سنگ مرمر ، سنگ قبر یا سنگ قبر سنگی یا نشانگر ، معمولاً سنگی است که بر روی یک قبر قرار گرفته است. از جمله آنها برای دفن در ادیان مسیحی ، یهودی و مسلمان ، سنتی هستند. در بیشتر موارد ، نام آن مرحوم ، تاریخ تولد و تاریخ وفات درج شده بر روی آنها ، همراه با پیام شخصی یا دعا وجود دارد ، اما ممکن است شامل قطعاتی از هنر تشییع جنازه ، به ویژه جزئیاتی در تسکین سنگ باشد. در بسیاری از مناطق اروپا ، گذاشتن عکس از آن مرحوم در یک قاب بسیار متداول است.

سنگ قبرها ممكن است به صورت تخته های صاف ساده با نرده های نیمه دایره ای ، گرد ، مسطح ، برجسته قوس دار ، روبنده ، مربع یا سایر قشرهای شکل باشد. در طول قرن 18th ، آنها اغلب تزئین شده با memento mori (یادآوری های نمادین از مرگ) مانند جمجمه ها و جمجمه های بالدار ، سرهای توت بال بالدار ، تاج های آسمانی ، اورن ها یا پیک ها و بیل های حفار قبر. برخی چیزهای غیرمعمول و دقیق تر مانند شخصیت های قدیمی پدر ، یا نشان های تجارت یا وضعیت و حتی برخی از وقایع از زندگی آن مرحوم (به ویژه چگونگی فوت آنها). سینه های مقبره بزرگ ، سارکوفاژی کاذب به عنوان بقایای واقعی در زیر زمین وجود داشته است ، یا سینه های کوچکتر از مقادیر کوچکتر معمولاً توسط جنبش به عنوان وسیله ای برای بزرگداشت تعدادی از اعضای همان خانواده استفاده می شده اند. در قرن نوزدهم ، سبک های سنگ ستون بسیار متنوع شد ، از دشت گرفته تا بسیار تزئین شده ، و اغلب با استفاده از صلیب روی پایه یا شکل های دیگر متفاوت از تخته سنتی. آنها ممکن است با نشانگرهای حک شده تر مانند صلیب یا فرشتگان جایگزین شوند. محاصره ساده حاشیه ای ، که گاه پر از گلدان های شیشه ای بود ، در اواسط قرن بیستم میلادی رایج بود.

سنگهای قله اسلامی به طور سنتی بیشتر به صورت مستطیل شکل به شکل قائم هستند ، که اغلب در بالای یک حکاکی حکاکی شده از یک عمامه قرار دارند. اما در کشورهای غربی اغلب از سبکهای محلی استفاده می شود.

در این کلیپارت می توانید تصاویر PNG: Gravestone PNG را دانلود کنید