Het Great Seal of the United States wordt gebruikt om bepaalde documenten te verifiëren die zijn uitgegeven door de federale regering van de Verenigde Staten. De uitdrukking wordt zowel gebruikt voor het fysieke zegel zelf, dat wordt bewaard door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, als meer in het algemeen voor het ontwerp dat erop is gedrukt. The Great Seal werd voor het eerst publiekelijk gebruikt in 1782.

De voorzijde van de Great Seal wordt gebruikt als het nationale wapen van de Verenigde Staten. Het wordt officieel gebruikt op documenten zoals Amerikaanse paspoorten, militaire insignes, borden van de ambassade en verschillende vlaggen. Als wapen heeft het ontwerp officiële kleuren; het fysieke Grote Zegel zelf, zoals aangebracht op papier, is monochroom.

Sinds 1935 zijn beide zijden van het Grootzegel op de achterkant van het biljet van één dollar verschenen. Het zegel van de president van de Verenigde Staten is rechtstreeks gebaseerd op het grote zegel en de elementen ervan worden gebruikt in tal van overheidsinstanties en staatszegels.

Het ontwerp op de voorzijde (of voorkant) van het zegel is het wapen van de Verenigde Staten. Het schild, hoewel soms verkeerd getekend, heeft twee belangrijke verschillen met de Amerikaanse vlag. Ten eerste heeft het geen sterren op de blauwe chef (hoewel andere wapens erop zijn gebaseerd: het hoofd van de wapens van de Amerikaanse Senaat mag er 13 of 50 vertonen en het schild van de Commissie 11 September heeft soms 50 verticale raamstijlen) op de chef). Ten tweede zijn, in tegenstelling tot de Amerikaanse vlag, de buitenste strepen wit, niet rood; om de heraldische tinctuurregel niet te overtreden.

De aanhanger van het schild is een Amerikaanse zeearend met uitgestrekte vleugels (of "weergegeven", in heraldische termen). Vanuit het perspectief van de adelaar houdt het een bundel van 13 pijlen in zijn linker klauw (verwijzend naar de 13 oorspronkelijke staten), en een olijftak in zijn rechter klauw, die samen symboliseren dat de Verenigde Staten "een sterk verlangen naar vrede hebben, maar zullen wees altijd klaar voor oorlog. " (Zie Olive Branch Petition). Hoewel niet wettelijk bepaald, wordt de olijftak meestal afgebeeld met 13 bladeren en 13 olijven, die weer de 13 oorspronkelijke staten vertegenwoordigen. De adelaar heeft zijn kop naar de olijftak gericht, aan de rechterkant, naar verluidt een voorkeur voor vrede symboliseert. In zijn bek grijpt de adelaar een boekrol met het motto E pluribus unum ("Out of Many, One"). Boven zijn hoofd verschijnt een "glorie" met 13 verticale raamstijlen (sterren) op een blauw veld.

De resolutie van 1782 van het congres dat de wapens aannam, die nog steeds van kracht waren, noemde het schild legaal "Paleways van 13 stukken, argent en gules; een leider, azuurblauw". Zoals de ontwerpers erkenden, is dit een technisch incorrect blazoen onder traditionele Engelse heraldische regels, aangezien in de Engelse praktijk een verticaal gestreept schild zou worden beschreven als "bleek", niet "paleways", en het zou geen oneven aantal strepen hebben gehad. Een technisch beter blazoen zou argent zijn geweest, zes pallets gules ... (zes rode strepen op een wit veld), maar de gebruikte uitdrukking is gekozen om de verwijzing naar de 13 oorspronkelijke staten te behouden.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: VS gerb, wapen VS PNG-afbeelding gratis download, groot zegel van Verenigde Staten PNG