Ölüm, canlı bir organizmayı sürdüren tüm biyolojik işlevlerin sona ermesidir. Yaygın olarak ölüme yol açan fenomenler arasında yaşlanma, predasyon, yetersiz beslenme, hastalık, intihar, cinayet, açlık, dehidrasyon ve terminal yaralanmasına neden olan kazalar veya büyük travmalar bulunur. Çoğu durumda, canlı organizmaların vücutları ölümden kısa bir süre sonra ayrışmaya başlar.

Ölüm - özellikle insanların ölümü - ölen varlıktan duyulan sevgi ve ölenle sosyal ve ailesel bağların sona ermesi nedeniyle genellikle üzücü veya hoş olmayan bir durum olarak kabul edilir. Diğer endişeler arasında ölüm korkusu, nekrofobi, anksiyete, üzüntü, keder, duygusal ağrı, depresyon, sempati, merhamet, yalnızlık veya saudade yer alır. Birçok kültür ve din, bir ölüm sonrası yaşam fikrine sahiptir ve aynı zamanda geçmiş günah için ödül ya da yargılama ve cezalandırma fikrine sahiptir.

Ölüm kavramı ve belirtileri ve kamu forumlarında tartışmada kullanılan çeşitli incelik dereceleri, ölüm için çok sayıda bilimsel, yasal ve sosyal olarak kabul edilebilir terim veya örtmece yaratmıştır. Bir kişi öldüğünde, sosyal olarak kabul edilen, dini olarak spesifik, argo ve saygısız terimler arasında öldüğü, geçtiği, süresinin dolduğu veya gittiği de söylenir. Yaşamdan yoksun, ölü kişi o zaman bir ceset, kadavra, bir beden, bir dizi kalıntıdır ve tüm etler çürümeye başladığında bir iskelettir. Leş ve karkas terimleri de kullanılabilir, ancak bunlar daha çok insan olmayan hayvanların kalıntılarını belirtir. Ölü bir kişiye karşı kibar bir referans olarak, ölen kişinin olduğu gibi, “ölen” in katılımcı biçimini kullanmak yaygın bir uygulama haline gelmiştir; başka bir isim formu merhumdur. Bir kremasyondan sonra kalan küller bazen "kremasyon" ve "kalıntılar" ın bir portmantosu olan neologizm kremainler tarafından adlandırılır.

Bu küçük resim PNG görüntüler download özgür olabilir: Ölüm PNG görüntüler ücretsiz indir