Chakra's zijn de verschillende brandpunten in het subtiele lichaam die worden gebruikt in een verscheidenheid aan oude meditatiepraktijken, gezamenlijk aangeduid als Tantra, of de esoterische of innerlijke tradities van het hindoeïsme.

Het concept wordt gevonden in de vroege tradities van het hindoeïsme. Overtuigingen verschillen tussen de Indiase religies, met veel boeddhistische teksten die consistent vijf chakra's noemen, terwijl hindoe bronnen zes of zelfs zeven bieden. Ze worden verondersteld ingebed te zijn in het eigenlijke fysieke lichaam, terwijl ze afkomstig zijn uit de context van mentale en spirituele velden. Of, in moderne interpretaties, complexen van elektromagnetische variatie, waarvan de precieze mate en variëteit direct voortkomen uit een synthetisch gemiddelde van alle positieve en negatieve zogenaamde "velden", waardoor het complex Nadi ontstaat. Binnen kundalini yoga zijn de technieken van ademhalingsoefeningen, visualisaties, mudra's, bandha's, kriya's en mantra's gericht op het omzetten van subtiele energie door middel van chakra's.

De term chakra lijkt voor het eerst te verschijnen in de hindoe-veda's, maar niet precies in de zin van psychische energiecentra, eerder als chakravartin of de koning die 'het wiel van zijn rijk draait' in alle richtingen vanuit een centrum, wat zijn invloed en macht vertegenwoordigt . De iconografie die populair is bij het weergeven van de chakra's, zegt Wit, gaat terug op de vijf symbolen van yajna, het Vedische vuuraltaar: "vierkant, cirkel, driehoek, halve maan en knoedel".

De hymne 10.136 van de Rigveda vermeldt een verzaakte yogi met een vrouw genaamd kunamnama. Letterlijk betekent het "zij die gebogen is, opgerold", en vertegenwoordigt zowel een kleine godin als een van de vele ingebedde raadsels en esoterische raadsels binnen de Rigveda. Sommige geleerden, zoals David Gordon White en Georg Feuerstein, interpreteren dat dit mogelijk verband houdt met kundalini shakti, en een overdreven overmaat aan de termen van esoterie die later in het post-Arische bramhanisme zouden ontstaan. de Upanishad.

Ademkanalen (nāḍi) worden genoemd in de klassieke Upanishads van het hindoeïsme vanaf het 1e millennium vGT, maar geen psychische-energiechakra-theorieën. De laatste, zegt David Gordon White, werd in de 8e eeuw CE in boeddhistische teksten geïntroduceerd als hiërarchieën van innerlijke energiecentra, zoals in de Hevajra Tantra en Caryāgiti. Deze worden door verschillende termen genoemd, zoals cakka, padma (lotus) of pitha (heuvel). Deze middeleeuwse boeddhistische teksten vermelden slechts vier chakra's, terwijl latere hindoeteksten zoals de Kubjikāmata en Kaulajñānanirnaya de lijst tot nog veel meer uitbreidden.

In tegenstelling tot White noemen vroege Upanishads van het hindoeïsme, volgens Georg Feuerstein, cakra in de zin van "psychospiritual vortices", samen met andere termen in tantra: prana of vayu (levensenergie) samen met nadi (energiedragende slagaders). Volgens Gavin Flood bevatten de oude teksten geen chakra- en kundalini-achtige yogatheorieën, hoewel deze woorden in veel contexten in de vroegste vedische literatuur voorkomen. De chakra in de zin van vier of meer vitale energiecentra komen voor in de middeleeuwse hindoeïstische en boeddhistische teksten.

Chakra maakt deel uit van de esoterische theorieën uit de middeleeuwen over fysiologie en psychische centra die ontstonden in Indiase tradities. De theorie stelde dat het menselijk leven tegelijkertijd bestaat in twee parallelle dimensies, een 'fysiek lichaam' (sthula sarira) en een ander 'psychologisch, emotioneel, geest, niet-fysiek', het wordt het 'subtiele lichaam' (sukshma sarira) genoemd. lichaam is energie, terwijl het fysieke lichaam massa is. De psyche of het mentale vlak komt overeen met en interageert met het lichaamsvlak, en de theorie stelt dat het lichaam en de geest elkaar wederzijds beïnvloeden. Het subtiele lichaam bestaat uit nadi (energiekanalen) verbonden door knooppunten van psychische energie, chakra genaamd. De theorie groeide uit tot een uitgebreide uitwerking, waarbij sommigen door het hele subtiele lichaam 88.000 chakra's suggereerden. Het aantal grote chakra's varieerde tussen verschillende tradities, maar varieerde meestal tussen vier en zeven.

De belangrijke chakra's staan ​​vermeld in hindoeïstische en boeddhistische teksten die in een kolom langs het ruggenmerg moeten worden gerangschikt, van de basis tot de bovenkant van het hoofd, verbonden door verticale kanalen. De tantrische tradities probeerden ze onder de knie te krijgen, wakker te maken en energie te geven door middel van verschillende ademhalingsoefeningen of met hulp van een leraar. Deze chakra's werden ook symbolisch in kaart gebracht op specifieke menselijke fysiologische capaciteit, lettergrepen van zaad (bija), geluiden, subtiele elementen (tanmatra), in sommige gevallen goden, kleuren en andere motieven.

De chakra-theorieën van het hindoeïsme en het boeddhisme verschillen van het historische Chinese systeem van meridianen in acupunctuur. In tegenstelling tot de laatste heeft het chakra betrekking op een subtiel lichaam, waarin het een positie heeft, maar geen duidelijke zenuwknoop of nauwkeurige fysieke verbinding. De tantrische systemen zien het als constant aanwezig, zeer relevant en een middel voor psychische en emotionele energie. Het is nuttig bij een soort yogarituelen en meditatieve ontdekking van stralende innerlijke energie (prana-stromen) en verbindingen tussen lichaam en geest. De meditatie wordt ondersteund door uitgebreide symbologie, mantra's, diagrammen, modellen (godheid en mandala). De beoefenaar gaat stap voor stap over van waarneembare modellen naar steeds abstractere modellen waarin godheid en externe mandala worden verlaten, innerlijk zelf en interne mandala's worden gewekt.

Het meer algemene en meest bestudeerde chakra-systeem omvat zes grote chakra's samen met een zevende centrum dat over het algemeen niet als een chakra wordt beschouwd. Deze punten zijn verticaal langs het axiale kanaal gerangschikt (sushumna nadi in hindoeteksten, Avadhuti in sommige boeddhistische teksten). Volgens Gavin Flood verschijnt dit systeem van zes chakra's plus het sahasrara "centrum" voor het eerst in de Kubjikāmata-tantra, een 11e-eeuws Kaula-werk.

Het was dit chakrasysteem dat in het begin van de 20e eeuw werd vertaald door Sir John Woodroffe (ook wel Arthur Avalon genoemd) in de tekst The Serpent Power. Avalon vertaalde de hindoetekst Ṣaṭ-Cakra-Nirūpaṇa, wat het onderzoek (nirūpaṇa) van de zes (ṣaṭ) chakra's (cakra) betekent.

De chakra's worden traditioneel beschouwd als meditatiehulpmiddelen. De yogi vordert van lagere chakra's naar de hoogste chakra die bloeit in de kruin van het hoofd, en internaliseert de reis van spirituele beklimming. [66] In zowel de hindoeïstische als boeddhistische kundalini- of candali-traditie worden de chakra's doorboord door een sluimerende energie die zich in de buurt van of in het laagste chakra bevindt. In hindoeteksten staat ze bekend als Kundalini, terwijl ze in boeddhistische teksten Candali of Tummo wordt genoemd (Tibetaans: gtum mo, 'felle één').

Hieronder staan ​​de algemene beschrijving van de nieuwe leeftijd van deze zes chakra's en het zevende punt dat bekend staat als sahasrara. Deze new age-versie bevat de Newtoniaanse kleuren die onbekend waren toen deze systemen werden gemaakt.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Chakra PNG-afbeeldingen gratis downloaden