گیتار برقی گیتاری است که از وانت برای تبدیل لرزش رشته های خود استفاده می کند - که معمولاً از جنس استیل است ، و هنگامی رخ می دهد که یک گیتاریست زبانه دار ، شاخه یا انگشت نورد رشته ها را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کند. لرزش رشته ها توسط وانت حس می شود که متداول ترین نوع آن وانت مغناطیسی است که از اصل القای مستقیم الکترومغناطیسی استفاده می کند. سیگنال تولید شده توسط یک گیتار برقی برای رانندگی بلندگو بسیار ضعیف است ، بنابراین قبل از ارسال به بلندگو به یک تقویت کننده گیتار وصل می شود و این باعث می شود صدای آن به اندازه کافی بلند شنیده شود. خروجی گیتار برقی یک سیگنال الکتریکی است و سیگنال ها را می توان به راحتی توسط مدارهای الکترونیکی تغییر داد تا "رنگ" به صدا اضافه شود یا صدا را تغییر دهد. غالباً سیگنال با استفاده از جلوه هایی مانند Reverb و تحریف و "overdrive" اصلاح می شود ، با صدای بلند صدای دوم ، عنصر اصلی صدای گیتار الکتریک است زیرا در موسیقی بلوز و راک استفاده می شود.

در سال 1931 اختراع شد ، گیتار تقویت شده توسط گیتاریست های جاز ، که به دنبال این بودند که بتوانند تکنسین های گیتار تک نت را در گروه های بزرگ گروه بزرگ اجرا کنند ، به تصویب رسید. طرفداران اولیه گیتار برقی در رکورد شامل لس پاول ، لونی جانسون ، خواهر روزتا تارپ ، T-Bone Walker و چارلی کریستین بودند. در طول دهه 50 و 1960 ، گیتار برقی مهمترین ساز در موسیقی پاپ شد. این دستگاه به ابزاری تبدیل شده است که قادر است بسیاری از صداها و سبک ها را در ژانرهای مختلف از موسیقی پاپ و راک گرفته تا موسیقی کشور ، بلوز و موسیقی جاز در خود جای دهد. این بخش به عنوان یک مؤلفه اصلی در توسعه بلوزهای برقی ، راک اند رول ، موسیقی راک ، موسیقی فلزی سنگین و بسیاری از ژانرهای دیگر موسیقی خدمت کرده است.

طراحی و ساخت گیتار برقی در شکل بدن و پیکربندی گردن ، پل و وانت بسیار متفاوت است. گیتارها ممکن است دارای یک پل ثابت یا یک پل لولایی بهاری باشند که به بازیکنان اجازه می دهد تا صدای نت یا آکورد را به بالا یا پایین خم کنند یا جلوه های ویبراتو را انجام دهند. صدای گیتار را می توان با تکنیک های نوازندگی جدید مانند خم شدن رشته ، ضربه زدن ، چکش زدن ، استفاده از بازخورد صوتی یا نوار گیتار اسلاید اصلاح کرد. انواع مختلفی از گیتار برقی وجود دارد ، از جمله گیتار جامد ، انواع مختلف گیتار توخالی ، گیتار شش رشته ای (متداول ترین نوع ، معمولاً تنظیم ، E ، A ، D ، G ، B ، E ، از پایین ترین به بالاترین رشته) ، گیتار هفت رشته ای ، که به طور معمول رشته B کمتری را در زیر E کم ، و گیتار برقی دوازده رشته ای ، که دارای شش جفت رشته است ، اضافه می کند.

موسیقی های گروهی و گروه های راک اغلب از گیتار برقی در دو نقش استفاده می کنند: به عنوان یک گیتار ریتم ، که دنباله وتر یا پیشرفت و ریف را اجرا می کند و ضرب را تنظیم می کند (به عنوان بخشی از یک بخش ریتم) و به عنوان یک گیتار سرب که از آن استفاده می شود. برای اجرای خطوط ملودی ابزاری ، قطعه های پر کننده سازهای ملودیک و تکنیک ها. در یک گروه کوچک ، مانند یک سه گانه برق ، یک گیتاریست بین هر دو نقش تغییر می کند. در گروههای بزرگ و راک و فلزی ، اغلب یک گیتاریست ریتم و یک گیتاریست سرب وجود دارد.

در این کلیپارت می توانید تصاویر PNG: گیتار برقی تصاویر PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید