جوی استیک وسیله ورودی است که از چوب تشکیل شده است که روی پایه قرار می گیرد و زاویه یا جهت آن را به دستگاهی که کنترل می کند گزارش می دهد. جوی استیک ، که به عنوان ستون کنترل نیز شناخته می شود ، وسیله اصلی کنترل در کابین خلبان بسیاری از هواپیماهای غیرنظامی و نظامی ، چه به عنوان چوب میانی و چه میله جانبی است. اغلب دارای سوئیچ های تکمیلی برای کنترل جنبه های مختلف پرواز هواپیما است.

Joysticks اغلب برای کنترل بازی های ویدیویی استفاده می شود و معمولاً یک یا چند دکمه فشار وجود دارد که حالت آنها را توسط رایانه نیز می توانید بخوانید. تنوع محبوب جوی استیک مورد استفاده در کنسول های بازی های ویدیویی مدرن ، چوب آنالوگ است. جوی استیک همچنین برای کنترل ماشین هایی از قبیل جرثقیل ها ، کامیون ها ، وسایل نقلیه بدون سرنشین زیر آب ، صندلی های چرخدار ، دوربین های نظارتی و مورس چمن زنی شعاع چرخش استفاده می شود. جوی استیک های کوچک انگشت به عنوان دستگاههای ورودی تجهیزات الکترونیکی کوچکتر مانند تلفنهای همراه پذیرفته شده اند.

Joysticks منشاء کنترل های هوایی و آسانسورهای هواپیما است و برای اولین بار شناخته شده است که از این گونه در هواپیماهای لوئیز Bleriot V Bleriot VIII سال 1908 به عنوان ترکیبی با یک نوار رادر پا که برای کنترل سطح خمیازه در دم استفاده می شود ، استفاده شده است.

جوی استیک الکتریکی دو محور توسط CB Mirick در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده (NRL) اختراع شد و در سال 1926 ثبت اختراع شد (ثبت اختراع شماره 1.597.416) ". NRL در آن زمان بطور فعال هواپیماهای کنترل از راه دور را تولید می کرد و احتمالاً از جوی استیک استفاده می شد. برای حمایت از این تلاش. میریك در اختراع ثبت شده می نویسد: "سیستم كنترل من مخصوصاً در مانور هواپیما بدون خلبان كاربرد دارد."

آلمانی ها حدود سال 1944 یک جوی استیک الکتریکی ایجاد کردند. این دستگاه به عنوان بخشی از سیستم کنترل رادیویی Funkgerät FuG 203 Kehl آلمانی ها استفاده شده در هواپیماهای بمب افکن آلمانی خاص ، که برای راهنمایی هر دو موشک ضد کشتی موشک تقویت شده استفاده می شود. 293 اسب بخار ، و مهمات مهم پیشگام بدون پیشگویی Fritz-X ، در برابر اهداف دریایی و سایر اهداف. در اینجا ، جوی استیک فرستنده Kehl توسط یک اپراتور برای هدایت موشک به سمت هدف خود استفاده شده است. این جوی استیک به جای سنسورهای آنالوگ دارای سوئیچ روشن (خاموش) بود. هر دو Hs 293 و Fritz-X از گیرنده های رادیویی FuG 230 Straßburg در آنها استفاده کردند تا سیگنال های کنترلی Kehl را به سطوح کنترلی ارجاع ارسال کنند. یک واحد جوی استیک قابل مقایسه برای مهمات قابل حمل مدرن آزون آمریکایی مورد استفاده قرار می گرفت ، به طور جدی برای هدایت جانبی مهمات فقط در محور خمیازه.

این اختراع آلمانی توسط شخصی در تیم دانشمندان که در Heeversversuchsanstalt در Peenemünde مونتاژ شده بود ، برداشت شد. در اینجا بخشی از این تیم در برنامه موشکی آلمان در حال تولید موشک Wasserfall بودند ، نوعی موشک V-2 ، اولین موشک زمین به هوا. تجهیزات فرمان Wasserfall سیگنال الکتریکی را به سیگنالهای رادیویی تبدیل کرده و اینها را به موشک منتقل می کنند.

در دهه 1960 استفاده از جوی استیك در سیستمهای هواپیمای مدل تحت كنترل رادیویی مانند كویك پرواز (Fly Kwik Fly) تولید شده توسط فیل كرافت (1964) رواج یافت. این شرکت Kraft Systems که اکنون دارای نقصان است ، سرانجام به یک منبع مهم نصب شده جوی استیک برای صنعت کامپیوتر و سایر کاربران تبدیل شد. اولین استفاده از جوی استیک ها در خارج از صنعت هواپیما های تحت کنترل رادیویی ممکن است در کنترل صندلی های چرخدار مانند Permobil (1963) باشد. در این دوره زمانی ناسا از جوی استیک به عنوان دستگاه کنترل به عنوان بخشی از مأموریت های آپولو استفاده کرد. به عنوان مثال ، مدل های آزمایش ماه لندر با جوی استیک کنترل می شدند.

در بسیاری از هواپیماهای مسافربری مدرن ، به عنوان مثال تمام هواپیماهای ایرباس که از دهه 1980 میلادی توسعه یافته اند ، جوی استیک برای کنترل پرواز به صورت "چوب جانبی" ، یک کنترلر شبیه به جوی استیک بازی ، اجاره ای جدید از زندگی دریافت کرده است. برای کنترل پرواز ، جایگزین یوغ سنتی. پهلو باعث کاهش وزن ، بهبود حرکت و دید در کابین خلبان می شود و ممکن است در تصادف از "یوغ کنترل" سنتی ایمن تر باشد.

رالف H. بائر ، مخترع کنسول ادیسه Magnavox ، که در سال 1972 منتشر شد ، اولین جوی استیک های بازی های ویدیویی را در سال 1967 ایجاد کرد. آنها توانستند موقعیت افقی و عمودی یک نقطه نمایش داده شده روی صفحه را کنترل کنند. اولین جوی استیک بازی الکترونیکی شناخته شده با یک دکمه آتش توسط Sega به عنوان بخشی از بازی Arcade Game Missile در سال 1969 منتشر شد ، یک بازی شبیه سازی تیرانداز که از آن به عنوان بخشی از یک طرح کنترل دوگانه اولیه استفاده می کرد ، جایی که از دو دکمه جهت دار برای حرکت موتوری استفاده می شود. مخزن و یک جوی استیک دو طرفه برای شلیک و هدایت موشک به هواپیماهای رو به روی صفحه نمایش داده شده استفاده می شود. هنگام برخورد هواپیما ، یک انفجار روی صفحه نمایش به همراه صدای انفجار متحرک می شود. در سال 1970 ، این بازی با نام S.A.M.I در آمریکای شمالی منتشر شد. توسط Midway Games.

Taito در سال 1973 یک جوی استیک چهار طرفه را به عنوان بخشی از بازی ویدیویی آرکید مسابقه ای Astro Race در سال 1973 منتشر کرد ، در حالی که بازی اکشن تیراندازی چند جهته و تفریحی 1975 خود ، بازی Gun Gun ، کنترل های دوتایی را با یک جوی استیک هشت طرفه برای حرکت و دیگری برای تغییر جهت عکسبرداری در آمریکای شمالی ، آن را Midway با عنوان Gun Fight منتشر کرد. در سال 1976 ، Taito رهگیری ، شبیه ساز اولیه پرواز جنگی شخص اول را که شامل خلبانی یک جنگنده جت بود ، با استفاده از یک جوی استیک هشت طرفه برای هدف قرار دادن با متقاطع و شلیک به هواپیماهای دشمن ، آزاد کرد.

نمای درگاه رایانه از اتصال استاندارد Atari: 1. بالا ، 2. پایین ، 3. سمت چپ ، 4. راست ، 5. (گلدان y) ، [استناد به نیاز] 6. دکمه آتش ، 7.5 + 5 ولت DC ، [استناد مورد نیاز] 8. زمین ، 9. (گلدان x).

جوی استیک استاندارد Atari ، برای Atari 2600 ، که در سال 1977 منتشر شد ، توسعه یافته است ، یک کنترل کننده دیجیتالی بود و دارای یک دکمه تک آتش بود. درگاه جوی استیک Atari برای سالهای طولانی مشخصات استاندارد جوی استیک دیجیتالی استاندارد بود. Joysticks معمولاً در کنسولهای بازی نسل اول و دوم به عنوان کنترل کننده مورد استفاده قرار می گرفت ، اما آنها جای خود را به پد بازی های آشنا با سیستم سرگرمی Nintendo و Sega Master System در اواسط دهه 1980 دادند ، هرچند جوی استیک (مخصوصاً بازی های سبک و خاص). افزودنیهای محبوب پس از بازار برای هر کنسول.

در سال 1985 ، بازی تیرانداز ریلی شخص ثالث Sega ، بازی Space Harrier ، یک هواپیمای واقعی پرواز آنالوگ را معرفی کرد که برای حرکت استفاده می شد. جوی استیک می تواند حرکت را از هر جهت و همچنین میزان فشار را ثبت کند ، که می تواند شخصیت پخش کننده را با سرعت های مختلف بسته به اینکه تا چه حد جوی استیک در یک جهت خاص تحت فشار قرار می گیرد ، حرکت دهد.

تنوع متمایز از جوی استیک آنالوگ یک اسلحه موقعیتی است که متفاوت از تفنگ سبک است. به جای استفاده از سنسورهای نوری ، یک اسلحه موقعیتی در واقع یک جوی استیک آنالوگ است که در یک مکان ثابت نصب شده است و موقعیت اسلحه را ثبت می کند تا مشخص شود که بازیکن در صفحه هدف چیست. این غالباً برای بازی های اسلحه بازی ، با مثال های اولیه از جمله شیطان دریایی Sega در سال 1972 استفاده می شود. حمله Taito در سال 1976؛ کراس آتش در سال 1977؛ و نینتندو's Battle Shark در سال 1978.

در دهه 1990 ، جوی استیک هایی مانند CH Products Flightstick ، ​​گراویس فونیکس ، مایکروسافت SideWinder ، Logitech WingMan و Thrustmaster FCS با گیمرهای رایانه ای تقاضا داشتند. آنها شرط لازم برای شبیه سازهای پرواز مانند F-16 Fighting Falcon و LHX Attack Chopper در نظر گرفته شدند. Joysticks به ویژه با موفقیت اصلی بازی های شبیه ساز پرواز فضایی مانند X-Wing و Wing Commander و همچنین تبادل تیرانداز سه بعدی "شش درجه آزادی" محبوبیت ویژه ای پیدا کرد. جوی استیک VirPil Controls 'MongoosT-50 به منظور تقلید از سبک هواپیماهای روسی (از جمله Sukhoi Su-35 و Sukhoi Su-57) بر خلاف اکثر جوی استیک های پرواز ساخته شده است.

با این حال ، از ابتدای قرن بیست و یکم ، این نوع بازی ها محبوبیت کمتری پیدا کرده و اکنون ژانر "مرده" به حساب می آیند و با این کار ، جوی استیک های بازی به محصولات طاقچه ای کاهش یافته است. وی در مصاحبه NowGamer با جیم بون ، تولید کننده شرکت Volition Inc ، اظهار داشت كه فروش ضعیف FreeSpace 2 می تواند به دلیل فروش جوی استیك ضعیف باشد زیرا آنها "از مد خارج می شوند" زیرا تیراندازهای مدرن مدرن تر مانند زمین لرزه ، "بسیار در مورد ماوس و [صفحه کلید]" بود. وی در ادامه اظهار داشت: "قبل از آن ، هنگامی که ما به عنوان مثال Descent را انجام دادیم ، کاملاً معمول بود که افراد دارای جادوگری باشند - ما نسخه های زیادی از Descent را به فروش رساندیم. تقریباً در آن زمان [وقتی] FPS مدرن تر با موش بود. و صفحه کلید بیرون آمد ، برخلاف صفحه کلید فقط مانند Wolfenstein [3D] یا چیز دیگری. "

از اواخر دهه 1990 ، میله های آنالوگ (یا ریزگردها به دلیل کنترل آنها توسط شست یک نفر) برای کنسول های بازی های ویدئویی استاندارد شده اند که توسط کنترلر Nintendo 64 Nintendo 64 رایج شده است و می توانند جابجایی چوب را از موقعیت خنثی خود نشان دهند. . این بدان معنی است که نرم افزار نیازی به ردیابی موقعیت یا برآورد سرعت حرکت کنترل ها ندارد. این دستگاه ها معمولاً از پتانسیلومتر برای تعیین موقعیت چوب استفاده می کنند ، اما در عوض برخی از مدل های جدید از حسگر اثر هال برای اطمینان بیشتر و کاهش اندازه استفاده می کنند.

در سال 1997 ، ThrustMaster ، Inc. یک کنترلر قابل برنامه ریزی سه بعدی را معرفی کرد ، که برای تجربه شبیه سازی پرواز در بازی های رایانه ای ادغام شد. این خط چندین جنبه از RHC (کنترل چرخش دستی) ناسا را ​​تکمیل کرده است ، که برای روش های فرود و ناوبری استفاده می شود.

Stick Arcade یک کنترلر با فرمت بزرگ برای استفاده در کنسول های خانگی یا رایانه است. آنها از پیکربندی چوب و دکمه برخی از کابینت های بازی ، مانند آنهایی که ترتیب چند دکمه خاصی دارند ، استفاده می کنند. به عنوان مثال ، طرح دکمه شش دکمه بازی های Arcade Street Fighter II یا Mortal Kombat را نمی توان به راحتی در یک کنسول جیوپاد تقلید کرد ، بنابراین مجوزهای مخصوص بازی خانگی برای این بازی ها برای کنسول های خانگی و رایانه های شخصی تولید شده است.

در اینجا می توانید تصاویر PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید: تصاویر Joystick PNG دانلود رایگان ، کنترل بازی PNG ، گیم پد PNG