Een thermosfles (ook bekend als een Dewar-fles, Dewar-fles of thermosfles) is een isolerend opslagvat dat de tijd dat de inhoud ervan warmer of koeler blijft dan de omgeving van de fles aanzienlijk verlengt. Uitgevonden door Sir James Dewar in 1892, bestaat de thermosfles uit twee flacons, de ene in de andere geplaatst en bij de hals samengevoegd. De opening tussen de twee kolven wordt gedeeltelijk verwijderd door lucht, waardoor een bijna vacuüm ontstaat dat de warmteoverdracht door geleiding of convectie aanzienlijk vermindert.

Thermosflessen worden in eigen land gebruikt om dranken gedurende lange tijd warm en koud te houden en voor vele doeleinden in de industrie.

De thermosfles is ontworpen en uitgevonden door de Schotse wetenschapper Sir James Dewar in 1892 als resultaat van zijn onderzoek op het gebied van cryogenie en wordt ter ere van hem soms een Dewar-fles genoemd. Tijdens het uitvoeren van experimenten om de specifieke warmte van het element palladium te bepalen, maakte Dewar een koperen kamer die hij in een andere kamer opsloot om het palladium op de gewenste temperatuur te houden. Hij evacueerde de lucht tussen de twee kamers en creëerde een gedeeltelijk vacuüm om de temperatuur van de inhoud stabiel te houden. Door de behoefte aan deze geïsoleerde container creëerde James Dewar de vacuümfles, die een belangrijk hulpmiddel werd voor chemische experimenten en ook een veelvoorkomend huishoudelijk artikel werd. De kolf werd later ontwikkeld met nieuwe materialen zoals glas en aluminium; Dewar weigerde echter zijn uitvinding te patenteren.

Het ontwerp van Dewar werd in 1904 snel omgevormd tot een commercieel item toen twee Duitse glasblazers, Reinhold Burger en Albert Aschenbrenner, ontdekten dat het gebruikt kon worden om koude dranken koud en warme dranken warm te houden. Het ontwerp van de Dewar-kolf was nooit gepatenteerd, maar de Duitse mannen die het commerciële gebruik van het product ontdekten, noemden het "Thermos" en claimden vervolgens zowel de rechten op het commerciële product als het handelsmerk op de naam. In zijn volgende poging om de rechten op de uitvinding te claimen, verloor Dewar in plaats daarvan een rechtszaak aan het bedrijf. De productie en prestaties van de thermosfles werden aanzienlijk verbeterd en verfijnd door de Weense uitvinder en handelaar Gustav Robert Paalen, die verschillende typen voor huishoudelijk gebruik ontwierp, die hij ook patenteerde en wijd verspreidde via zijn thermosflesbedrijven in de Verenigde Staten en Canada. De naam werd later een generiek handelsmerk nadat de term "thermosfles" de begripsnaam werd voor een dergelijke vloeistofcontainer. De thermosfles werd gebruikt voor veel verschillende soorten wetenschappelijke experimenten en de commerciële 'Thermos' werd omgevormd tot een gemeenschappelijk item. "Thermos" blijft in sommige landen een geregistreerd handelsmerk, maar werd in 1963 door een gerechtelijke procedure in de Verenigde Staten tot generiek handelsmerk verklaard omdat het in de volksmond synoniem was geworden voor thermosflessen in het algemeen. Er zijn echter nog andere thermosflessen.

Nadat de Duitse glasblazers het commerciële gebruik van de Dewar-kolf hadden vastgesteld, werd de technologie verkocht aan het bedrijf Thermos, dat het gebruikte voor de massaproductie van thermosflessen voor thuisgebruik. In de loop van de tijd heeft het bedrijf de afmetingen, vormen en materialen van deze consumentenproducten uitgebreid, voornamelijk gebruikt voor het meenemen van koffie onderweg en het vervoeren van vloeistoffen tijdens kampeertrips om ze warm of koud te houden. Uiteindelijk produceerden andere fabrikanten vergelijkbare producten voor consumentengebruik.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Thermos PNG-afbeeldingen gratis te downloaden