Gautama Buddha (ok. 563/480 - ok. 483/400 pne), znany również jako Siddh? Rtha Gautama, Siakjamuni (tj. „Mędrzec Siakjów”), lub po prostu Budda, po tytule Buddy, był asceta (? rama? a) i mędrzec, na którego naukach opierał się buddyzm. Uważa się, że żył i nauczał głównie we wschodniej części starożytnych Indii między VI a IV wiekiem pne.

Gautama nauczał Drogi Środka między pobłażaniem zmysłom a surową ascezą występującą w „ramie”, ruchu powszechnym w jego regionie. Później nauczał w innych regionach wschodnich Indii, takich jak Magadha i Kosala.

Gautama jest główną postacią buddyzmu. Buddyści uważają go za oświeconego nauczyciela, który osiągnął pełny Stan Buddy i podzielił się swoimi spostrzeżeniami, aby pomóc czującym istotom zakończyć odrodzenie i cierpienie. Buddyści uważają, że relacje z jego życia, dyskursy i zasady monastyczne zostały podsumowane po jego śmierci i zapamiętane przez jego wyznawców. Różne zbiory przypisywanych mu nauk zostały przekazane przez tradycję ustną i po raz pierwszy napisane około 400 lat później.

W hinduizmie Vaisnava historyczny Budda jest uważany za awatara hinduskiego boga Wisznu. Spośród dziesięciu głównych awatarów Wisznu, Vaisnavici wierzą, że Gautama Buddha jest dziewiątym i najnowszym wcieleniem.

Źródła życia Siddh? Rthy Gautamy to wiele różnych, czasem sprzecznych, tradycyjnych biografii. Należą do nich Buddhacarita, Lalitavistara S? Tra, Mahavastu i Nid? Nakath ?. Spośród nich Buddhacarita jest najwcześniejszą pełną biografią, epickim poematem napisanym przez poetę A? Vagho? A w pierwszym wieku naszej ery. Lalitavistara S? Tra jest kolejną najstarszą biografią, biografią Mah? Y? Na / Sarv? Stiv? Da z III wieku n.e. Mahawastu z tradycji mahiszki Lokottaravadu to kolejna ważna biografia, tworzona stopniowo aż do być może IV wieku naszej ery. Biografia Buddy Dharmaguptaka jest najbardziej wyczerpująca i nosi tytuł Abhini? Krama? A S? Tra oraz różne chińskie przekłady tej daty między III a VI wiekiem ne. Nid? Nakath? pochodzi z tradycji therawady na Sri Lance i został skomponowany w V wieku przez Buddhagho? a.

Ze źródeł kanonicznych pochodzą opowieści Jataka, Mahapadana Sutta (DN 14) i Achariyabhuta Sutta (MN 123), które zawierają wybiórcze relacje, które mogą być starsze, ale nie są pełnymi biografiami. J? Takas opowiadają o poprzednich żywotach Gautamy jako bodhisattwy, a ich pierwszy zbiór można datować na jedne z najwcześniejszych tekstów buddyjskich. Mahapadna Sutta i Achariyabhuta Sutta opowiadają o cudownych wydarzeniach związanych z narodzinami Gautamy, takich jak zejście bodhisattwy z Nieba Tu'ita do łona matki.

Tradycja buddyjska uważa Lumbini, w dzisiejszym Nepalu, za miejsce narodzin Buddy. Dorastał w Kapilavastu. Dokładne miejsce starożytnego Kapilavastu nie jest znane. Mogła to być Piprahwa, Uttar Pradesh w dzisiejszych Indiach lub Tilaurakot we współczesnym Nepalu. Oba miejsca należały do ​​terytorium Sakja i są oddalone od siebie zaledwie o 15 mil.

Gautama urodził się jako Kshatriya, syn Uddhodana, „wybranego wodza klanu Shakya”, którego stolicą było Kapilavastu, i który później został zaanektowany przez rosnące Królestwo Kosala za życia Buddy. Gautama to nazwisko rodowe. Jego matka, Maya, żona Suddhodany, była księżniczką Koliyan. Legenda głosi, że w noc poczęcia Siddhartha królowa Maya śniła, że ​​biały słoń z sześcioma białymi kłami wszedł w jej prawy bok, a dziesięć miesięcy później urodził się Siddhartha. Zgodnie z tradycją Shakya, kiedy jego matka, królowa Maya, zaszła w ciążę, opuściła Kapilavastu i udała się do królestwa swojego ojca, aby urodzić. Jednak mówi się, że jej syn urodził się po drodze, w Lumbini, w ogrodzie pod drzewem Sal.

Dzień narodzin Buddy jest powszechnie obchodzony w krajach Therawady jako Vesak. Urodziny Buddy w Nepalu, Bangladeszu i Indiach nazywane są Budda Purnima, ponieważ uważa się, że urodził się on w dzień pełni księżyca. Różne źródła podają, że matka Buddy zmarła przy jego narodzinach, kilka lub siedem dni później. Niemowlęmu nadano imię Siddhartha (P? Li: Siddhattha), co oznacza „ten, który osiąga swój cel”. Podczas obchodów urodzin pustelnik Asita wyruszył ze swojej górskiej siedziby i ogłosił, że dziecko zostanie albo wielkim królem (chakravartin), albo wielkim sadhu. Zgodnie z tradycyjnym przekazem, stało się to po tym, jak Siddhartha włożył stopy we włosy Asity, a Asita zbadał znamiona. Suddhodana zorganizował ceremonię nadania imienia piątego dnia i zaprosił ośmiu bramińskich uczonych do czytania przyszłości. Wszyscy dali podwójną przepowiednię, że dziecko zostanie albo wielkim królem, albo wielkim świętym człowiekiem. Konda ?? a, najmłodszy, a później pierwszy arhat inny niż Budda, był uważany za jedynego, który jednoznacznie przewidział, że Siddhartha zostanie Buddą.

Podczas gdy późniejsza tradycja i legenda charakteryzowały Uddhodana jako dziedzicznego monarchę, potomka Surjawanśy (dynastii Słonecznej), wielu uczonych uważa, że ​​Uddhodana był wybieranym wodzem plemiennej konfederacji.

Wczesne teksty sugerują, że Gautama nie był zaznajomiony z dominującymi naukami religijnymi swoich czasów, dopóki nie wyjechał na swoje religijne poszukiwania, o których mówi się, że były motywowane egzystencjalną troską o kondycję człowieka. Stan klanu Shakya nie był monarchią i wydaje się, że został zorganizowany albo jako oligarchia, albo jako forma republiki. Bardziej egalitarna forma rządów gana-sanghi, jako polityczna alternatywa dla silnie zhierarchizowanych królestw, mogła wpłynąć na rozwój sangh Ramanic Jain i buddyjskich, gdzie monarchie skłaniały się ku wedyjskiemu braminizmowi.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Obrazy Gautama Budda PNG do pobrania za darmo