موسیقی راک ژانر گسترده ای از موسیقی عامه پسند است که در اوایل دهه 1950 در ایالات متحده به عنوان "راک اند رول" سرچشمه گرفت و در دهه های 1960 و بعد به ویژه در ایالات متحده و انگلستان به طیفهای مختلف از سبک تبدیل شد. ریشه های آن در دهه های 1940 و 1950 راک اند رول وجود دارد ، سبکی که به شدت از ژانرهای بلوز ، ریتم و بلوز و موسیقی کشور پخش می شود. موسیقی راک همچنین از تعدادی از ژانرهای دیگر مانند بلوز برقی و قوم به شدت جلب شد و تأثیراتی از موسیقی جاز ، کلاسیک و سایر سبک های موسیقی را در خود گنجانید. از نظر موسیقی ، راک بر روی گیتار برقی متمرکز شده است ، معمولاً به عنوان بخشی از یک گروه راک با باس برقی ، درام و یک یا چند خواننده. معمولاً راک موسیقی مبتنی بر آهنگ است که معمولاً با امضای 4/4 زمان با استفاده از فرم آیه - کر انجام می شود ، اما این ژانر بسیار متنوع شده است. مانند موسیقی پاپ ، اشعار غالباً بر عشق عاشقانه تأکید می کنند ، اما همچنین به طیف گسترده ای از موضوعات دیگر که غالباً اجتماعی یا سیاسی هستند ، می پردازند.

در اواخر دهه 1960 "دوره کلاسیک راک" ، تعدادی از subgenres های موسیقی مجزا راک ظهور کرده بودند ، از جمله هیبریدهایی مانند blues rock، rock rock، country rock، rock rock، rock raga، and jazz-rock، که بسیاری از آنها در توسعه نقش داشتند. از سنگ روان ، که تحت تأثیر صحنه روانگردان و هیپی ضد فرهنگی بود. ژانرهای جدیدی که ظهور می کنند شامل سنگ مترقی هستند که عناصر هنری را گسترش می دادند. glam rock ، که نشان از نمایش و سبک بصری داشت. و subgenre متنوع و ماندگار از فلز سنگین ، که بر حجم ، قدرت و سرعت تأکید می کند. در نیمه دوم دهه 1970 ، پانک راک با تولید نقدهای محکم ، پرانرژی اجتماعی و سیاسی واکنش نشان داد. پانك در دهه 1980 در تأثیرگذاری بر موج جدید ، بعد از پانك و درنهایت جایگزین تأثیر داشت. راک آلترناتیو از دهه 1990 شروع به تسلط بر موسیقی راک کرد و به شکل grunge ، Britpop و indie rock وارد جریان اصلی شد. از آن زمان ظهور زیرگروه های فیوژن دیگری از جمله پاپ پانک ، راک الکترونیکی ، رپ راک و رپ فلز و همچنین تلاش های آگاهانه برای بررسی مجدد تاریخ راک از جمله احیاء گاراژ راک / پس از پانک و احیای تکنو-پاپ در ابتدای دهه 2000 .

موسیقی راک همچنین وسیله ای برای جنبش های فرهنگی و اجتماعی است که منجر به خرده فرهنگ های اصلی از جمله مودها و راکرها در انگلیس و ضد فرهنگی هیپی است که در دهه 1960 از سانفرانسیسکو در ایالات متحده پخش شد. به همین ترتیب ، فرهنگ پانک دهه 1970 خرده فرهنگهای گوتی ، پانک و ایمو emo را ایجاد کرد. وراثت سنت عامیانه ترانه اعتراضی ، موسیقی راک با فعالیت سیاسی و همچنین تغییر در نگرش اجتماعی به نژاد ، جنس و مصرف مواد مخدر همراه بوده و غالباً به عنوان بیان شورش جوانان علیه مصرف گرایی و انطباق بزرگسالان دیده می شود.

صدای صخره به طور سنتی متمرکز بر گیتار تقویت شده برقی است که در دهه 50 با محبوبیت راک اند رول در شکل مدرن خود ظهور کرد. همچنین ، تحت تأثیر صدای گیتاریست های بلوز برقی قرار گرفت. صدای گیتار برقی در موسیقی راک به طور معمول توسط یک گیتار باس برقی پشتیبانی می شود ، که در همان دوران در موسیقی جاز پیشگام بود ، و کوبه ای که از یک درام ساخته شده است که ترکیبی از طبل ها و سمبل ها است. این سه‌تار سازها غالباً با درج سایر سازها ، به خصوص صفحه کلیدها مانند پیانو ، ارگان هاموند و سینت سایزر تکمیل شده است. سازهای اولیه سنگ از سازهای باند اصلی بلوز (گیتار برجسته برجسته ، ساز دوم آکورد ، باس و درام) بدست آمد. گروهی از نوازندگان که اجرای موسیقی راک را انجام می دهند ، به عنوان گروه راک یا گروه راک خوانده می شوند. بعلاوه ، معمولاً از سه عضو (سه گانه نیرو) و پنج عضو تشکیل شده است. به طور کلاسیک ، یک گروه راک به شکل کوارتت تشکیل می شود که اعضای آن یک یا چند نقش را شامل می شوند ، از جمله خواننده ، گیتاریست سرب ، گیتاریست ریتم ، گیتاریست باس ، درامر و اغلب نوازنده کیبورد یا سایر سازها.

موسیقی راک به طور سنتی بر اساس پایه ای از ریتم های ساده و غیرقابل چاپ در یک 4/4 متر ساخته می شود ، که درام تکراری تکراری روی ضربان های دو و چهار قرار دارد. ملودی ها اغلب از حالت های موسیقی قدیمی تر مانند Dorian و Mixolydian و همچنین حالت های اصلی و جزئی تشکیل می شوند. هارمونی ها از سه گانه مشترک تا چهارم و پنجم کامل موازی و پیشرفت های هارمونیک متناقض متغیر هستند. از اواخر دهه 50 و به ویژه از اواسط دهه 1960 به بعد ، موسیقی راک اغلب از ساختار آیه-کر که برگرفته از بلوز و موسیقی عامیانه بود استفاده می کرد ، اما از این مدل تفاوت های چشمگیری مشاهده شده است. منتقدان بر التقاط و گوناگونی سبکی سنگ تأکید کرده اند. به دلیل تاریخ پیچیده و تمایل به وام گرفتن از سایر اشکال موسیقی و فرهنگی ، این بحث مطرح شده است که "اتصال موسیقی راک به یک تعریف موسیقی سفت و سخت و محکم غیرممکن است."

راک اند رول به عنوان واسطه ای برای اشتیاق در نوجوانان تصور می شد ... ساختن راک اند رول نیز راهی ایده آل برای کشف تقاطع های جنسی ، عشق ، خشونت و سرگرمی ، پخش دلخوشی ها و محدودیت های منطقه ای ، و مقابله است. با محرومیت ها و فواید فرهنگ توده ای خود.

برخلاف بسیاری از سبک های قبلی موسیقی محبوب ، اشعار راک با طیف گسترده ای از موضوعات ، از جمله عشق عاشقانه ، جنس ، عصیان علیه "تاسیس" ، نگرانی های اجتماعی و سبک های زندگی پرداخته است. این مضامین از منابع مختلفی همچون سنت پاپ Tin Pan Alley ، موسیقی عامیانه و ریتم و بلوز به ارث رسیده اند. رابرت کریستیگا ، روزنامه نگار موسیقی ، اشعار راک را به عنوان "رسانه ای جالب" با داکت ساده و پرهیز از تکرار توصیف می کند ، و ادعا می کند که "کارکرد" اولیه راک "مربوط به موسیقی یا به طور عام ، نویز" است. غالب موسیقی دانان سفیدی ، مردانه و اغلب طبقه متوسط ​​در موسیقی راک اغلب مورد توجه قرار گرفته است و راک به عنوان تصدیق اشکال موسیقی سیاه برای مخاطبان جوان ، سفید و عمدتاً مرد دیده می شود. در نتیجه ، دیده شده است که نگرانی های این گروه را هم به سبک و هم در متن ترسیم می کند. کریستگائو ، که در سال 1972 نوشت ، علیرغم برخی استثناها ، "راک اند رول معمولاً مستلزم شناسایی جنسیت و تجاوز مردانه است".

از آنجا که اصطلاح "راک" از اواخر دهه 1960 به ترجیح "راک اند رول" مورد استفاده قرار گرفت ، معمولاً در تضاد با موسیقی پاپ قرار گرفته است ، که با آن خصوصیات بسیاری به اشتراک گذاشته است ، اما از آنجا که اغلب با تأکید فاصله می گیرد. در زمینه موسیقی ، اجرای زنده و تمرکز بر موضوعات جدی و مترقی به عنوان بخشی از ایدئولوژی اصالت که غالباً با آگاهی از تاریخ و توسعه ژانر ترکیب می شود. به گفته سیمون فریت ، راک "چیزی بیش از پاپ ، چیزی بیش از راک اند رول" و "نوازندگان راک تأکید بر مهارت و تکنیک را با مفهوم عاشقانه هنر به عنوان بیان هنری ، اصیل و صادقانه" ترکیب می کردند.

در هزاره جدید ، اصطلاح راک گاه به عنوان اصطلاح پتو به کار رفته است که شامل فرم هایی مانند موسیقی پاپ ، موسیقی رگی ، موسیقی روح و حتی هیپ هاپ است که در بیشتر تاریخ خود تحت تأثیر قرار گرفته اما غالباً در تضاد است. کریستگائو از این اصطلاح به طور گسترده استفاده کرده است تا به موسیقی عامه پسند و نیمه قطعی اشاره کند که از حساسیت وی به عنوان "راک اندرول" یاد می کند ، از جمله علاقه به یک ضرب و شتم خوب ، متن ترانه معنی دار با کمی شوخ طبعی و مضمون جوانی ، که "جاودانه جاودانه" را چنان هدفمند نگه می دارد که همه موسیقی جوانان از جامعه شناسی و گزارش میدانی شرکت می کنند. " وی در نوشتن راهنمای ضبط کریستگائو: در دهه 80 (1990) ، وی گفت که این حساسیت در موسیقی خواننده آهنگساز میشل میشل ، خواننده رپ LL Cool J ، و آهنگ دوبله مصنوعی Pet Shop Boys مشهود است. هویت "- به همان اندازه که در موسیقی چاک بری ، رامونز و جایگزین ها وجود دارد.

در این کلیپ آرت می توانید تصاویر PNG: موسیقی راک PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید