جسم شناسی وسیله ای پزشکی آکوستیک برای گوش دادن به سکنه یا گوش دادن به صداهای داخلی حیوان یا بدن انسان است. به طور معمول دارای یک تشدید کننده دیسک شکل کوچک است که در برابر پوست قرار می گیرد و یک یا دو لوله متصل به دو گوش است. از یک ستاره بینی می توان برای گوش دادن به صداهای ایجاد شده از قلب ، ریه ها یا روده ها و همچنین جریان خون در شریان ها و رگ ها استفاده کرد. در ترکیب با اسفیگمومنومتر دستی ، معمولاً هنگام اندازه گیری فشار خون استفاده می شود.

به طور معمول ، "استتوسکوپ های مکانیک" ، مجهز به شاهراه های شکل میله ای ، برای گوش دادن به صداهای داخلی ایجاد شده توسط ماشین ها (به عنوان مثال ، صداها و لرزش های ساطع شده از یاطاقان توپ های فرسوده) استفاده می شوند ، مانند تشخیص موتور اتومبیل با عملکرد نادرست با گوش دادن به صداها قطعات داخلی آن از استتوسكوپها نیز می توان برای بررسی اتاق های خلاء علمی برای نشت و سایر کارهای نظارت بر صدا در مقیاس كوچك استفاده كرد.

استتوسكوپ كه صداهاى رشد را تشديد مي كند ، فونندوسكوپ نام دارد.

این استتوسکوپ در سال 1816 در فرانسه توسط رنه لاننک در بیمارستان نکر-انفانتس مالادس در پاریس اختراع شد. این لوله از یک چوب چوبی تشکیل شده بود و یک نقوش تزیینی بود. لنینک استتوسکوپ را اختراع نکرد زیرا راحت نمی توانست گوش خود را مستقیماً روی سینه زن بگذارد تا به قلب او گوش کند. مخاطب. دستگاه Laennec شبیه به ترومپت گوش معمولی ، یک شکل تاریخی سمعک بود. در واقع ، اختراع او از نظر ساختار و عملکرد از ترومپت ، که معمولاً "میکروفون" نامیده می شد ، قابل تشخیص نیست. لنینک دستگاه خود را "ستتوسکوپ" (استتوس- + -سکوپ ، "دامنه قفسه سینه") نامید و وی استفاده از آن را "سوزش میانی" نامید ، زیرا این کار با استفاده از ابزاری به صورت واسطه ای بین بدن بیمار و گوش پزشک انجام می شود. (امروزه کلمه گوش دادن نشانگر تمام چنین گوش دادن ، واسطه یا نبودن آن است.) اولین جسم شناسی قابل انعطاف از هر نوع ممکن است یک ابزار دو گوش با اتصالات مفصلی باشد که در سال 1829 به روشنی توصیف نشده است. در سال 1840 ، گلدینگ پرنده یک استتوسکوپ مورد استفاده خود را توصیف کرد. با یک لوله انعطاف پذیر پرنده اولین کسی بود که توضیحی در مورد چنین استتوسکوپی منتشر کرد اما در مقاله خود به وجود قبلی از یک طرح قبلی (که به نظر وی از ابزار کمتری بود) استفاده کرد و او را به عنوان صدای گوش مار توصیف کرد. استتوسکوپ پرنده یک هدفون واحد داشت.

در سال 1851 ، آرتور لیرز ، پزشك ایرلندی ، استتوسكوپ دو گوشي را اختراع كرد و در سال 1852 ، جورج فيليپ کاممان ، طراحی ابزار استتوسكوپ (كه از هر دو گوش استفاده می كرد) را برای تولید تجاری كامل كرد ، كه از آن زمان تاکنون به استاندارد تبدیل شده است. کاممان همچنین رساله اصلی درمورد تشخیص را با استفاده از سؤال نوشت ، که استتوسکوپ دوتایی تصفیه شده امکان پذیر شد. در سال 1873 ، توصیفاتی از یک استتوسکوپ دیفرانسیل وجود دارد که می تواند به مکانهای کمی متفاوت متصل شود تا یک اثر استریو جزئی ایجاد شود ، هرچند که این امر به یک ابزار استاندارد در عمل بالینی تبدیل نشده است.

سامرویل اسکات آلیسون اختراع خود را از استتفون در انجمن سلطنتی در سال 1858 تشریح کرد. stethophone دارای دو زنگ جداگانه بود که به کاربر امکان می دهد صداهای حاصل از دو مکان گسسته را بشنود و مقایسه کند. این کار برای انجام مطالعات قطعی در مورد شنوایی دو گوش و پردازش شنوایی که دانش پیشرفته محلی سازی صدا را داشته و در نهایت منجر به درک فیوژن دو گوش می شود ، مورد استفاده قرار گرفت.

مورخ پزشکی ، جکالین دافین استدلال کرده است که اختراع استتوسکوپ یک قدم اساسی در تعریف بیماری از وجود یک دسته از علائم ، به معنای فعلی بیماری به عنوان مشکل در سیستم آناتومیکی است حتی اگر علائم قابل توجهی مشاهده نشود. . دافین استدلال می کند که این مفهوم سازی مجدد تا حدی اتفاق افتاده است ، زیرا قبل از استتوسکوپ ها هیچ ابزار غیر کشنده ای برای کاوش در آناتومی داخلی وجود نداشت.

Rappaport و Sprague در دهه 1940 یک استتوسکوپ جدید طراحی کردند که به استانداردی تبدیل شد که با استفاده از آن دیگر ستتوسكوپ ها اندازه گیری می شود و از دو طرف تشکیل شده است كه یكی از آنها برای سیستم تنفسی و دیگری برای سیستم قلبی عروقی استفاده می شود. Rappaport-Sprague بعدا توسط Hewlett-Packard ساخته شد. بخش محصولات پزشکی HP به عنوان بخشی از Agilent Technologies، Inc ، جایی که به Agilent Health تبدیل شد ، خاموش شد. خدمات بهداشتی و درمانی Agilent توسط فیلیپس که تبدیل به سیستمهای پزشکی فیلیپس شده بود ، قبل از آنکه استتوسکوپ اصلی Rappaport-Sprague 300 دلار خراب شود ، خریداری شد. 2004 ، به همراه مارک فیلیپس (تولید شده توسط آندرومد ، مونترال ، کانادا) مدل استتوسکوپ الکترونیکی. استتوسکوپ مدل Rappaport-Sprague سنگین و کوتاه بود (از 18 تا 24 در (46-61 سانتی متر)) با یک ظاهر قدیمی که توسط دو لوله لاستیکی لاتکس بزرگ مستقل آنها که یک جفت برگ-بهاری به هم پیوسته از کروم F شکل مخالف داشتند قابل تشخیص بود. لوله گوش دو گوش برنجی با قطعه سینه دو سر

جسم شناسی نمادی از متخصصان مراقبت های بهداشتی است. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی اغلب با استفاده از یک استتوسکوپ در اطراف گردن دیده می شوند یا به تصویر کشیده می شوند. یک مقاله تحقیقاتی در سال 2012 ادعا می کند که ستتوسکوپ ، هنگامی که با سایر تجهیزات پزشکی مقایسه می شود ، بیشترین تأثیر مثبت را در قابل اعتماد درک شده پزشک دیده شده با آن دارد.

نظرات رایج در مورد سودمندی ستتوسكوپ در عملكرد بالینی فعلی بسته به تخصص پزشکی متفاوت است. مطالعات نشان داده است كه مهارت شنيداري (يعني توانايي تشخيص بيماري براساس آنچه كه از طريق استتوسكوپ شنيده مي شود) مدتي است كه در حال كاهش است ، به طوري كه برخي از مدرسان پزشكي در تلاشند تا مجدداً آن را برقرار كنند.

در عمل عمومی ، اندازه گیری فشار خون سنتی با استفاده از اسفنجمانومتر سنج مکانیکی با کاف و استتوسکوپ تورم به تدریج با مانیتور فشار خون خودکار جایگزین می شود.

استتوسکوپ ها معمولاً دارای گوشواره های لاستیکی هستند که به راحتی و ایجاد مهر و موم با گوش کمک می کند و عملکرد صوتی دستگاه را بهبود می بخشد. با استفاده از جایگزین کردن هدفون های استاندارد با نسخه های قالب ریزی شده ، می توان ستتهکوپ ها را تغییر داد که باعث بهبود راحتی و انتقال صدا می شوند. گوشواره های ساخته شده را می توان توسط یک متخصص شنوایی ریخته گری کرد یا توسط کاربر جراحی از طریق کیت ساخته شده است.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: Stethoscope PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید