzymywało się najdłużej w Bawarii i Austrii, z prześladowaniami zaklinaczy wilków odnotowywanymi długo po 1650 roku, ostatnie przypadki miały miejsce na początku XVIII wieku w Karyntii i Styrii.

Po zakończeniu procesów czarownic, wilkołak zaczął interesować się studiami folklorystycznymi i rodzącym się gotyckim gatunkiem horroru; fikcja o wilkołakach jako gatunek ma przednowoczesne precedensy w średniowiecznych romansach (np. Bisclavret i Guillaume de Palerme) i rozwinęła się w XVIII wieku z „półfikcyjnej” tradycji książkowej. Okoliczności literatury grozy XX wieku stały się częścią gatunku horroru i fantasy współczesnej kultury popularnej.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Wilkołak Obrazy PNG do pobrania za darmo