Gebed is een aanroeping of daad die via opzettelijke communicatie een band met een voorwerp van aanbidding tracht te activeren. In enge zin verwijst de term naar een smeekbede of voorbede gericht op een godheid (een god) of een vergoddelijkte voorouder. Meer in het algemeen kan gebed ook het doel van dankzegging of lof hebben, en in vergelijkende religie wordt het nauw geassocieerd met meer abstracte vormen van meditatie en met charmes of spreuken.

Gebed kan verschillende vormen aannemen: het kan deel uitmaken van een vaste liturgie of ritueel en het kan alleen of in groepen worden uitgevoerd. Gebed kan de vorm aannemen van een hymne, bezwering, formele geloofsbelijdenis of een spontane uiting van de biddende persoon.

De daad van gebed wordt al 5000 jaar geleden in schriftelijke bronnen bevestigd. Tegenwoordig omvatten de meeste grote religies op de een of andere manier gebed; sommigen rituelen de handeling, vereisen een strikte opeenvolging van handelingen of leggen een beperking op aan wie mag bidden, terwijl anderen leren dat gebed door iedereen op elk moment spontaan kan worden beoefend.

Wetenschappelijke studies over het gebruik van gebed hebben zich vooral geconcentreerd op het effect op de genezing van zieke of gewonde mensen. De werkzaamheid van gebed bij geloofsgenezing is in tal van studies geëvalueerd, met tegenstrijdige resultaten.

Verschillende spirituele tradities bieden een grote verscheidenheid aan devotionele handelingen. Er wordt 's morgens en' s avonds gebeden, genaden uitgesproken tijdens de maaltijden en eerbiedige fysieke gebaren. Sommige christenen buigen hun hoofd en vouwen hun handen. Sommige indianen beschouwen dansen als een vorm van gebed. Sommige soefi's dwarrelen. Hindoes zingen mantra's. Joods gebed kan bestaan ​​uit heen en weer zwaaien en buigen. Moslims oefenen salat (knielen en uitputting) uit in hun gebeden. Quakers zwijgen. Sommigen bidden volgens gestandaardiseerde rituelen en liturgieën, terwijl anderen de voorkeur geven aan onvoorwaardelijke gebeden. Weer anderen combineren de twee.

Friedrich Heiler wordt in christelijke kringen vaak aangehaald vanwege zijn systematische gebedstypologie die zes soorten gebeden opsomt: primitief, ritueel, Grieks cultureel, filosofisch, mystiek en profetisch. Sommige vormen van gebed vereisen een voorafgaande rituele vorm van reiniging of zuivering zoals in ghusl en wudhu.

Gebed kan privé en individueel worden gedaan, of het kan collectief worden gedaan in aanwezigheid van medegelovigen. Gebed kan worden opgenomen in een dagelijks "gedachteleven", waarin men voortdurend in verbinding staat met een god. Sommige mensen bidden gedurende alles wat er overdag gebeurt en zoeken begeleiding naarmate de dag vordert. Dit wordt in verschillende christelijke denominaties zelfs als een vereiste beschouwd, hoewel handhaving niet mogelijk of wenselijk is. Er kunnen veel verschillende antwoorden op gebed zijn, net zoals er vele manieren zijn om een ​​antwoord op een vraag te interpreteren, als er in feite een antwoord komt. Sommigen kunnen hoorbare, fysieke of mentale openbaringen ervaren. Als er inderdaad een antwoord komt, wordt de tijd en plaats als willekeurig beschouwd. Enkele uiterlijke handelingen die soms gepaard gaan met gebed zijn: zalving met olie; een belletje rinkelen; wierook of papier branden; een kaars of kaarsen aansteken; Kijk bijvoorbeeld naar een specifieke richting (d.w.z. naar Mekka of het Oosten); het maken van het kruisteken. Een minder opvallende handeling in verband met gebed is vasten.

Er kan een verscheidenheid aan lichaamshoudingen worden aangenomen, vaak met een specifieke betekenis (voornamelijk respect of aanbidding) die daarmee samenhangt: staan; zitten; geknield; op de grond liggen; ogen geopend; ogen dicht; handen gevouwen of geklemd; handen omhoog; hand in hand met anderen; een handoplegging en anderen. Gebeden kunnen uit het hoofd worden gereciteerd, uit een gebedenboek worden gelezen of spontaan worden gecomponeerd terwijl ze worden gebeden. Ze kunnen worden gezegd, gezongen of gezongen. Ze kunnen al dan niet met muzikale begeleiding zijn. Er kan een tijd van uiterlijke stilte zijn terwijl de gebeden mentaal worden opgedragen. Vaak zijn er gebeden voor specifieke gelegenheden, zoals de zegen van een maaltijd, de geboorte of dood van een geliefde, andere belangrijke gebeurtenissen in het leven van een gelovige of dagen van het jaar die een speciale religieuze betekenis hebben. Details die overeenkomen met specifieke tradities worden hieronder uiteengezet.

Christelijke gebeden zijn behoorlijk gevarieerd. Ze kunnen volledig spontaan zijn, of volledig worden voorgelezen uit een tekst, zoals het Anglican Book of Common Prayer. Het meest voorkomende gebed onder christenen is het Onze Vader, wat volgens de evangelieverslagen (bijv. Matteüs 6: 9–13) is hoe Jezus zijn discipelen leerde bidden. Het Onze Vader is een model voor gebeden van aanbidding, belijdenis en smeekbeden in het christendom. In het middeleeuwse Engeland werden gebeden (met name het paternoster) vaak gebruikt als maat voor de tijd in medische en culinaire receptenboeken.

Christenen bidden over het algemeen tot God of tot de Vader. Sommige christenen (bijv. Katholieken, orthodoxen) zullen ook de rechtvaardigen in de hemel en "in Christus", zoals de Maagd Maria of andere heiligen, vragen om voorbede te doen door namens hen te bidden (voorspraak van heiligen). Formele sluitingen omvatten "door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon, die met U leeft en regeert in de eenheid van de Heilige Geest, God, door alle eeuwen heen", en "in de naam van de Vader en de Zoon , en de Heilige Geest. "

Het is onder protestanten gebruikelijk om gebeden te beëindigen met 'In Jezus' naam, Amen 'of' In de naam van Christus, Amen '. De meest gebruikte afsluiting in het christendom is echter simpelweg "Amen" (uit een Hebreeuws bijwoord dat wordt gebruikt als een bevestiging of overeenkomst, meestal zo vertaald).

In de westerse of Latijnse ritus van de rooms-katholieke kerk is waarschijnlijk de meest voorkomende rozenkrans; In de Oosterse Kerk (de Oosterse riten van de Katholieke Kerk en de Orthodoxe Kerk), het Jezusgebed. Het Jezusgebed wordt ook vaak herhaald als onderdeel van de meditatieve hesychasme-praktijk in het oosterse christendom.

De rooms-katholieke traditie omvat specifieke gebeden en devoties als herstelbetalingen die geen verzoekschrift aan een levende of overleden begunstigde inhouden, maar gericht zijn op het herstellen van de zonden van anderen, b.v. voor het herstel van de zonde van godslastering door anderen.

Andere vormen van gebed onder katholieken zijn meditatief gebed, contemplatief gebed en doordrenkt gebed dat uitvoerig wordt besproken door de katholieke heiligen St. Johannes van het Kruis en St. Theresa van Jezus.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: biddende handen PNG-afbeeldingen gratis downloaden