Karta kredytowa to karta płatnicza wydawana użytkownikom (posiadaczom kart) w celu umożliwienia posiadaczowi karty zapłaty handlowcowi za towary i usługi na podstawie obietnicy złożonej wystawcy karty przez posiadacza karty, że zapłaci im kwoty plus inne uzgodnione opłaty. Wydawca karty (zwykle bank) tworzy konto odnawialne i przyznaje posiadaczowi karty linię kredytową, od której posiadacz karty może pożyczyć pieniądze na płatność sprzedawcy lub w formie zaliczki gotówkowej.

Karta kredytowa różni się od karty obciążeniowej, która wymaga spłaty całości salda każdego miesiąca. Natomiast karty kredytowe umożliwiają konsumentom budowanie trwałego salda zadłużenia, z zastrzeżeniem naliczania odsetek. Karta kredytowa różni się również od karty gotówkowej, którą właściciel karty może używać jak waluty. Karta kredytowa różni się od karty obciążeniowej również tym, że karta kredytowa zazwyczaj wiąże się z podmiotem zewnętrznym, który płaci sprzedawcy i jest zwracany przez kupującego, podczas gdy karta obciążeniowa po prostu odracza płatność przez kupującego na późniejszy termin.

Rozmiar większości kart kredytowych to 85,60 mm × 53,98 mm (3 3⁄8 × 2 1⁄8 cala) i zaokrąglone rogi o promieniu 2,88–3,48 mm, zgodnie z normą ISO / IEC 7810 ID-1, to samo rozmiar jak karty bankomatowe i inne karty płatnicze, takie jak karty debetowe.

Karty kredytowe mają nadrukowany lub wytłoczony numer karty bankowej zgodny z normą numeracji ISO / IEC 7812. Prefiks numeru karty, nazywany numerem identyfikacyjnym banku (znany w branży jako BIN), to ciąg cyfr na początku numeru określającego bank, do którego należy numer karty kredytowej. To jest pierwsze sześć cyfr w przypadku kart MasterCard i Visa. Kolejnych dziewięć cyfr to indywidualny numer konta, a ostatnia cyfra to kod kontroli ważności.

Oba te standardy są utrzymywane i dalej rozwijane przez ISO / IEC JTC 1 / SC 17 / WG 1. Karty kredytowe mają pasek magnetyczny zgodny z normą ISO / IEC 7813. Wiele nowoczesnych kart kredytowych ma wbudowany chip komputerowy jako zabezpieczenie funkcja.

Oprócz głównego numeru karty kredytowej, karty kredytowe mają również daty wydania i wygaśnięcia (podane z dokładnością do najbliższego miesiąca), a także dodatkowe kody, takie jak numery wydania i kody bezpieczeństwa. Nie wszystkie karty kredytowe mają takie same zestawy dodatkowych kodów ani nie używają tej samej liczby cyfr.

Numery kart kredytowych były pierwotnie wytłoczone, aby umożliwić łatwe przenoszenie numeru na paski obciążenia. Wraz ze spadkiem liczby odcinków papieru niektóre karty kredytowe nie są już tłoczone, a numer karty nie znajduje się już z przodu.

Koncepcję wykorzystania karty do zakupów opisał w 1887 roku Edward Bellamy w swojej utopijnej powieści Looking Backward. Bellamy użył terminu „karta kredytowa” jedenaście razy w tej powieści, chociaż odnosiło się to do karty do wydawania dywidendy obywatela od rządu, a nie do pożyczania, co czyni ją bardziej podobną do karty debetowej.

Firma wydająca karty kredytowe, taka jak bank lub związek kredytowy, zawiera umowy z handlowcami, aby akceptowali ich karty kredytowe. Sprzedawcy często reklamują, które karty akceptują, wyświetlając znaki akceptacji - zwykle pochodzące z logo - lub można to przekazać w oznakowaniu w zakładzie lub w materiałach firmowych (np. Menu restauracji może wskazywać, które karty kredytowe są akceptowane). Sprzedawcy mogą również przekazywać to ustnie, jak w „Bierzemy (marki X, Y i Z)” lub „Nie przyjmujemy kart kredytowych”.

Visa, MasterCard, American Express to podmioty wydające karty, które ustalają warunki transakcji dla sprzedawców, banków wystawiających karty i banków autoryzujących.

Wystawca karty kredytowej wydaje klientowi kartę kredytową w momencie lub po zatwierdzeniu konta przez dostawcę kredytu, który nie musi być tym samym podmiotem, co wystawca karty. Posiadacze karty mogą następnie używać jej do robienia zakupów u sprzedawców akceptujących tę kartę. Po dokonaniu zakupu posiadacz karty zgadza się zapłacić wystawcy karty. Posiadacz karty wyraża zgodę na zapłatę poprzez podpisanie paragonu z zapisem danych karty i wskazaniem kwoty do zapłaty lub wpisaniem osobistego numeru identyfikacyjnego (PIN). Ponadto wielu sprzedawców akceptuje obecnie autoryzację werbalną za pośrednictwem telefonu oraz autoryzację elektroniczną za pośrednictwem Internetu, zwaną transakcją bez obecności karty (CNP).

Elektroniczne systemy weryfikacji pozwalają akceptantom w ciągu kilku sekund sprawdzić, czy karta jest ważna, a posiadacz karty ma wystarczające środki na pokrycie zakupu, co umożliwia weryfikację w momencie zakupu. Weryfikacja jest przeprowadzana za pomocą terminala płatniczego karty kredytowej lub systemu punktów sprzedaży (POS) z łączem komunikacyjnym do banku akceptanta. Dane z karty są pobierane z paska magnetycznego lub chipa na karcie; ten ostatni system nosi nazwę Chip and PIN w Wielkiej Brytanii i Irlandii i jest wdrażany jako karta EMV.

W przypadku transakcji bez karty, w przypadku których karta nie jest pokazana (np. Handel elektroniczny, sprzedaż wysyłkowa i sprzedaż telefoniczna), akceptanci dodatkowo sprawdzają, czy klient fizycznie posiada kartę i czy jest autoryzowanym użytkownikiem, prosząc o dodatkowe informacje, takie jak: jako kod zabezpieczający wydrukowany na odwrocie karty, data ważności i adres do faktury.

Każdego miesiąca do posiadacza karty wysyłane jest zestawienie zawierające informacje o zakupach dokonanych kartą, ewentualne zaległe opłaty, całkowitą kwotę zadłużenia oraz minimalną należną kwotę. W Stanach Zjednoczonych, po otrzymaniu wyciągu, posiadacz karty może zakwestionować wszelkie opłaty, które uważa za nieprawidłowe (patrz 15 U.S.C. § 1643, który ogranicza odpowiedzialność posiadacza karty za nieautoryzowane użycie karty kredytowej do 50 USD). Ustawa Fair Credit Billing Act zawiera szczegółowe informacje na temat przepisów USA.

Wiele banków oferuje obecnie również opcję wyciągów elektronicznych, zastępujących lub uzupełniających wyciągi fizyczne, które posiadacz karty może w każdej chwili wyświetlić za pośrednictwem bankowości internetowej wydawcy. Powiadomienie o dostępności nowego wyciągu jest zazwyczaj wysyłane na adres e-mail posiadacza karty. Jeżeli wydawca karty zdecydował się na to zezwolić, posiadacz karty może mieć inne możliwości płatności poza czekiem fizycznym, takie jak elektroniczny transfer środków z rachunku czekowego. W zależności od wydawcy, posiadacz karty może również mieć możliwość dokonywania wielu płatności w jednym okresie rozliczeniowym, co może pozwolić mu na wielokrotne wykorzystanie limitu kredytowego na karcie.

W tym wieku możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Obrazy PNG z karty kredytowej do pobrania za darmo