زنگ یک ساز کوبه ای ایدیوفون است که مستقیماً زده شده است. اکثر زنگ ها شکل یک جام توخالی را دارند که در هنگام ضربات لرزش در یک لحظه اعتصاب قوی ، در حالی که طرفین آن یک طنین انداز کارآمد تشکیل می دهند. اعتصاب ممکن است توسط یک "بست" یا "uvula" داخلی ، یک چکش خارجی یا "با زنگ های کوچک" توسط یک کره سست کوچک انجام شود که درون بدن ناقوس (زنگ صدای زنگ) محصور شده باشد.

معمولاً زنگها از جنس فلز ناقوس (نوعی برنز) به دلیل خاصیت رزونانس آن ریخته می شوند ، اما از سایر مواد سخت نیز ساخته می شوند. این بستگی به عملکرد دارد. بعضی از زنگ های کوچک مانند زنگ های زینتی یا زنگ های گاو را می توان از فلز چدنی یا فشرده شده ، شیشه یا سرامیک تهیه کرد ، اما زنگ های بزرگی مانند زنگ های کلیسا ، ساعت و برج معمولاً از فلز ناقوس ریخته می شوند.

زنگ هایی که قرار است در یک منطقه وسیع شنیده شوند ، می تواند از یک زنگ منفرد آویخته در یک برجک یا زنگ زدن ، تا یک گروه موسیقی مانند یک انگشتر انگلیسی زنگ ، یک کاریلون یا یک زون روسی که در یک مقیاس مشترک تنظیم شده اند ، باشد. نصب شده در یک برج ناقوس. بسیاری از ساختمانهای عمومی یا نهادی ، زنگ های خانه دارند ، که معمولاً به عنوان زنگ های ساعت برای صدا در ساعت و چهارم هستند.

از لحاظ تاریخی ، زنگ ها با آیین های مذهبی همراه بوده اند و هنوز هم برای فراخوانی مجامع برای انجام خدمات مذهبی استفاده می شود. بعداً زنگ هایی برای بزرگداشت وقایع مهم یا مردم ساخته شد و با مفاهیم صلح و آزادی در ارتباط بودند. مطالعه زنگ ها kampanology نامیده می شود

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: Bell PNG را دانلود کنید