Gwiazda Dawida, znana w języku hebrajskim jako Tarcza Dawida lub Magen David, współczesny hebrajski, hebrajski aszkenazyjski i jidysz Mogein Dovid lub Mogen Dovid) jest powszechnie uznanym symbolem współczesnej tożsamości żydowskiej i judaizmu. Ma kształt heksagramu, złożonego z dwóch równobocznych trójkątów. W przeciwieństwie do menory, Lwa Judy, szofaru i lulawa, Gwiazda Dawida nigdy nie była wyłącznie żydowskim symbolem, chociaż była używana w ten sposób jako kolofon drukarza od XVI wieku.

W XIX wieku symbol ten zaczął się rozprzestrzeniać wśród społeczności żydowskich w Europie Wschodniej, ostatecznie był używany wśród społeczności żydowskich w Pale of Settlement. Istotnym czynnikiem motywującym, zdaniem uczonego Gershoma Sholema, była chęć reprezentowania żydowskiej religii i / lub tożsamości w taki sam sposób, w jaki krzyż chrześcijański identyfikował wyznawców tej religii. Najwcześniejsze żydowskie użycie tego symbolu zostało odziedziczone ze średniowiecznej literatury arabskiej przez Kabalistów do wykorzystania w talizmanach ochronnych (segulotach), gdzie był znany jako Pieczęć Salomona. Symbol ten był również używany w kościołach chrześcijańskich jako motyw dekoracyjny wiele wieków przed jego pierwszym znanym użyciem w żydowskiej synagodze. Przed XIX wiekiem oficjalne użycie w społecznościach żydowskich było ogólnie znane tylko na terenie dzisiejszych Czech, Austrii i być może części południowych Niemiec, a rozpoczęło się w średniowiecznej Pradze.

Symbol stał się reprezentantem światowej społeczności syjonistycznej, a później szerszej społeczności żydowskiej, po tym, jak został wybrany jako centralny symbol na fladze na Pierwszym Kongresie Syjonistycznym w 1897 roku.

Identyfikacja terminu „Gwiazda Dawida” lub „Tarcza Dawida” z kształtem heksagramu pochodzi z XVII wieku. Termin „Tarcza Dawida” jest również używany w Siddur (żydowski modlitewnik) jako tytuł Boga Izraela.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: obrazy Magen David PNG do pobrania za darmo