تورات معانی مختلفی دارد. به طور خاص می تواند به معنای پنج کتاب اول (پنتاویچ) از 24 کتاب تناخ باشد و معمولاً با تفسیرهای رابین (پروشیم) چاپ می شود. این می تواند به معنای ادامه روایت از کتاب پیدایش تا پایان تناخ باشد و حتی می تواند به معنای کلیت تعالیم ، فرهنگ و عمل یهودی باشد ، خواه برگرفته از متون کتاب مقدس و یا نوشته های بعدی رابین باشد. برای همه این معانی مشترک است ، تورات از سرچشمه مردم یهود تشکیل شده است: دعوت آنها به وجود خدا ، امتحانات و مصائب آنها و عهد و پیمان آنها با خدای خود ، که شامل پیروی از راهی از زندگی است که در مجموعه ای از تعهدات اخلاقی و شرعی تجسم می یابد. و قوانین مدنی (حلوا).

در ادبیات رباتیک کلمه تورات هر دو پنج کتاب ("تورات را که نوشته شده است") و تورات شفاهی ("تورات که گفته می شود") را نشان می دهد. تورات شفاهی شامل تفسیرها و بکارگیریهایی است که طبق سنت ربوبیان از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و اکنون در تلمود و میدراش تجسم یافته اند. طبق رسم خاخام ، تمام تعالیم یافت شده در تورات ، چه کتبی و چه شفاهی ، توسط خداوند از طریق پیامبر موسی ، برخی در کوه سینا و برخی دیگر در خیمه تسبیح داده شده است ، و تمام آموزه ها توسط موسی نگاشته شده است ، که نتیجه گرفت. در تورات که امروز وجود دارد به گفته Midrash ، تورات قبل از خلقت جهان ایجاد شده است و به عنوان طرح آفرینش استفاده می شده است. اکثر دانشمندان کتاب مقدس معتقدند که کتابهای نوشتاری محصولی از اسارت بابلی ها (حدود 600 قبل از میلاد مسیح) ، براساس روایات مکتوب و شفاهی قبلی بوده است ، که فقط می توانست از جوامع جداگانه ای در اسرائیل باستان پدید آمده و آن را کامل کند. دوره حکومت هخامنشی (حدود 400 قبل از میلاد).

به طور سنتی ، کلمات تورات توسط یک کاتب (نرمتر) به زبان عبری بر روی پشته نوشته می شود. بخشی از تورات حداقل در هر سه روز یکبار با حضور جماعت به صورت عمومی خوانده می شود. خواندن تورات به صورت عمومی یکی از پایه های زندگی جمعی یهودیان است.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG رایگان: تصاویر Torah PNG را دانلود کنید