Allah - is het Arabische woord voor God in Abrahamitische religies. In de Engelse taal verwijst het woord over het algemeen naar God in de islam. Het woord wordt verondersteld te zijn afgeleid door samentrekking van al-ilah, wat "de god" betekent, en is verwant aan El en Elah, de Hebreeuwse en Aramese woorden voor God.

Het woord Allah wordt sinds de pre-islamitische tijd door Arabische mensen van verschillende religies gebruikt. Meer specifiek is het door moslims (zowel Arabische als niet-Arabische) en Arabische christenen als een term voor God gebruikt. Het wordt ook vaak, zij het niet uitsluitend, op deze manier gebruikt door Babists, Baha'as, Mandaeans, Indonesische en Maltese christenen en Mizrahi-joden. Een soortgelijk gebruik door christenen en sikhs in West-Maleisië heeft onlangs tot politieke en juridische controverses geleid.

In de islam is Allah de unieke, almachtige en enige godheid en schepper van het universum en is equivalent aan God in andere Abrahamitische religies.

Volgens het islamitische geloof is Allah het meest voorkomende woord om God te vertegenwoordigen, en nederige onderwerping aan zijn wil, goddelijke verordeningen en geboden is de spil van het moslimgeloof. 'Hij is de enige God, schepper van het universum en de rechter van de mensheid.' 'Hij is uniek (waaid) en inherent één (aaad), algenadig en almachtig.' De koran verklaart 'de realiteit van Allah, zijn ontoegankelijke mysterie, zijn verschillende namen en zijn daden namens zijn schepselen'.

In de islamitische traditie zijn er 99 namen van God (al-asm? ’Al-? Usn? Lit. wat betekent: 'de beste namen' of 'de mooiste namen'), die elk een duidelijk kenmerk van Allah oproepen. Al deze namen verwijzen naar Allah, de hoogste en allesomvattende goddelijke naam. Onder de 99 namen van God zijn de meest bekende en meest voorkomende van deze namen "de Barmhartige" (al-Raaman) en "de Barmhartige" (al-Raaam).

De meeste moslims gebruiken de onvertaalde Arabische uitdrukking in sha'Allah (wat betekent 'als God het wil') na verwijzingen naar toekomstige gebeurtenissen. Discursieve vroomheid van moslims moedigt het beginnen van dingen aan met het aanroepen van bismillah (wat 'in de naam van God' betekent).

Er zijn bepaalde zinnen ter ere van God die door moslims worden geprezen, waaronder "Subaan Allah" (Heiligheid zij God), "al-aamdu lillah" (Geprezen zij God), "la ilaha illa Allah" (Er is geen godheid maar God) en "All? hu akbar" (God is groter) als een devotionele oefening om God te herinneren (dhikr). In een soefi-praktijk die bekend staat als dhikr Allah (lit. herinnering aan God), herhaalt en overweegt de soefi de naam Allah of andere goddelijke namen terwijl hij zijn of haar adem controleert.

Volgens Gerhard Bawering heeft God in de islam, in tegenstelling tot het pre-islamitische Arabische polytheïsme, geen metgezellen en metgezellen, en is er ook geen verwantschap tussen God en djinn. Pre-islamitische heidense Arabieren geloofden in een blind, krachtig, onverbiddelijk en ongevoelig lot waarover de mens geen controle had. Dit werd vervangen door het islamitische idee van een krachtige maar voorzienige en barmhartige God.

Volgens Francis Edward Peters: "De Koran houdt vol, moslims geloven en historici bevestigen dat Mohammed en zijn volgelingen dezelfde God aanbidden als de Joden (29:46). De Allah van de Koran is dezelfde God van de Schepper die een verbond met Abraham". Peters stelt dat de koran Allah afbeeldt als zowel krachtiger als verder verwijderd dan Jahweh, en als een universele godheid, in tegenstelling tot Yahweh die Israëlieten nauw volgt.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Allah PNG-afbeeldingen gratis downloaden