Een plastic zak, polybag of buidel is een soort container gemaakt van dunne, flexibele plastic folie, niet-geweven stof of plastic textiel. Plastic zakken worden gebruikt voor het bevatten en vervoeren van goederen zoals voedsel, producten, poeders, ijs, tijdschriften, chemicaliën en afval. Het is een veel voorkomende vorm van verpakking.

De meeste plastic zakken zijn thermisch verzegeld aan de naden, terwijl sommige zijn gelijmd of gehecht.

Veel landen voeren wetgeving in om lichte plastic zakken geleidelijk af te schaffen, omdat plastic nooit volledig wordt afgebroken, waardoor eeuwige vervuiling van plastic en milieueffecten worden veroorzaakt. Elk jaar worden wereldwijd ongeveer 1 tot 5 biljoen plastic zakken gebruikt en weggegooid.

Er zijn verschillende ontwerpopties en -functies beschikbaar. Sommige tassen hebben kruisje om een ​​grotere inhoud toe te laten, sommige hebben de mogelijkheid om op een plank of koelkast te staan ​​en sommige hebben gemakkelijk te openen of hersluitbare opties. Handgrepen worden in sommige gesneden of toegevoegd.

Zakken kunnen worden gemaakt met een verscheidenheid aan plastic films. Polyethyleen (LDPE, LLDPE, etc.) komt het meest voor. Andere vormen, waaronder laminaten en co-extrusies, kunnen worden gebruikt wanneer de fysieke eigenschappen nodig zijn.

Plastic zakken gebruiken meestal minder materiaal dan vergelijkbaar met dozen, dozen of potten, en worden daarom vaak beschouwd als "gereduceerde of geminimaliseerde verpakking".

Afhankelijk van de constructie kunnen plastic zakken geschikt zijn voor plastic recycling. Ze kunnen worden verbrand in geschikte voorzieningen voor de omzetting van afval naar energie. Ze zijn stabiel en goedaardig op vuilstortplaatsen. Als ze echter op de verkeerde manier worden weggegooid, kunnen plastic zakken onooglijk zwerfafval veroorzaken en sommige soorten dieren in het wild schaden.

Tassen zijn ook gemaakt met handgrepen, ophanggaten, plakbandbevestigingen of beveiligingsfuncties. Sommige tassen hebben voorzieningen voor gemakkelijk en gecontroleerd openen. Hersluitbare functies, waaronder druk-om-te-sluiten ritssluitingen, zijn gebruikelijk voor keukentassen die leeg zijn gekocht en voor sommige voedingsmiddelen. Sommige zakken zijn verzegeld voor fraudebestendigheid, waaronder sommige waar de druk-om-hersluitfunctie alleen toegankelijk wordt wanneer een geperforeerde buitenste zegel wordt weggescheurd.

Kookzakken worden vaak gebruikt voor verzegelde diepvriesproducten, soms voorgerechten. De tassen zijn meestal stevig, hitte-verzegeld nylon of polyester om de temperaturen van kokend water te weerstaan. Sommige zakken zijn poreus of geperforeerd zodat het hete water in contact kan komen met het voedsel: rijst, noedels, enz.

Bag-in-box verpakkingen worden vaak gebruikt voor vloeistoffen zoals boxwijn en institutionele formaten van andere vloeistoffen.

Amerikaanse en Europese octrooiaanvragen met betrekking tot de productie van plastic boodschappentassen dateren uit het begin van de jaren vijftig, maar deze verwijzen naar composietconstructies met handvatten die in een secundair productieproces aan de tas zijn bevestigd. De moderne lichtgewicht boodschappentas is de uitvinding van de Zweedse ingenieur Sten Gustaf Thulin. Begin jaren zestig ontwikkelde Thulin een methode voor het vormen van een eenvoudige tas uit één stuk door een platte plastic buis te vouwen, lassen en stansen voor het verpakkingsbedrijf Celloplast uit Norrköping, Zweden. Het ontwerp van Thulin leverde een eenvoudige, sterke tas op met een hoog draagvermogen en werd in 1965 wereldwijd door Celloplast gepatenteerd.

Vanaf het midden van de jaren tachtig werden plastic tassen gebruikelijk voor het vervoeren van dagelijkse boodschappen van de winkel naar voertuigen en huizen over de hele ontwikkelde wereld. Naarmate plastic zakken steeds meer papieren zakken vervingen, en naarmate andere plastic materialen en producten glas, metaal, steen, hout en andere materialen vervingen, brak er een oorlog uit over verpakkingsmaterialen, met plastic boodschappentassen in het centrum van veelbesproken geschillen.

In 1992 patenteerde Sonoco Products Company uit Hartsville, SC de "zelfopenende stapel zakken van polyethyleen". De belangrijkste innovatie van dit herontwerp is dat het verwijderen van een zak uit het rek de volgende zak in de stapel opent.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Plastic tas PNG-afbeeldingen gratis downloaden