Een samovar (Russisch: самовар, IPA: [s? M ?? var] (Over deze soundlisten); letterlijk "zelfbrouwer") is een verwarmde metalen container die traditioneel wordt gebruikt om water te verwarmen en te koken in Rusland. Bovendien is de samowar bekend buiten Rusland en verspreidt hij zich via de Russische cultuur naar Oost-Europa, Zuidoost-Europa, Iran, Afghanistan, Kasjmir, India, het Midden-Oosten, Vietnam en is hij ondertussen ook bekend in sommige delen van Centraal-Europa . Omdat het verwarmde water meestal wordt gebruikt om thee te zetten, hebben veel samovars een ringvormig hulpstuk (Russisch: конфорка, konforka) rond de schoorsteen om een ​​theepot gevuld met theeconcentraat vast te houden en te verwarmen. Hoewel traditioneel verwarmd met kolen of houtskool, gebruiken veel nieuwere samovars elektriciteit om water te verwarmen op een manier die lijkt op een elektrische waterkoker. Antieke samovars worden vaak gewaardeerd om hun prachtige afwerking.

Samovars zijn meestal gemaakt van gewoon ijzer, koper, gepolijst messing, brons, zilver, goud, tin of nikkel. Een typische samovar bestaat uit een lichaam, basis en schoorsteen, deksel en stoomopening, handvatten, kraan en sleutel, kroon en ring, schoorsteenverlenging en -dop, lekbak en theepot. De lichaamsvorm kan een urn, krater, vat, cilinder of bol zijn. Maten en ontwerpen variëren, van grote, 40-emmers met een inhoud van 4 liter tot een bescheiden formaat van 1 liter (0,26 US gal).

Een traditionele samovar bestaat uit een grote metalen container met een kraan aan de onderkant en een metalen pijp die verticaal door het midden loopt. De buis is gevuld met vaste brandstof die wordt ontstoken om het water in de omliggende container te verwarmen. Een kleine (6 tot 8 inch) rookstapel wordt bovenop geplaatst om tocht te garanderen. Nadat het water kookt en het vuur is gedoofd, kan de rookstapel worden verwijderd en kan er een theepot bovenop worden geplaatst om te worden verwarmd door de opstijgende hete lucht. De theepot wordt gebruikt om een ​​sterk theeconcentraat te zetten dat bekend staat als заварка (zavarka). De thee wordt geserveerd door dit concentraat te verdunnen met кипяток (kipyatok) (gekookt water) uit de hoofdcontainer, meestal met een water / thee-verhouding van 10: 1, hoewel de smaak varieert.

De uitvinding en culturele ontwikkeling van samovar in Rusland werd waarschijnlijk beïnvloed door Byzantijnse en Aziatische culturen. Omgekeerd beïnvloedde de Russische cultuur ook Aziatische, West-Europese en Byzantijnse culturen. Er bestaan ​​culturele connecties met een soortgelijke Griekse boiler uit de klassieke oudheid, de autepsa, een vaas met een centrale buis voor kolen. De eerste historisch geregistreerde samovar-makers waren de Russische gebroeders Lisitsyn, Ivan Fyodorovich en Nazar Fyodorovich. Van kinds af aan waren ze bezig met metaalbewerking in de koperfabriek van hun vader, Fyodor Ivanovich Lisitsyn. In 1778 maakten ze een samovar, en datzelfde jaar registreerde Nazar Lisitsyn de eerste samovarfabriek in Rusland. Ze waren misschien niet de uitvinders van de samovar, maar ze waren de eerste gedocumenteerde samovar-makers, en hun verschillende en mooie samovar-ontwerpen werden zeer invloedrijk gedurende de latere geschiedenis van het maken van samovar. Deze en andere vroege producenten woonden in Tula, een stad die bekend staat om zijn metaalbewerkers en wapenmakers. Sinds de 18e eeuw was Tula ook het belangrijkste centrum van de Russische samovar-productie, met tul'sky samovar als het merk van de stad. Een Russisch gezegde dat gelijkstaat aan "kolen naar Newcastle vervoeren" is "met eigen samovar naar Tula reizen". Hoewel Centraal-Rusland en de Oeral een van de eerste Samovar-producenten waren, ontstonden in de loop van de tijd verschillende Samovar-producenten in heel Rusland, wat de somovar zijn verschillende lokale kenmerken gaf. Tegen de 19e eeuw waren samovars al een algemeen kenmerk van de Russische theecultuur. Ze werden in grote aantallen geproduceerd en geëxporteerd naar Centraal-Azië en andere regio's. De samovar was een belangrijk kenmerk van Russische huishoudens en tavernes voor het drinken van thee. Het werd door alle klassen gebruikt, van de armste boeren tot de meest geschikte mensen. De Russische uitdrukking "bij de samovar gaan zitten" betekent een ontspannen gesprek hebben terwijl je thee drinkt van een samovar. In het dagelijks gebruik waren samovars in oude tijden een economische permanente bron van warm water. Voor brandstof kunnen verschillende langzaam brandende items worden gebruikt, zoals houtskool of droge dennenappels. Wanneer het niet in gebruik was, smeekte het vuur in de samovar-pijp vaag. Indien nodig kon het snel opnieuw worden aangewakkerd met behulp van balgen. Hoewel een Russische jackboot сапог (sapog) voor dit doel kon worden gebruikt, werden de balgen speciaal vervaardigd voor gebruik op samovars. Tegenwoordig zijn samovars populaire souvenirs onder toeristen in Rusland.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Samovar PNG-afbeeldingen gratis downloaden