Gitara elektryczna to gitara, która wykorzystuje przetwornik do przekształcania wibracji strun - które są zwykle wykonane ze stali i które pojawiają się, gdy gitarzysta gra, szarpie lub dłubie w struny - na sygnały elektryczne. Drgania strun są wykrywane przez przetwornik, którego najpopularniejszym typem jest przetwornik magnetyczny, który wykorzystuje zasadę bezpośredniej indukcji elektromagnetycznej. Sygnał generowany przez gitarę elektryczną jest zbyt słaby, aby wysterować głośnik, dlatego jest podłączany do wzmacniacza gitarowego przed wysłaniem do głośnika, co powoduje, że dźwięk jest wystarczająco głośny, aby go usłyszeć. Sygnał wyjściowy gitary elektrycznej jest sygnałem elektrycznym, który można łatwo zmienić za pomocą obwodów elektronicznych, aby dodać „kolor” do dźwięku lub zmienić dźwięk. Często sygnał jest modyfikowany za pomocą efektów, takich jak pogłos i przesterowanie oraz „przesterowanie”, przy czym growlujący dźwięk tego ostatniego jest kluczowym elementem brzmienia gitary elektrycznej używanej w muzyce bluesowej i rockowej.

Wynaleziona w 1931 roku gitara elektryczna ze wzmocnieniem została przyjęta przez gitarzystów jazzowych, którzy starali się wykonywać solówki na jedną nutę w dużych zespołach big bandowych. Wcześni zwolennicy nagranej gitary elektrycznej to Les Paul, Lonnie Johnson, Sister Rosetta Tharpe, T-Bone Walker i Charlie Christian. W latach 50. i 60. gitara elektryczna stała się najważniejszym instrumentem w muzyce pop. Ewoluował w instrument zdolny do odtwarzania wielu dźwięków i stylów w gatunkach od popu i rocka po muzykę country, blues i jazz. Służył jako główny składnik rozwoju elektrycznego bluesa, rock and rolla, muzyki rockowej, muzyki heavy metalowej i wielu innych gatunków muzycznych.

Projekt i konstrukcja gitary elektrycznej różnią się znacznie pod względem kształtu korpusu i konfiguracji gryfu, mostka i przetworników. Gitary mogą mieć stały mostek lub sprężynowy mostek zawiasowy, który pozwala graczom „wyginać” wysokość dźwięków lub akordów w górę lub w dół lub wykonywać efekty vibrato. Dźwięk gitary można modyfikować za pomocą nowych technik gry, takich jak zginanie strun, stukanie, uderzanie młotkiem, używanie sprzężenia zwrotnego audio lub przesuwanie gitary. Istnieje kilka rodzajów gitar elektrycznych, w tym gitara solid-body, różne typy gitar typu hollow-body, gitara sześciostrunowa (najpopularniejszy typ, zwykle strojony E, A, D, G, B, E, od najniższego do najwyższych strun), gitara siedmiostrunowa, która zazwyczaj dodaje niski ciąg B poniżej niskiego E, oraz dwunastostrunowa gitara elektryczna, która ma sześć par strun.

Popularne zespoły muzyczne i rockowe często używają gitary elektrycznej w dwóch rolach: jako gitara rytmiczna, która gra sekwencję akordów lub progresję i riffy i ustawia rytm (jako część sekcji rytmicznej) oraz jako gitara prowadząca, która jest używana do wykonywania instrumentalnych linii melodycznych, melodycznych, instrumentalnych pasaży i solówek. W małej grupie, takiej jak power trio, jeden gitarzysta przełącza się między obiema rolami. W większych zespołach rockowych i metalowych często występuje gitarzysta rytmiczny i gitarzysta prowadzący.

W tym clipart możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Gitara elektryczna PNG