Telescopen zijn optische instrumenten die verre objecten vergroot laten lijken door gebruik te maken van een opstelling van lenzen of gebogen spiegels en lenzen, of verschillende apparaten die worden gebruikt om verre objecten te observeren door hun emissie, absorptie of reflectie van elektromagnetische straling. De eerste bekende praktische telescopen waren refractietelescopen die in het begin van de 17e eeuw in Nederland waren uitgevonden met glazen lenzen. Ze vonden gebruik in zowel terrestrische toepassingen als astronomie.

De spiegeltelescoop, die spiegels gebruikt om licht te verzamelen en te focussen, werd binnen enkele decennia uitgevonden na de eerste refractietelescoop. In de 20e eeuw werden veel nieuwe soorten telescopen uitgevonden, waaronder radiotelescopen in de jaren dertig en infraroodtelescopen in de jaren zestig. Het woord telescoop verwijst nu naar een breed scala aan instrumenten die verschillende gebieden van het elektromagnetische spectrum kunnen detecteren, en in sommige gevallen andere soorten detectoren.

Een optische telescoop verzamelt en focust licht voornamelijk vanuit het zichtbare deel van het elektromagnetische spectrum (hoewel sommige werken in het infrarood en ultraviolet). Optische telescopen vergroten de schijnbare hoekgrootte van verre objecten en hun schijnbare helderheid. Om het beeld te observeren, fotograferen, bestuderen en naar een computer te sturen, werken telescopen door een of meer gebogen optische elementen te gebruiken, meestal gemaakt van glazen lenzen en / of spiegels, om licht en andere elektromagnetische straling te verzamelen om dat te brengen licht of straling naar een brandpunt. Optische telescopen worden gebruikt voor astronomie en in veel niet-astronomische instrumenten, waaronder: theodolieten (inclusief transits), spotting scopes, monoculairen, verrekijkers, cameralenzen en kijkers

Radiotelescopen zijn directionele radioantennes die worden gebruikt voor radioastronomie. De schalen zijn soms gemaakt van een geleidend gaas waarvan de openingen kleiner zijn dan de waargenomen golflengte. Radiotelescopen met meerdere elementen zijn opgebouwd uit paren of grotere groepen van deze schotels om grote 'virtuele' openingen te maken die qua grootte vergelijkbaar zijn met de afstand tussen de telescopen; dit proces staat bekend als apertuursynthese. Vanaf 2005 is de huidige recordarrayomvang vele malen de breedte van de aarde - met behulp van op de ruimte gebaseerde Very Long Baseline Interferometry (VLBI) -telescopen zoals de Japanse HALCA (Highly Advanced Laboratory for Communications and Astronomy) VSOP (VLBI Space Observatory Program ) satelliet. Apertuursynthese wordt nu ook toegepast op optische telescopen met behulp van optische interferometers (arrays van optische telescopen) en diafragma maskerende interferometrie bij enkelreflecterende telescopen. Radiotelescopen worden ook gebruikt om microgolfstraling op te vangen, die wordt gebruikt om straling te verzamelen wanneer zichtbaar licht wordt belemmerd of zwak wordt, zoals van quasars. Sommige radiotelescopen worden gebruikt door programma's zoals SETI en de Arecibo Observatory om naar buitenaards leven te zoeken.

Röntgen- en gammastraaltelescopen met hogere energie onthouden zich van volledig focussen en gebruiken gecodeerde diafragma-maskers: de patronen van de schaduw die het masker creëert, kunnen worden gereconstrueerd om een ​​beeld te vormen.

Röntgen- en gammastraaltelescopen bevinden zich meestal op satellieten in een baan om de aarde of hoogvliegende ballonnen, aangezien de atmosfeer van de aarde ondoorzichtig is voor dit deel van het elektromagnetische spectrum. Röntgenstralen en gammastralen met hoge energie vormen echter niet hetzelfde beeld als telescopen met zichtbare golflengten. Een voorbeeld van dit type telescoop is de Fermi Gamma-ray Space Telescope.

De detectie van gammastralen met zeer hoge energie, met een kortere golflengte en een hogere frequentie dan gewone gammastralen, vereist verdere specialisatie. Een voorbeeld van dit type observatorium is VERITAS. Gammastralen met zeer hoge energie zijn nog steeds fotonen, zoals zichtbaar licht, terwijl kosmische straling deeltjes omvat zoals elektronen, protonen en zwaardere kernen.

Een telescoopmontage is een mechanische constructie die een telescoop ondersteunt. Telescoopsteunen zijn ontworpen om de massa van de telescoop te ondersteunen en maken een nauwkeurig richten van het instrument mogelijk. In de loop der jaren zijn er veel soorten mounts ontwikkeld, waarbij de meeste inspanning wordt gestoken in systemen die de beweging van de sterren kunnen volgen terwijl de aarde draait.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Telescoop PNG-afbeeldingen gratis te downloaden