تالوکی (رسمی که بیشتر به عنوان یک گیرنده دستی یا HT شناخته می شود) یک فرستنده رادیویی دستی ، قابل حمل ، دو طرفه است. توسعه آن در طول جنگ جهانی دوم به اعتبارهای مختلفی به دونالد ال. هینگز ، مهندس رادیو آلفرد جی گروس و تیمهای مهندسی در موتورولا سپرده شده است. برای اولین بار برای پیاده نظام مورد استفاده قرار گرفت ، طرح های مشابهی برای توپخانه های میدانی و یگان های تانک ایجاد شد و پس از جنگ ، تالارها به امنیت عمومی و در نهایت کار تجاری و شغلی گسترش یافت.

دستگاه های واکیک معمولی به یک تلفن تلفن شباهت دارند و یک بلندگو در یک انتها و یک میکروفون در طرف دیگر (در برخی دستگاه ها از بلندگو به عنوان میکروفون نیز استفاده می شود) و یک آنتن که در قسمت بالای دستگاه نصب شده است. آنها برای گفتگو جلوی صورت قرار می گیرند. یک دستگاه مخابراتی واکی یک دستگاه ارتباطی نیمه دوتایی است. ویکی گفتگوی چندگانه از یک کانال رادیویی منفرد استفاده می کند ، و تنها یک رادیو در کانال می تواند به طور همزمان انتقال یابد ، اگرچه هر شماره می تواند گوش کند. گیرنده معمولاً در حالت دریافت است. وقتی کاربر می خواهد صحبت کند ، باید یک دکمه "فشار به صحبت" (PTT) را فشار دهد که گیرنده را خاموش کرده و فرستنده را روشن می کند.

مخترع کانادایی ، دونالد هینگز اولین کسی بود که در سال 1937 یک سیستم سیگنالینگ رادیویی قابل حمل را برای کارفرمای خود CM&S در کارفرمایان ایجاد کرد. در سال 2001 ، Hings به طور رسمی برای اهمیت دستگاه در تلاش جنگ تزیین شد. مدل C-58 "Handy-Talkie" Hings تا سال 1942 در خدمت ارتش بود ، نتیجه تلاش و تحقیق مخفی تحقیق و توسعه که از سال 1940 آغاز شد.

آلفرد جی گروس ، مهندس رادیو و یکی از توسعه دهندگان سیستم Joan-Eleanor ، همچنین در زمینه فن آوری اولیه پشت ویکی-تکی بین سالهای 1938 و 1941 کار کرد ، و گاهی اوقات به اختراع آن اعتبار می یابد.

نخستین دستگاهی که به آن لقب "واکی-تکی" داده شد ، توسط ارتش ایالات متحده در جنگ جهانی دوم ، موتورولا کوله پشتی SCR-300 ساخته شد. این کار توسط یک تیم مهندسی در سال 1940 در شرکت تولیدی گالوین (پیشرو موتورولا) ایجاد شد. تیم متشکل از دن نوبل بود که طراحی را با استفاده از مدولاسیون فرکانس تصور کرد. هنریکک مگانوسکی ، که مهندس اصلی RF بود. ماریون باند؛ لوید موریس؛ و بیل وگل.

اولین واکی تاکی دستی ، فرستنده AM SCR-536 از سال 1941 بود که توسط موتورولا نیز ساخته شد ، با نام Handie-Talkie (HT). امروزه این شرایط غالباً اشتباه گرفته می شود ، اما مدل اصلی ویکی (Talkie-Talkie) به مدل پشت نصب شده اشاره می کند ، در حالی که handie-talkie وسیله ای بود که می توانست کاملاً در دست باشد. هر دو دستگاه از لامپ های خلاء استفاده می کردند و از باتری های سلولی خشک ولتاژ بالا تغذیه می شدند.

پس از جنگ جهانی دوم ، Raytheon جایگزین نظامی SCR-536 ، AN / PRC-6 را توسعه داد. مدار AN / PRC-6 از 13 لوله خلاء (گیرنده و فرستنده) استفاده کرد. مجموعه دوم از سیزده لوله به عنوان قطعات یدکی با واحد تهیه شده است. واحد کارخانه با یک کریستال تنظیم شده بود که با تعویض کریستال و تنظیم مجدد واحد می توان آن را به فرکانس متفاوت در این زمینه تغییر داد. از آنتن 24 اینچی شلاق استفاده کرد. یک گوشی اختیاری وجود داشت که می تواند با کابل 5 فوت به AN / PRC-6 وصل شود. تسمه قابل تنظیم برای حمل و پشتیبانی در حین کار فراهم شد.

در اواسط دهه 1970 ، نیروی دریایی ایالات متحده تلاش خود را برای ایجاد رادیو اسكادرت برای جایگزینی گیرنده AN / PRR-9 كلاه ایمنی و دستی / گیرنده AN / PRT-4 آغاز كرد (هر دو توسط ارتش آمریكا توسعه یافت). . AN / PRC-68 ، اولین بار در سال 1976 توسط مگناوكس تولید شد ، در دهه 1980 به تفنگداران دریایی صادر شد و توسط ارتش آمریكا نیز به تصویب رسید.

مخفف HT ، که از علامت تجاری "Handie-Talkie" موتورولا گرفته می شود ، معمولاً برای اشاره به رادیو های قابل حمل دستی قابل استفاده است ، با "walkie-talkie" که اغلب به عنوان اصطلاح افراد غیرقانونی یا به طور خاص برای اشاره به یک اسباب بازی استفاده می شود. امنیت عمومی و کاربران تجاری معمولاً از لوازم دستی آنها به عنوان "رادیو" یاد می کنند. Surplus Motorola Handie-Talkies بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم ، دست اپراتورهای رادیویی ژامبون را پیدا کرد. رادیوهای ایمنی عمومی موتورولا از دهه 1950 و 1960 به عنوان بخشی از برنامه دفاع ملکی به گروه های ژامبون وام داده شده یا اهدا شد. برای جلوگیری از نقض علائم تجاری ، سایر تولید کنندگان از محصولات مشخصی مانند "فرستنده گیرنده دستی" یا "گیرنده دستی" برای محصولات خود استفاده می کنند.

واکی از واکی به طور گسترده ای در هر مکانی که ارتباطات رادیویی قابل حمل از جمله مشاغل ، ایمنی عمومی ، نظامی ، تفریحی در فضای باز و موارد مشابه از آن استفاده شود ، استفاده می شود و دستگاه ها با قیمت های بسیاری از واحدهای آنالوگ ارزان قیمت که به عنوان اسباب بازی تا ناهموار فروخته می شوند در دسترس هستند. یعنی واحدهای آنالوگ و دیجیتال ضد آب یا ذاتاً ایمن) برای استفاده در قایق ها یا صنایع سنگین. اکثر کشورها اجازه می دهند تا دست کم برای تجارت ، ارتباطات دریایی و برخی از موارد محدود شخصی شخصی مانند رادیو CB و همچنین برای طرح های رادیویی آماتور ، راه حل های واکی استفاده شود. Walkie-Talkies به لطف افزایش استفاده از وسایل الکترونیکی کوچک ، می تواند بسیار کوچک باشد ، در حالی که برخی از مدل های رادیویی UHF دو طرفه کوچکتر از یک کارت کارت هستند (هرچند که واحدهای VHF و HF به دلیل نیاز به بزرگتر ، قابل ملاحظه ای هستند) آنتن ها و بسته های باتری). علاوه بر این ، با پایین آمدن هزینه ها ، می توان قابلیت های پیشرفته اسکچچ مانند CTCSS (اسکلت آنالوگ) و DCS (اسکچ دیجیتال) (که اغلب به عنوان "رمزهای حفظ حریم خصوصی" به بازار عرضه می شود) را به رادیوهای ارزان قیمت ، و همچنین قابلیت ضبط صدا و قابلیت تنظیم صدا اضافه کرد. . بعضی از واحدها (به خصوص HT های آماتور) همچنین از صفحه کلیدهای DTMF برای کارکردن از راه دور دستگاههای مختلفی مانند تکرار کننده ها استفاده می کنند. برخی از مدل ها قابلیت VOX را برای کار با هندزفری و همچنین امکان اتصال میکروفون و بلندگوهای خارجی در اختیار شما قرار می دهند.

تجهیزات مصرفی و تجاری از جهات مختلفی متفاوت است. تجهیزات بازرگانی به طور کلی ناهموار است ، با موارد فلزی ، و اغلب فقط چند فرکانس خاص در آن برنامه ریزی شده است (اغلب ، با این وجود نه همیشه ، با یک کامپیوتر یا دستگاه برنامه نویسی خارج؛ عامل امنیت عمومی اغلب باید از اختصاص فرکانس خاص پیروی کند. از طرف دیگر ، وسایل مصرفی معمولاً از نوع كوچك ، سبكی ساخته شده و قادر به دستیابی به هر كانالی در باند مشخص شده است ، و نه فقط زیر مجموعه از کانال های اختصاص داده شده است.

در این کلیپ آرت می توانید تصاویر PNG رایگان: تصاویر PNG Walkie-Talkie را دانلود کنید