Karaluchy to owady z rzędu Blattodea, które obejmują również termity. Około 30 gatunków karaluchów z 4600 jest związanych z siedliskami człowieka. Około czterech gatunków jest dobrze znanych jako szkodniki.

Karaluchy to starożytna grupa, której początki sięgają co najmniej okresu karbońskiego, czyli około 320 milionów lat temu. Tym wczesnym przodkom brakowało jednak wewnętrznych komórek jajowych współczesnych karaluchów. Karaluchy są nieco uogólnionymi owadami bez specjalnych adaptacji, takich jak narządy gębowe mszyc i inne prawdziwe owady; mają aparat gębowy do żucia i są prawdopodobnie jednymi z najbardziej prymitywnych żyjących owadów neopterańskich. Są to pospolite i odporne owady i mogą tolerować szeroki zakres środowisk, od arktycznego zimna po tropikalne upały. Tropikalne karaluchy są często znacznie większe niż gatunki umiarkowane i, wbrew powszechnemu przekonaniu, wymarłe krewniaki karaluchów i „karaluchy”, takie jak karboński Archimylacris i permska apthoroblattina, nie były tak duże jak największy współczesny gatunek.

Niektóre gatunki, takie jak stadny karaluch niemiecki, mają rozbudowaną strukturę społeczną obejmującą wspólne schronienie, uzależnienie społeczne, przekazywanie informacji i rozpoznawanie krewnych. Karaluchy pojawiały się w kulturze ludzkiej od starożytności. Powszechnie przedstawiane są jako brudne szkodniki, chociaż zdecydowana większość gatunków jest nieszkodliwa i żyje w wielu różnych siedliskach na całym świecie.

W tym clipart możesz pobrać darmowe obrazy Płoć