یک چراغ قوه (که اغلب در خارج از آمریکای شمالی مشعل خوانده می شود) یک چراغ برقی قابل حمل است. منبع نور معمولاً یک لامپ رشته ای رشته ای (لامپ) یا دیود تابش کننده نور (LED) است. یک چراغ قوه معمولی شامل منبع نوری است که در یک بازتابنده ، یک پوشش شفاف (که گاهی با لنز ترکیب می شود) برای محافظت از منبع نور و بازتابنده ، باتری و سوئیچ تشکیل شده است. این موارد توسط یک پرونده پشتیبانی و محافظت می شوند.

اختراع لامپ های خشک و لامپ های الکتریکی رشته های کوچک و مینیاتوری ، اولین چراغ های چراغ قوه را در حدود سال 1899 ممکن کرد. برخی از این نیروها توسط کاربر استفاده می کنند که یک میل لنگ را تکان می دهد یا لامپ را تکان می دهد و برخی دیگر دارای پنل های خورشیدی برای شارژ مجدد یک باتری هستند.

علاوه بر چراغ قوه دستی عمومی ، انواع مختلفی برای مصارف خاص تطبیق داده شده است. چراغ قوه های سر و یا کلاه ایمنی که برای کارگران معدن و اردوگاه طراحی شده اند ، دست ها را رها نمی کنند. برخی از چراغ قوه ها را می توان در زیر آب یا در جوهای اشتعال پذیر استفاده کرد. چراغ های چراغ قوه به عنوان منبع نور در مکانی که فاقد برق و یا در هنگام قطع برق است استفاده می شود.

در این صفحه می توانید تصویر PNG: Flashlight PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید