Gucci Italiaanse uitspraak: is een Italiaans luxe merk van mode- en lederwaren. Gucci werd opgericht door Guccio Gucci in Florence, Toscane, in 1921. Gucci genereerde in 2008 ongeveer € 4,2 miljard aan inkomsten wereldwijd volgens BusinessWeek en steeg naar de 41e positie in de jaarlijkse "Top Global 100 Brands" -tabel van het tijdschrift, gemaakt door Interbrand; het behield die rang in de Interbrand-index van 2014. Gucci is ook het best verkochte Italiaanse merk.

Gucci exploiteert vanaf september 2009 ongeveer 278 rechtstreeks geëxploiteerde winkels wereldwijd en verkoopt haar producten via franchisenemers en luxe warenhuizen. In 2013 werd het merk gewaardeerd op 12,1 miljard dollar, met een omzet van 4,7 miljard dollar. In de Forbes World's Most Valuable Brands-lijst staat Gucci op de 38e plaats van het meest waardevolle merk, met een merkwaarde van $ 12,4 miljard vanaf mei 2015. Vanaf januari 2015 is de creatief directeur Alessandro Michele.

Een ommekeer in het bedrijf dat eind jaren tachtig was bedacht, maakte Gucci tot een wereldwijde concurrent en een opmerkelijk modelabel. In oktober 1995 ging Gucci naar de beurs en had zijn eerste beursintroductie op de AMEX en NYSE voor $ 22 per aandeel. November 1997 bleek ook een succesvol jaar toen Gucci een horloge-licentie verwierf, Severin-Montres, en deze omdoopte tot Gucci Timepieces.

Het bedrijf werd door de European Business Press Federation uitgeroepen tot "European Company of the Year 1998" vanwege zijn economische en financiële prestaties, strategische visie en managementkwaliteit.

Het hoofdkantoor van Gucci bevindt zich in Florence, de andere wereldkantoren bevinden zich in Milaan, Parijs, Londen, Hong Kong, Japan en New York. Het hoofdkantoor van Kering bevindt zich in Parijs.

In 1989 slaagde Maurizio erin Dawn Mello te overtuigen, wiens heropleving van Bergdorf Goodman in New York in de jaren zeventig haar een ster in de detailhandel maakte, om lid te worden van de nieuw gevormde Gucci Group als Executive Vice President en Creative Director Worldwide. Aan het roer van Gucci America stond Domenico De Sole, een voormalig advocaat die hielp toezicht te houden op Maurizio's overname van tien 1987 en 1989. De laatste toevoeging aan het creatieve team, dat al ontwerpers van Geoffrey Beene en Calvin Klein omvatte, was een jonge ontwerper genaamd Tom Ford. Opgegroeid in Texas en New Mexico, was hij al sinds zijn vroege tienerjaren geïnteresseerd in mode, maar hij besloot pas een carrière als ontwerper na te streven nadat hij in 1986 was afgestudeerd aan de Parsons School of Design als architect-majoor. Dawn Mello huurde Ford in 1990 in op aandringen van zijn partner, schrijver en redacteur Richard Buckley.

Begin jaren negentig onderging Gucci wat nu wordt erkend als de armste tijd in de geschiedenis van het bedrijf. Maurizio maakte distributeurs, aandeelhouders van Investcorp en leidinggevenden bij Gucci America kwaad door de verkoop van de Gucci Accessories Collection, die alleen al in de Verenigde Staten alleen al $ 110 miljoen aan inkomsten genereerde, drastisch te beperken. De nieuwe accessoires van het bedrijf slaagden er niet in de speling op te vangen en gedurende de volgende drie jaar leed het bedrijf zware verliezen en wankelde het op de rand van faillissement. Maurizio was een charmante man die hartstochtelijk van het bedrijf van zijn familie hield, maar na vier jaar waren de meeste senior managers van het bedrijf het ermee eens dat hij het bedrijf niet kon leiden. Zijn management had een negatief effect gehad op de wenselijkheid van het merk, productkwaliteit en distributiecontrole. Hij werd gedwongen om zijn aandelen in het bedrijf in augustus 1993 aan Investcorp te verkopen. Dawn Mello keerde minder dan een jaar na het vertrek van Maurizio terug naar Bergdorf Goodman en de functie van creatief directeur ging naar Tom Ford, toen slechts 32 jaar oud. Ford werkte jarenlang onder leiding van Maurizio en Mello en wilde het imago van het bedrijf een nieuwe wending geven. De Sole, die was verheven tot President en Chief Executive Officer van Gucci Group NV, realiseerde zich dat als Gucci een winstgevend bedrijf zou worden, het een nieuw imago zou vereisen, en daarom stemde hij ermee in de visie van Ford na te streven.

Aan het begin van de 19e eeuw werd het Gucci-bedrijf een van 's werelds meest succesvolle fabrikanten van hoogwaardige lederwaren, kleding en andere modeproducten. Als immigrant hotelmedewerker in Parijs en later Londen was de jonge Guccio Gucci (1881–1953) onder de indruk van de luxe bagage die hij stedelijke gasten in het Savoy Hotel zag brengen. Voor zijn vertrek bezocht hij de fabrikant, H.J. Cave & Sons. Toen hij terugkeerde naar zijn geboorteplaats Florence, een stad die bekend staat om hoogwaardige materialen en bekwame ambachtslieden, richtte hij in 1920 een winkel op die fijne lederwaren verkocht met klassieke styling. Hoewel Gucci zijn werkkamers organiseerde voor industriële productiemethoden, behield hij traditionele aspecten van fabricage. Aanvankelijk had Gucci geschoolde arbeiders in basis Florentijns leerambacht in dienst, met aandacht voor afwerking. Met uitbreiding was machinaal naaien een productiemethode die de constructie ondersteunde.

Samen met drie van zijn zonen, Aldo Gucci (1905–1990), Vasco Gucci (1907–1975) en Rodolfo Gucci (1912–1983), breidde Gucci het bedrijf uit met winkels in Milaan en Rome en extra winkels in Florence. . De winkels van Gucci bevatten zulke fijn vervaardigde leren accessoires als handtassen, schoenen en zijn iconische, versierde loafer, evenals zijde en breiwerk in een kenmerkend patroon.

Het bedrijf maakte tijdens de Tweede Wereldoorlog handtassen van katoenen canvas in plaats van leer als gevolg van materiaaltekorten. Het canvas onderscheidde zich echter door een kenmerkend dubbel G-symbool in combinatie met prominente rode en groene banden. Na de oorlog werd het Gucci-wapen, dat een schild en een gepantserde ridder liet zien, omringd door een lint met de familienaam, synoniem met de stad Florence.

Vanaf 2016 is Gucci's aanwezigheid op het internet gegroeid met meer mensen die online naar het merk zoeken. In 2017 zag het merk een groei van 115%, met meer dan $ 61.798.514 aan mediawaarde verdiend. Bovendien zag het modehuis in de negen maanden eindigend op 30 september 2017 een omzetstijging van 44,5%. Deze groei kan worden gekoppeld aan het succes van hun digitale marketingstrategieën, waardoor het merk de digitale wereld kon integreren in de winkel ervaring en communiceer met een grotere doelgroep. Gucci zag een toename van 130% van het webverkeer van 1,8 miljoen sitebezoeken in januari 2017 tot 4,2 miljoen bezoeken in december 2017.

De onderscheidende lijnen van Gucci maakten haar producten begin jaren 2000 tot de meest gekopieerde ter wereld. Varkensleer, kalf en geïmporteerde exotische dierenhuiden werden onderworpen aan verschillende fabricagemethoden. Voor avondtassen werden waterdicht canvas en satijn gebruikt. Bamboe werd voor het eerst gebruikt om handtashandvatten te maken door middel van verwarmen en vormen in 1947, en portemonnees gemaakt met een schouderriem en trensbitdecoratie werden geïntroduceerd in 1960. In 1964 werd Gucci's weelderige vlinderpatroon op maat gemaakt voor zijden foulards, gevolgd door door even weelderige bloemenpatronen. De originele Gucci-instapper werd in 1966 geüpdatet met een opvallend trensbitornament, terwijl de "Rolls-Royce" -bagageset in 1970 werd geïntroduceerd. Horloges, sieraden, stropdassen en brillen werden vervolgens toegevoegd aan de productlijnen van het bedrijf. Een bijzonder iconisch tintje, geïntroduceerd in 1964, was het gebruik van het dubbele G-logo voor gespen en andere accessoires.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Gucci-logo PNG-afbeeldingen gratis downloaden